Το «Manual» ξεπερνά τις προσδοκίες μου και οδεύει προς 2η έκδοση

Αυτό που συμβαίνει με το «Σκίσε το manual» έχει ήδη, προτού συμπληρωθεί ουσιαστικά ένας μήνας από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του, ξεπεράσει κατά πολύ τις προσδοκίες μου.

Η κυκλοφορία του, δηλαδή οι πωλήσεις, πηγαίνουν πολύ καλά. Το «Manual» κατάφερε να μπει στο Top10 των πωλήσεων μεγάλων βιβλιοπωλείων. Τα «Ελληνικά Γράμματα» ετοιμάζονται για την 2η έκδοση, αφού το πρώτο τιράζ, των 3.000 αντιτύπων, πηγαίνει προς εξάντληση.

Τα σχόλια και οι κριτικές των συναδέλφων μου είναι καλύτερες από όσο θα περίμενα. Και με εκπλήσσει πολύ ευχάριστα ότι γράφουν καλά λόγια ακόμη και κριτικοί βιβλίου.

Αυτό όμως που με συγκινεί περισσότερο και με ξαφνιάζει πάρα πολύ ευχάριστα είναι το γεγονός ότι περίπου καθημερινά δέχομαι τα δικά σας μηνύματα. Θα ήθελα πάρα πολύ να τα κρεμάσω κι αυτά σε τούτο το blog. Περισσότερο για να σας αποδείξω ότι ζυγίζουν το ίδιο στην ψυχή μου με αυτά που έχουν γράψει για το «Manual» οι δημοσιογράφοι και οι κριτικοί βιβλίου. Δεν το κάνω όμως για δύο λόγους. Αφενός επειδή τα εμπιστεύεστε σε εμένα και όχι σε κοινή θέα και αφετέρου επειδή απευθύνονται σε εμένα και θέλω να τα κρατήσω για μένα.

Ηθελα πολύ όμως να γνωρίζετε όλοι, δηλαδή όσοι μου στείλατε μήνυμα και δεν έχετε ακόμη λάβει απάντηση επειδή δεν πρόλαβα να σας γράψω, ότι τα λόγια σας είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα λάβω ως επιβράβευση της επιλογής μου να γράψω αυτό το βιβλίο. Χάρη στα δικά σας λόγια έχω γίνει πολύ πλούσιος τις τελευταίες ημέρες. Για ακόμη μια φορά σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνετε να αποκτήσετε το βιβλίο μου.

Ο Διονύσης Βραϊμάκης γράφει για το "Manual"

Ενας από τους ανθρώπους, στους οποίους είπα ένα «ευχαριστώ», με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του «Σκίσε το manual», ο Διονύσης Βραϊμάκης μου έκανε την τιμή να γράψει για το βιβλίο μου. Παραθέτω την σκέψη του δίχως να τη σχολιάσω.
Είναι στιγμές που ένα «ευχαριστώ» ζυγίζει πολύ λιγότερο από το βάρος των αισθημάτων που δημιουργεί η πράξη ενός ανθρώπου που είναι στη συνείδησή μου σημαντικός. Ο Διονύσης Βραϊμάκης είναι ένα από τα ακριβότερα κοσμήματα της συλλογής των ανθρώπων που συνάντησα στο δρόμο μου.


Η «παράγκα» του Βασίλη

28 Δεκ, 21:52 Από Διονύσης Βραϊμάκης

Σε μια εποχή αντιηρωική ένας δημοσιογράφος-Μικρός Ήρωας αποφασίζει να δράσει, πέρα από συμβάσεις, αναστολές και νουθεσίες.
Παίρνει, λοιπόν, την πένα του, το μεράκι του για δουλειά, τη σιχασιά του για ό,τι βλέπει και ζει εκ των έσω, ζαλώνεται το μαγνητόφωνο και την τηλεφωνική βεντούζα-κοριό, αφήνει το δημοσιογραφικό του πάθος χωρίς χαλινάρια και κηρύσσει πόλεμο στη διαφθορά του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πριν φτάσει στην απόφαση για δράση, οι προκλήσεις των περικυκλώνουν. Πρόεδροι του τάζουν αργομισθίες, ξένοι και Έλληνες μάνατζερ τον πλευρίζουν, κατασκευαστές αποτελεσμάτων του ζητούν συνεργασία. Εκείνος αρχικά αντιστέκεται και στη συνέχεια αποφασίζει να κολυμπήσει στον βούρκο για να τον γνωρίσει καλά και να τον εξουδετερώσει.

