Μια από τις πιο hot ερωτήσεις των ημερών στην ευρωπαϊκή κοινωνία των ποδοσφαιρόφιλων είναι αυτή του προβληματισμού για την τρέλα των Αφρικανών ποδοσφαιριστών να δώσουν το παρών στο Africa Cup of Nations στη Γκάνα.
Τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ ξεμένουν από σταρ, διότι οι Αφρικανοί ποδοσφαιριστές δεν πείθονται από προέδρους, προπονητές και ατζέντηδες να αρνηθούν την παρουσία στην Εθνική της πατρίδας.
Γιατί δεν αρνούνται οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές την γεμάτη επαγγελματικό ρίσκο συμμετοχή στο Africa Cup; Με ένα άρθρο του για το BBC ο Μαρσέλ Ντεσαγί βοηθά τον αναγνώστη να μπει στο μυαλό ενός Αφρικανού ποδοσφαιριστή.
«Στην Εθνική μιας αφρικανικής χώρας παίζεις για τον κόσμο, για τους συμπατριώτες, για να τους κάνεις να αισθανθούν καλά. Για τον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή το κίνητρο παρουσίας στην Εθνική είναι η κατάκτηση τροπαίων. Για τον Αφρικανό το βασικό κίνητρο είναι η σκέψη ότι δίνει χαρά και ελπίδα στους συμπατριώτες», συνοψίζει ο Ντεσαγί.
«Στην Ευρώπη το ποδόσφαιρο είναι μπίζνα, όλα γίνονται για τα media. Στην Αφρική είναι χρώμα, χορός, τρέλα», σχολιάζει. Ενας τύπος που κατέκτησε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό κύπελλο με τη Γαλλία και δεν διστάζει να δηλώσει ότι αν γύριζε τον χρόνο πίσω μπορεί να προτιμούσε να φορέσει τη φανέλα της πραγματικής πατρίδας του, της Γκάνας.
Η προσέγγιση του Ντεσαγί είναι ίδια με αυτή που έχω ακούσει να κάνουν μια σειρά Αφρικανοί ποδοσφαιριστές. Το άρθρο του στο BBC είναι μια καλή απάντηση στο ερώτημα των ημερών. Μια κουβέντα με έναν Αφρικανό ποδοσφαιριστή που εργάζεται στην Ευρώπη σε οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε κάθε συμμετοχή στην Εθνική βλέπει μια ευκαιρία να δώσει χαρά στη ζωή των συμπατριωτών του.
Μου μετέφεραν πρόσφατα μια κουβέντα στα αποδυτήρια μιας μεγάλης ομάδας. Με τον ντόπιο να ρωτά τον Αφρικανό ποδοσφαιριστή γιατί τρελαίνεται να πάει στη Γκάνα. «Όταν παίζω στην Εθνική και ειδικά εντός έδρας μου δημιουργείται για δύο ώρες η ψευδαίσθηση ότι όλα έχουν γίνει ωραία στην πατρίδα μου. Και μετά το παιχνίδι, ειδικά μετά από νίκες, συναντώ στον δρόμο παιδιά που μου λένε ευχαριστώ για το καλύτερο δίωρο που πέρασαν τον τελευταίο χρόνο. Το προηγούμενο καλό δίωρο που είχαν αυτά τα παιδιά; Αυτό του προηγούμενου αγώνα της Εθνικής στην πατρίδα».
