Τις ημέρες της κλήρωσης της φάσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ η σκέψη μου ήταν ότι ο Ολυμπιακός είχε καλή ευκαιρία για να προκριθεί. Θυμάμαι να συζητώ στον αέρα του Σπορ FM με τον Κώστα Νικολακόπουλο λίγες ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα με τη Βέρντερ στη Βρέμη και να επιμένω ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει θετικό αποτέλεσμα. Όχι επειδή έχω μαντικές ικανότητες, αλλά επειδή είχα δει πολλά παιχνίδια της Βέρντερ και ήμουν βέβαιος για την καταλληλότητα του timing.
Το βράδυ της πρόκρισης του Ολυμπιακού στη φάση των 16 η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι ο Ολυμπιακός έχει καλή ευκαιρία να φτάσει στους 8. Την ευκαιρία του δημιουργεί η σειρά των αγώνων. Για αυτό τον Ολυμπιακό, την ομάδα που έχουμε δει στην τρέχουσα σεζόν του Τσάμπιονς Λιγκ, η σειρά των αγώνων (πρώτος στο Καραϊσκάκη, δεύτερος εκτός έδρας) δίνει σημαντικό πλεονέκτημα. Ο Λεμονής δημιουργεί μια ομάδα που ξέρει να περιμένει. Και οι ποδοσφαιριστές που κάνουν τη διαφορά φέτος στον Ολυμπιακό είναι αυτοί που έχουν τα χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σε ομάδα υπομονής.
Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός για να φτάσει κοντά σε μια πρόκριση – άθλο; Να μην παρασυρθεί από τον κόσμο στο πρώτο παιχνίδι. Να κάνει παιχνίδι τύπου Ολυμπιακός – Λάτσιο. Αυτό το παιχνίδι ο προηγούμενος Ολυμπιακός δεν ήξερε να το κάνει. Η έκδοση Λεμονή μπορεί. Με καλή εφαρμογή της συνταγής και λίγη τύχη, ο Ολυμπιακός μπορεί να τελειώσει το πρώτο παιχνίδι με 1-0 ή 0-0. Και τότε θα έχει ελπίδες πρόκρισης.
Όλα αυτά είναι η προσέγγιση που κάνω δίχως να σκέπτομαι το όνομα του αντιπάλου. Τούτη την ώρα δεν είναι δυνατό να λάβεις υπόψη ειδικές παραμέτρους. Διότι μιλάς για παιχνίδια που θα γίνουν τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο. Σε αυτή τη λούμπα έπεσε η ΑΕΚ τον καιρό της κλήρωσης που της έφερε αντίπαλο στο κύπελλο UEFA την Παρί Σεν Ζερμέν. Τις ημέρες της κλήρωσης, τέτοια εποχή, η Παρί ήταν ξεπεσμένη. Τις ημέρες των αγώνων η Παρί ήταν μια άλλη ομάδα. Πολύ καλύτερη. Αναγεννημένη. Αρκετή για να αποκλείσει την ΑΕΚ, η οποία έμεινε με τη χαρά της κλήρωσης.
