Τέτοιες μέρες πριν από οκτώ χρόνια επέστρεφα από ένα ταξίδι στη Βουδαπέστη για τον αγώνα της ΑΕΚ με την ΜΤΚ. Ο Αρναρ Γκρέταρσον ήταν ένας από τους αγαπημένους μου συζητητές για ποδόσφαιρο. Ο Ισλανδός ήξερε ποδόσφαιρο, καταλάβαινε ποδόσφαιρο, ψαχνόταν στο ποδόσφαιρο. «Αυτός ο προπονητής που αντιμετωπίσαμε σήμερα θα κάνει μεγάλη καριέρα, θυμήσου το. Είναι η πιο οργανωμένη, δουλεμένη, αυτόματη και έξυπνη ομάδα που έχω αντιμετωπίσει», μου έλεγε για την ΜΤΚ.
Η δική του καλή εντύπωση για την τάξη και την οργάνωση της ομάδας που είχε αντιμετωπίσει ερχόταν να κολλήσει στην πολύ καλή ιδέα που είχε δώσει σε εμάς, τους Ελληνες αθλητικούς συντάκτες, ο Ολλανδός προπονητής από την πρώτη μας συνάντηση, την παραμονή του παιχνιδιού. Μέσα από μια συζήτηση μαζί του και από τα όσα είχαμε ακούσει από τους Ούγγρους συναδέλφους μας, που τον είχαν πρωτογνωρίσει το καλοκαίρι του '99, είχαμε σχηματίσει την εντύπωση ότι βρήκαμε στο δρόμο μας μια πολύ καλή περίπτωση προπονητή, τον οποίο συνόδευε η φήμη για την ουσιαστική συμμετοχή του στο κτίσιμο του καλού Αγιαξ με τον Λουίς Φαν Γκάαλ.
«Γιατί να προτιμά στα 45 του ένας Ολλανδός προπονητής την Ουγγαρία από την Ελλάδα;», αναρωτιόμουν. «Επειδή δεν μου πρότεινε κανείς δουλειά στην Ελλάδα», ήταν η απάντηση που έδωσε στο ερώτημά μου στη δεύτερη συνάντησή μας, στη ρεβάνς της Νέας Φιλαδέλφειας.
Η εξέλιξή του; Μετά από μια καλή χρονιά στην ΜΤΚ και μια καλύτερη στην Μπρέντα, ο Χενκ τεν Κάτε ανέβηκε και πάλι στο ύψος που έστεκε το '98 στη συνείδηση των Ολλανδών. Κι ο Ράινκαρτ, που τον παρακολουθούσε, τον βούτηξε, τον πήρε κοντά του στη Βαρκελώνη για να κάνει τη δουλειά στη Μπάρτσα.
Σήμερα ο προπονητής του Αγιαξ διαπραγματεύεται να αναλάβει την Τσέλσι. Είναι πλέον άπιαστος για τις ελληνικές ομάδες. Οι οποίες, παρεμπιπτόντως, είχαν ευκαιρία να τον αρπάξουν πριν υπογράψει στον Αγιαξ, αλλά δεν κατάφεραν να τον προσεγγίσουν σωστά.
Για την ελληνική αγορά που μόλις την τελευταία 4ετία έχει αρχίσει να αναπτύσσεται σοβαρά και μεθοδικά το σκάουτινγκ ποδοσφαιριστών, το σκάουτινγκ προπονητών είναι ανεξερεύνητο πεδίο. Κι αυτή είναι μια επιπλέον εξήγηση για την αδυναμία των ομάδων να βρουν προπονητές μεγάλων δυνατοτήτων. Διότι και τον προπονητή πρέπει να τον βρεις πριν κάνει την επιτυχία, πριν γίνει διάσημος και απλησίαστος...