Τι κάνει; Συνεργάζεται με το κύκλωμα και γίνεται ένας γρανάζι τού συστήματος διαφθοράς. Με το δημοσιογραφικό του κύρος, τις γνωριμίες και τις προσβάσεις που έχει ως ρεπόρτερ, στήνει παιχνίδια και παράλληλα μαζεύει στοιχεία. Γίνεται συλλέκτης ρύπων, ηχογραφημένων δόλιων συνομιλιών, ένοχων ονομάτων. Στόχος του να τα αποκαλύψει όλα αυτά κάποια στιγμή. Και το κάνει αφού προηγουμένως εξαφανίζεται για από προσώπου γης εγκαταλείποντας σπίτι, οικογένεια, φίλους, επάγγελμα.

Ηρωικό; Άκρως: Πραγματικό; Κάτι σαν πραγματικό… Ο Δημήτρης Αλεξάδρου είναι ο ήρωας-δημοσιογράφος που παίζει το κεφάλι του για να καθαρίσει από την κοπριά το ελληνικό ποδόσφαιρο, και ο Βασίλης Σαμπράκος ο άνθρωπος που τον γέννησε συγγραφικά στο «Σκίσε το manual». Πρόκειται για ένα δραματικό ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα που ήρθε στα χέρια μου λίγο πριν από τις γιορτές κι έκανα αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή: άφησα για λίγο τον Τσαβαρία που διάβαζα τότε κι έπιασα τον Σαμπράκο!

Γιατί; Γιατί ο Βασίλης είναι ένα παιδί που πάντα με ξάφνιαζε ευχάριστα. Πρώτα όταν τον είδα πλάι μου, τη 10ετία του ΄’90, να μπουσουλάει δημοσιογραφικά, και γρήγορα να αποκτά περπατησιά σιγουριάς και αργότερα ταχύτητα δρομέα. Ύστερα με ξάφνιασε όταν εξελίχθηκε σε έναν από τους εγκυρότερους και πιο αξιόπιστους ρεπόρτερ σε έναν χώρο, τον αθλητικό, που τον διαβρώνουν οι αεριτζήδες, η αναξιοπιστία, η μίζα, το βόλεμα. Κατόπιν με αιφνιδίασε όταν έγινε συνεχώς ανερχόμενο διευθυντικό στέλεχος σε μεγάλες αθλητικές εφημερίδες. Τώρα με ξάφνιασε για μια ακόμα φορά με τη πρώτη συγγραφική του αναζήτηση.

Στις σελίδες του «Σκίσε το manual» γίνεται παρέλαση πραγματικών προσώπων με «πειραγμένα» (λίγο ή πολύ) τα ονόματα. Συναντάμε τον Ντέμη, τον Μπάγεβιτς, τον Κεντέρη, δημοσιογράφους-λαμόγια, παράγοντες, μάνατζερ, λαθρόβια των δημοσιογραφικών γραφείων. Συναντάμε «κακούς» και «καλούς». Διαβάζουμε αναφορές για μια «παράγκα», για αδίστακτους προέδρους με απίστευτη δράση. Κι εμείς, οι δημοσιογράφοι, αναγνωρίζουμε μέσα από τις γραμμές, λίγδηδες και άξιους με τους οποίους ζήσαμε κάτω από τη ίδια επαγγελματική στέγη, τους βλέπουμε ολοκάθαρα στο μυθιστόρημα – απλώς με αλλαγμένα ονόματα

