Πήρε περισσότερα «κοντινά» από τον Ταμ Ενσαλίβα, που ήταν το πρόσωπο του αγώνα λόγω της επιστροφής στη Νέα Σμύρνη, από τον Ριβάλντο, τον πιο αναγνωρίσιμο και δημοφιλή ποδοσφαιριστή στην Super League, τον Λυμπερόπουλο, τον πρώτο σκόρερ του περσινού πρωταθλήματος και σκόρερ του πρώτου γκολ στο ματς. Χάιδεψε με χάρη το ακουστικό στο αφτί του, ξόδεψε πολλά λεπτά για να κάνει κουβέντα με τους παίκτες, να δείξει τη σφυρίχτρα του, να χαϊδέψει τα σήματα της στολής του.
Σε ένα ακόμη παιχνίδι πέτυχε αυτόν που μοιάζει να είναι ο μεγαλύτερος στόχος του όταν φορά τη στολή του διαιτητή:να κλέψει την παράσταση από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές, τους ποδοσφαιριστές, να υποχρεώσει τους πάντες να ασχολούνται μαζί του. Σφύριξε περισσότερο από όσο θα μπορούσε οποιοσδήποτε διαιτητής σε ένα τέτοιας μορφής και εξέλιξης παιχνίδι. Τα κατάφερε και πάλι. Ας τον χαίρονται αυτοί που τον συμβουλεύουν ότι βαδίζει στο σωστό δρόμο, ότι κάνει καλό στο ποδόσφαιρο και ότι έχει το δικαίωμα να παραδίδει μαθήματα καλής συμπεριφοράς σε κάθε ευκαιρία που του δίδεται, όποτε του βάζουν μπροστά ένα μικρόφωνο...
