Αρκετές από τις μεταγραφές που έγιναν αυτό το καλοκαίρι μου δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατό να βελτιωθεί η ποιότητα του ποδοσφαίρου που θα παρακολουθήσουμε στο πρωτάθλημα. Η αίσθηση ότι γίνεται πιο έντονο το ενδιαφέρον του μέσου φίλαθλου για το ελληνικό πρωτάθλημα δημιούργησε σε όλους εμάς που ασχολούμαστε επαγγελματικά με την παρατήρησή του την προσδοκία ότι είναι πιθανό, τώρα που το κοινό ζεσταίνεται, να ζήσουμε ημέρες περασμένων δεκαετιών, με γεμάτες ή έστω πιο γεμάτες εξέδρες.
Κι άρχισε το πρωτάθλημα. Και αντικρίσαμε τον αγρό της Τούμπας, την αποξηραμένη πίστα του Παγκρητίου, την παγίδα του «Βικελίδης», το βοσκοτόπι της Βέροιας.
Δεχθήκαμε απανωτά χαστούκια, που διέλυσαν την ψευδαίσθηση και τις προσδοκίες. Η SuperLeague, η νέα αρχή του ελληνικού ποδοσφαίρου... Η έκδοση μπορεί να κυκλοφορεί σε dvd με το χλιδάτο μπλε αμπαλάζ, αλλά η εικόνα είναι το ίδιο κακή με αυτή της παλιάς βιντεοκασέτας. Διότι η επεξεργασία είναι το ίδιο οικτρή. Με έναν χρόνο εμπειρίας στην πλάτη και με τόσες παραστάσεις από το Champions League, η διοίκηση της Λίγκας δεν έκανε ούτε το αυτονόητο: να επιθεωρήσει όλες τις έδρες από τον Μάιο και να προειδοποιήσει τις ομάδες ότι θα έχαναν το δικαίωμα συμμετοχής στο πρωτάθλημα αν δεν βελτίωναν την ποιότητα του αγωνιστικού χώρου.
Σύγκριση με την Πορτογαλία επιχείρησε ο αντιπρόεδρος της SuperLeague Κώστας Πηλαδάκης για να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει σύγχρονα γήπεδα. Οι ελεγκτές της πορτογαλικής λίγκας επιθεωρούν κάθε μήνα τους αγωνιστικούς χώρους. Στην Ελλάδα αυτό δεν συμβαίνει ούτε στο ΟΑΚΑ, το οποίο παρεμπιπτόντως θα παρουσιάσει σύντομα εικόνα Τούμπας, αφού ο χλοοτάπητας έχει πιάσει (κι αυτός ...) μύκητες.
Νέα γήπεδα θέλει η Super League. Για να τα καταντήσει ... Παγκρήτια; Η Super League ζητεί από τους δημοσιογράφους να προστατέψουν το προϊόν και να της δώσουν πίστωση χρόνου. Δείξτε μας πρώτα ένα, ένα σημάδι προόδου και αρχίστε μετά τα υποβάλετε αιτήματα και να κάνετε παρακλήσεις...