Συνέβησαν όσα αναφέρονται στο βιβλίο; Αλίμονο αν συνέβαιναν έτσι ακριβώς. Όμως μπορεί να έγιναν και να γίνονται «κάπως έτσι». Αλλά ο Βασίλης έχει βιώσει τη βρομιά του χώρου και πάνω σε αυτήν έκτισε τον ποδοσφαιρικό του εφιάλτη. Προσωπικά νιώθω βαθιά ικανοποίηση που κάποτε κράτησα τον Σαμπράκο στο ρεπορτάζ, αρπάζοντάς τον από τα νύχια κάποιου έμπορα του δημοσιογραφικού χώρου που είχε στήσει το σούπερ μάρκετ του σε μια εφημερίδα, με αυστηρά τηρούμενο τιμολόγιο. Τόσο πάει το μονόστηλο, τόσο το πλαίσιο με χρώμα, τόσο το δίστηλο με φωτογραφία..

Η τελική ματιά του Βασίλη στο βιβλίο του είναι θετική. Το καλό θριαμβεύει, ο χώρος εξαγνίζεται, οι δολοπλόκοι συλλαμβάνονται, οι ομάδες διεκδικούν ό,τι μπορούν μέσα στα γήπεδα. Και ο Δημήτρης Αλεξάνδρου γίνεται ένας Μικρός Ήρωας, ένας σύγχρονος Γιώργος Θαλάσσης του αθλητικού ρεπορτάζ.

Τι καλά να ήταν αλήθεια! Να ήταν αλήθεια ο εξαγνισμός και η κάθαρση, εννοώ. Γιατί όλα τα άλλα που περιγράφονται, ποιος μας λέει ότι δεν είναι αλήθεια ή κάτι σαν αλήθεια;

Η παρουσίαση του "Σκίσε το manual"

To "Manual" στη "Βιβλιοθήκη" της "Ε"

Σε αυτή την κριτική – παρουσίαση – πρόταση του «Σκίσε το manual» ήθελα να κάνω ξεχωριστή αναφορά. Η «Βιβλιοθήκη» της «Ελευθεροτυπίας» μου έκανε την τιμή να εντάξει το «Manual» στη λίστα με τα 30 βιβλία που πρότεινε ως δώρα για τις ημέρες των Χριστουγέννων. Να το εντάξει στα «θαυμαστά ταξίδια στα κρυστάλλινα σύνορα της αυθεντικότητας».
Ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος και η Αντυ Δημοπούλου, που υπογράφουν τις κριτικές των βιβλίων που πρότειναν την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου στους αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας» γράφουν για το «Manual»:

Βασίλης Σαμπράκος
Σκίσε το manual
εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Το πρώτο μυθιστόρημα του δημοσιογράφου Βασίλη Σαμπράκου. Οπως γίνεται συνήθως, η αρχή περιλαμβάνει προσωπικά, βιωματικά στοιχεία. Λογικό και απολύτως αποδεκτό. Ο πρωταρχικός ρόλος τού δημιουργού κινεί τα νήματα. Η ιστορία που εμπνεύστηκε και έπλασε αφορά το φανταστικό πρόσωπο Δημήτρη Αλεξάνδρου. Αθλητικός δημοσιογράφος, διευθυντής εφημερίδας, παραγωγός ραδιοφώνου που αποφασίζει να κάνει το μεγάλο κόλπο. Να στήσει 11 αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου και να «παίξει» στον αέρα του ραδιοφώνου τις ηχογραφημένες συνομιλίες, τις επαφές με τα πρόσωπα που τον βοήθησαν να καθορίσει τα αποτελέσματα. Ο Σαμπράκος διηγείται έναν κακό εφιάλτη, ή μήπως όχι; Τα όσα περιγράφει, είναι ψίθυροι και δυνάμει δυσάρεστες αλήθειες.

Οι αναφορές και τα καλά λόγια των κριτικών βιβλίου είναι μια πολλή ευχάριστη έκπληξη για μένα. Δεν ήταν κάτι που περίμενα. Είναι κάτι μου με κάνει να νιώθω πολύ καλά που αποφάσισα να εκτεθώ με αυτό το μυθιστόρημα.

Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος για το "Manual"

Σήμερα είχα τη μεγάλη χαρά και τιμή να φιλοξενηθώ στην εκπομπή του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου, στον NovaΣπορ FM για να κουβεντιάσουμε λίγο για το «Σκίσε το manual». Καμάρωσα πολύ που ένας ειδικός του βιβλίου έκρινε ότι αξίζει τον κόπο να διαβάσει κανείς το μυθιστόρημα που έφτιαξα. Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια στην αθλητική δημοσιογραφία. Και ίσως ο πιο ειδικός για να εκτιμήσει ένα βιβλίο που μιλά για ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και καμάρωσα πολύ με όσα άκουσα από αυτόν για το βιβλίο μου. Και τον ευχαριστώ πολύ για όλες τις συμβουλές που μου έδωσε.

Σήμερα φιλοξενήθηκα και στην αθλητική εκπομπή του Alpha Radio 88.6 της Καβάλας, για μια συζήτηση από την οποία δεν έλειψε η αναφορά στο «Manual». Την περασμένη Πέμπτη «βρέθηκα» στον ΗΧΟ FM 94,2 του Ρεθύμνου, στην εκπομπή «Παίξε Μπάλα», για μια πολλή καλή κουβέντα σχετική με το περιεχόμενο του μυθιστορήματος που έγραψα.

Οι συνάδελφοί μου με τιμούν, διαφημίζουν το βιβλίο μου, προτρέπουν τους αναγνώστες και τους ακροατές να το διαβάσουν. Κι όλο αυτό που συμβαίνει με το «Σκίσε το manual» με γεμίζει ικανοποίηση.

Ο Μιχάλης Τσόχος για το "Manual"

Ενας από τους καλύτερους συνεργάτες που είχα ποτέ σε αυτή τη δουλειά, ένας από τους λίγους πραγματικούς φίλους που απέκτησα στη δημοσιογραφία, ο Μιχάλης Τσόχος, έγραψε δύο λόγια για το «Σκίσε το manual» στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας που διευθύνει, της SportDay. Του το έχω πει πολλές φορές, το λέω και μέσα από αυτή, τη «γωνιά» μου: Τιμή μου και καμάρι μου που συναντηθήκαμε σε αυτή τη δουλειά. Καμαρώνω για όσα υπέροχα φτιάξαμε σ’ αυτή τη δουλειά παρέα.



Βασίλη, εύχομαι να μην ξαναγράψεις βιβλίο
SportDay / Τσόχος Μιχάλης

Βρέθηκα προχθές το μεσημέρι στην παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Σαμπράκου «Σκίσε το manual». Σε μία πολύ ζεστή εκδήλωση άκουσα κάποιον από τους ομιλητές να εύχεται με όλη του την ψυχή ο Βασίλης να γράψει και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο βιβλίο.

Το «Σκίσε το manual» έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός καλού βιβλίου. Εξαιρετικό εξώφυλλο, πολύ καλή βιβλιοδεσία, έναν σπουδαίο εκδοτικό οίκο που το κυκλοφορεί («Ελληνικά Γράμματα»), stop. Εχει όμως ορισμένα σοβαρά μειονεκτήματα. Δεν έχει συγγραφέα, δεν είναι μυθιστόρημα και δεν έπρεπε να έχει τυπωθεί σε σελίδες βιβλίου, αλλά σε σελίδες εφημερίδας.

Το καλύτερο ρεπορτάζ του Βασίλη Σαμπράκου δυστυχώς δεν δημοσιεύτηκε σε μία από τις πολλές καλές εφημερίδες που εργάστηκε. Δυστυχώς δεν δημοσιεύτηκε ως ρεπορτάζ, αλλά ως διήγημα. Δυστυχώς ο χώρος και όλοι εμείς δεν μπορέσαμε να τον βοηθήσουμε να υπογράψει αυτό το ρεπορτάζ. Αυτό λοιπόν που εγώ θέλω να ευχηθώ στον Βασίλη είναι αυτό να είναι το τελευταίο βιβλίο που έγραψε και την επόμενη φορά αντί να γράψει διήγημα να γράψει ρεπορτάζ με την υπογραφή του φαρδιά πλατιά.

