Το περασμένο καλοκαίρι, τον καιρό που ο Ολυμπιακός επιχειρούσε να επενδύσει πάνω σε μια σχέση με τον Πίνι Ζαχάβι, τον ισχυρότερο ατζέντη ποδοσφαίρου στον πλανήτη, οι περισσότεροι εκτιμούσαμε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο. Όχι επειδή δεν θεωρούσαμε ικανά τα στελέχη του Ολυμπιακού, αλλά επειδή δεν είχαμε πειστική απάντηση στην ερώτηση: γιατί να ασχοληθεί ένας business man της παγκόσμιας αγοράς, που κάνει δουλειές δεκάδων εκατ. ευρώ και deals για αγοραπωλησίες ομάδων (Τσέλσι, Πόρτσμουθ), με μια ελληνική ομάδα που κάνει μεταγραφές κόστους που δεν ξεπερνούν το όριο του μονοψήφιου αριθμού εκατ. ευρώ;
Η εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Ζαχάβι μοιάζει με παράσημο για τα στελέχη του ελληνικού συλλόγου. Και δίνει απάντηση στην παραπάνω ερώτηση. Ο 52χρονος Ισραηλινός πρώην αθλητικός συντάκτης δουλεύει εδώ και μερικά χρόνια πάνω στο project που θα τον αναδείξει στον μεγαλύτερο μεταγραφικό παίκτη παγκοσμίως. Τοποθετεί μερίδια από τα ανυπολόγιστα κέρδη του πάνω σε ποδοσφαιριστές, των οποίων τα δικαιώματα αποκτά. Αγοράζει το 50% του ενός, το 70% του άλλου. Στέλνει τους υποσχόμενους παίκτες σε ομάδες, άλλοτε για να βελτιωθούν και άλλοτε για να προβληθούν. Και όταν φτάνει η ώρα, κάνει ένα deal που του φέρνει το πολλαπλάσιο της αρχικής επένδυσής του. Ο Ολυμπιακός του καλύπτει δύο ανάγκες: αγοράζει μαζί του (υπόθεση Μπελούσι) και αποτελεί μια πολύ καλή βιτρίνα για να δείξει ο Ισραηλινός στην αγορά του Τσάμπιονς Λιγκ την φρέσκια πραμάτεια του.
Ο Ζάχαβι έχει στήσει μια μπίζνα εκατοντάδων εκατ. ευρώ. Δημιουργεί μια μεγάλη λίστα ποδοσφαιριστών που του ανήκουν. Και ο Ολυμπιακός έχει πλέον αγοράσει το δικαίωμα να κάνει refresh σε αυτή τη λίστα, στην οποία το update τείνει να γίνει καθημερινό. Μια ελληνική ομάδα μπαίνει στο ρόστερ των συμπαικτών ενός ατζέντη που μοιάζει παντοδύναμος. Ενός τύπου με φίλους σαν τον Αμπράμοβιτς, τον σερ Αλεξ, τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, που φτάνει να αναγκάζει την αγγλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου να ζητά τη γνώμη του προτού προσλάβει προπονητή για την εθνική ομάδα.