Του εύχομαι το επόμενο εξώφυλλό του να είναι εξώφυλλο εφημερίδας και όχι βιβλίου. Του εύχομαι το επόμενο εξώφυλλο να κρεμαστεί σε περίπτερο και να μην μπει σε ράφι βιβλιοπωλείου. Γιατί ο Βασίλης μία δουλειά έμαθε να κάνει: ρεπορτάζ. Και το ρεπορτάζ του εύχομαι να μπορεί να το γράφει ως τέτοιο και όχι ως διήγημα.

Και κάτι τελευταίο. Προσωπικά του ζητάω και μία συγγνώμη. Αισθάνομαι, γνωρίζοντας αρκετές από τις ιστορίες του διηγήματος, ότι θα μπορούσα να είμαι ένας από τους λίγους (πέντε έξι) που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν περισσότερο να γράψει αυτό το ρεπορτάζ. Και δεν το έκανα. Τον άφησα και εγώ να το κάνει βιβλίο...

Η "Ελευθεροτυπία" για το "Manual"

Ακόμη μια μεγάλη εφημερίδα, η «Ελευθεροτυπία» μου έκανε την τιμή να γράψει στις αθλητικές σελίδες της για το «Σκίσε το Manual». Και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό!

«Σκίσε το manual»

Το «Σκίσε το manual» από τα «Ελληνικά Γράμματα» είναι το ντεμπούτο του συναδέλφου μας Βασίλη Σαμπράκου, διευθυντή της αθλητικής εφημερίδας «Εξέδρα», στη μυθιστοριογραφία.
Ενα σύγχρονο θρίλερ, όπου ο δημοσιογράφος-ήρωας συμμετέχει στο να στηθούν ποδοσφαιρικά παιχνίδια, μαγνητοφωνεί όλες τις συνομιλίες και τις παίζει στον ραδιοφωνικό αέρα, ενώ έχει ήδη διαφύγει, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους, στο εξωτερικό. Ενα βιβλίο που στις μέρες μας... παραέγινε επίκαιρο, διαβάζεται άνετα σε μια νύχτα μέσα ή το πολύ σε δύο, διηγείται φανταστικές ιστορίες που δεν έχουν συμβεί ποτέ στο παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά, πάλι, όλο και κάποιος μπορεί ν' αναγνωρίσει στους πρωταγωνιστές των ιστοριών, εντελώς τυχαία, τον ένοχο εαυτό του...

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος και ο Κώστας Κοφινάς για το "Manual"

Ακόμη δύο συνάδελφοί μου με τίμησαν γράφοντας για το «Σκίσε το manual». Ο Αντώνης Καρπετόπουλος στην SportDay και ο Κώστας Κοφινάς στα «Νέα». Με τον Αντώνη δουλέψαμε μαζί για περίπου μια δεκαετία. Με τον Κώστα είχαμε παράλληλη πορεία για ένα αντίστοιχο διάστημα.

Οι συνάδελφοί μου βάζουν παράσημα στο «manual». Τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.

Το κείμενο του Αντώνη Καρπετόπουλου στη SportDay

«Σκίσε το manual»

Πριν από λίγα χρόνια ο Γιώργος Λακόπουλος, από τους μεγαλύτερους ρεπόρτερ του ΠΑΣΟΚ και συγγραφέας της ιστορίας του κινήματος, είχε γράψει ένα βιβλίο που λεγόταν «Ποιος σκότωσε τον πρωθυπουργό;» και είχε κάνει μια αξιοσημείωτη εκδοτική επιτυχία.

Το μυστικό εκείνης της επιτυχίας ήταν ότι ο αναγνώστης έμπαινε στη διαδικασία να βρει ποιοι ήταν οι αληθινοί υπουργοί, σύμβουλοι και βουλευτές του Σημίτη πίσω από τα ψευδώνυμα που ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε. Χρόνια αργότερα ο Βασίλης Σαμπράκος, που δεν νομίζω ότι γνώριζε το τρικ του Λακόπουλου, έκανε το ίδιο στο πρώτο βιβλίο του, το «Σκίσε το manual», που κυκλοφόρησε χριστουγεννιάτικα από τα Ελληνικά Γράμματα.

Η διαφορά με το βιβλίο του Λακόπουλου, που έκρυβε μια φανταστική ιστορία πίσω από υπαρκτούς μεταμφιεσμένους ήρωες, είναι ότι ο Σαμπράκος αποκαλύπτει πολλές αληθινές καταστάσεις, δίνοντας στο μυθιστόρημά του την αξία του χρονικού. Ο συγγραφέας ζητεί απλώς από τον αναγνώστη να δείξει μια στοιχειώδη ικανότητα για να αναγνωρίσει ήρωες και κακούργους του ποδοσφαίρου μας για να συμμετέχει στην ιστορία.

Ο Σαμπράκος έχει ως ήρωα ένα δημοσιογράφο, που είναι λίγο ο ίδιος και λίγο αυτό που ο ίδιος θα 'θελε να γίνει. Η ανάδειξη ενός δημοσιογράφου σε ήρωα είναι κάτι σύνηθες στην αστυνομική λογοτεχνία –το 'κανε πολύ πετυχημένα πρόσφατα και ο αδικοχαμένος Στινγκ Λάρσον στην τριλογία του «Μιλένιουμ» και στο «Κορίτσι με το Τατουάζ», που είναι παγκόσμιο σουξέ.

Ομολογώ ότι βρίσκω μια δυσκολία να δω κάτι ηρωικό στη δουλειά που κάνουμε και ως εκ τούτου οι ήρωες δημοσιογράφοι με κάνουν λίγο να απορώ ή ακόμα και να προβληματίζομαι για την αναγκαιότητά τους. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι ο ήρωας του Σαμπράκου, δηλαδή εν τέλει ο ίδιος ο Βασίλης, δεν ήταν απολαυστικός στην αφήγηση της ιστορίας του: κυρίως ήταν πραγματικός, ευθύς και πολύ σαφής.

Γι' αυτό συνιστώ το βιβλίο σε όλους: ότι ένας ευθύς ήρωας διηγείται πραγματικά περιστατικά καμουφλαρισμένα πίσω από μια σειρά από σημειολογικά ψευδώνυμα απαιτεί Τέχνη, δηλαδή Λογοτεχνία. Λογοτεχνία που προσφέρει μια μικρή απόλαυση.

Το κείμενο του Κώστα Κοφινά στα «Νέα».

Εικόνες από παρασκήνιο

Η πρώτη συγγραφική απόπειρα του Βασίλη Σαμπράκου, διευθυντή της «Εξέδρας των σπορ», φέρει τον τίτλο «Σκίσε το manual». Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με συνεχή δράση, αγωνία που καθηλώνει τον αναγνώστη και πρωταγωνιστές πρόσωπα από το παρασκήνιο του ποδοσφαίρου. Το βιβλίο αναμφίβολα έχει μπόλικες... εικόνες- έτσι άλλωστε συνηθίζει να γράφει ο Σαμπράκος. Ίσως κάποιοι από τους υποψιασμένους να αναγνωρίσουν φάτσες και παράγοντες από το εγχώριο ποδόσφαιρο, αλλά ο δημοσιογράφος βεβαιώνει πως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει!

Για το βιβλίο μίλησαν ο Γιάννης Διακογιάννης, ο Αλέξης Σπυρόπουλος, ο Γιώργος Καπουτζίδης και η λαμπερή Σμαράγδα Καρύδη. Η παρουσίαση έγινε στον τελευταίο όροφο του «Ρublic», με θέα τον καθαρό αττικό ουρανό και αρκετό οξυγόνο. Κάτι που λείπει από τα θλιβερά υπόγεια και τις δολοπλοκίες που περιγράφονται γλαφυρά στις σελίδες του βιβλίου...

Ηταν μεγάλη μου τιμή!

Ηταν μια πολλή ιδιαίτερη και σημαντική στιγμή για μένα. Την έκαναν τέτοια ο Γιάννης Διακογιάννης, ο Αλέξης Σπυρόπουλος, ο Γιώργος Καπουτζίδης και η Σμαράγδα Καρύδη που μίλησαν για το «Σκίσε το manual» στην εκδήλωση της παρουσίασής του στο Public café του Συντάγματος.

Την έκαναν τέτοια όλοι οι καλοί μου φίλοι και οι συνάδελφοί μου, που με τίμησαν με την παρουσία τους στην εκδήλωση. Την έκαναν τέτοια όλοι αυτοί που μου έκαναν την τιμή να έρθουν σήμερα για να με χαιρετήσουν, να μου μιλήσουν για το manual, να μου το δώσουν για να το υπογράψω.

Το μήνυμα απευθύνεται κυρίως σε εσάς που δεν είστε «επώνυμοι». Αλλωστε σε εσάς απευθύνεται και το βιβλίο. Με τους φίλους και τους συναδέλφους έχουμε διηγηθεί πολλές τέτοιες ιστορίες. Αυτή η διήγηση έγινε προς εσάς. Σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματα. Και φυσικά περιμένω τις εντυπώσεις σας για το manual.

To trailer του Manual

Αυτό είναι το trailer του «Σκίσε το manual». Μια δουλειά, την οποία ευχαριστήθηκα πολύ. Χάρη στην ιδέα του Γιάννη Φουρνάρου και στη δουλειά που έκανε μαζί με την εταιρεία Matrix, παρουσιάζουμε ένα trailer σαν αυτά που ζηλέψαμε, από τις αμερικανικές και βρετανικές παραγωγές για την παρουσίαση βιβλίων. Ελπίζω να σας αρέσει…

Το "Βήμα" για το manual

Ακόμη ένα παράσημο για το «Σκίσε το manual». Το «Βήμα της Κυριακής» μου έκανε την τιμή να το εντάξει στις προτάσεις του προς τους αναγνώστες για τις ημέρες των Χριστουγέννων. Χαίρομαι πολύ για αυτό. Και ήταν ευχάριστη έκπληξη η πολύ ψαγμένη κριτική περιγραφή του βιβλίου.

«Πώς μπορεί να ανατιναχθεί το ελληνικό ποδοσφαιρικό οικοδόμημα στον αέρα; Ο Βασίλης Σαμπράκος, γνωστός αθλητικογράφος, μας δίνει το σενάριο μέσα από ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται ως πραγματική ιστορία. Σε αυτό το Greek soccergate ο ήρωας του συγγραφέα, που θα μπορούσε να ήταν και ο ίδιος ο συγγραφέας- τριανταεξάχρονοι και οι δύο, διευθυντές αθλητικής εφημερίδας και οι δύο, παραγωγοί ραδιοφώνου και οι δύο-, στήνει έντεκα αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου και βγάζει στον ραδιοφωνικό αέρα όλες τις συνεντεύξεις των παραγόντων. Από δίπλα ένας απίστευτος υπόκοσμος- όψεις της σημερινής ελληνικής κοινωνίας. Ο Βασίλης Σαμπράκος μάς προειδοποιεί ειρωνικά ότι η ιστορία του δεν έχει καμία σχέση με «το σημερινό καθαρό, διαφανές, αξιόπιστο, άφθαρτο, καλοφτιαγμένο, υγιές ελληνικό ποδόσφαιρο». Ενα roman a clef.».

Πολύ τιμητικό για το Manual είναι και το γεγονός ότι το έχουν εντάξει στις προτάσεις τους προς τους αναγνώστες μεγάλα βιβλιοπωλεία, όπως το «Ιανός» και το «Παπασωτηρίου».

Ερχεται και το trailer του Manual

Μακάρι να μπορούσα να αυξήσω τη διάρκεια της μέρας κατά 4-5 ώρες, για να προλάβαινα να απαντήσω σε κάθε έναν από εσάς ξεχωριστά. Είναι πολύ ελαφρύ ένα «ευχαριστώ» για να δείξει πόσο πολύ με γεμίζουν τα σχόλιά σας για το «Σκίσε το manual». Κι αυτά που γράφετε στον τοίχο του group, και αυτά που μου στέλνετε στα emails. Πραγματικά με συγκινούν, με αποζημιώνουν και μου δείχνουν ότι άξιζε τον κόπο να διηγηθώ αυτή την ιστορία που έπλασε το κεφάλι μου, η φαντασία μου...

Θέλω να πω από εδώ και ένα ευχαριστώ στους συναδέλφους μου, του αθλητικού τμήματος του Mega, που με ρώτησαν για το Manual στον αέρα της «Σούπερ Μπάλας» την περασμένη Τρίτη. Ενα ευχαριστώ και στους ανθρώπους του Libero 107,4 της Θεσσαλονίκης, για την τιμή που μου έκαναν να με φιλοξενήσουν σήμερα στον αέρα του σταθμού για να μιλήσουμε για το Manual.

Εντός της ερχόμενης εβδομάδας θα κάνει την εμφάνισή του και το trailer του βιβλίου. Μια πολύ καλή δουλειά, από έναν αδελφικό μου φίλο, ο οποίος το έκανε να μοιάζει με trailer κινηματογραφικής ταινίας... Ελπίζω να σας αρέσει.

Θέλω για ακόμη μια φορά να πω ότι σας περιμένω όλους στο Public café στο Σύνταγμα το μεσημεράκι της Τρίτης. Και ελπίζω να έχω το χρόνο να συναντήσω κάθε έναν από εσάς.

To aek365.gr για το Manual

Ακόμη ένα site, το aek365.gr μου έκανε την τιμή να διαβάσει και να προβάλει το «Σκίσε το manual» και αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω γι’ αυτό και τον Κώστα Κετσετζόγλου και την Μαρία Τουρλή που υπογράφει το κείμενο.

Ο Βασίλης Σαμπράκος...«Σκίζει το manual»!

Ένας εξαιρετικός συνάδερφος, ο Βασίλης Σαμπράκος, παραδίδει ένα μοναδικό μυθιστόρημα με τον τίτλο «Σκίσε το manual» για το χώρο του ποδοσφαίρου που συναρπάζει από την πρώτη του σελίδα. Μια βουτιά σε αυτό τον κόσμο που όλοι αγαπάμε αν και στο βιβλίο τον βλέπουμε πιο διεφθαρμένο από την πραγματικότητα. Ίσως. Δεν ξέρουμε για σας αλλά εμείς ήδη το έχουμε πάρει! Αντιγράφουμε από το οπισθόφυλλο:
«Στα τριάντα έξι του χρόνια ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ένας αθλητικός δημοσιογράφος, διευθυντής εφημερίδας και παραγωγός ραδιοφώνου, αποφασίζει να επιχειρήσει το «μεγάλο κόλπο»: να στήσει έντεκα αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου και να «παίξει» στον αέρα του ραδιοφώνου όλες τις ηχογραφημένες συνομιλίες, τις επαφές με τα πρόσωπα που τον βοήθησαν να καθορίσει τα αποτελέσματα των παιχνιδιών. Είναι το Greek... soccergate, που ανατινάζει το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.
Ο Αλεξάνδρου δίνει μια τελευταία ευκαιρία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για να παραδώσει την μπάλα σε καθαρά χέρια, στα χέρια που θα ξαναφτιάξουν το παιχνίδι από την αρχή με νέους, καθαρούς κανόνες, με νέο manual.
Μπράβοι, υπόκοσμος, πόρνες πολυτελείας, μάνατζερ που στήνουν παιχνίδια, πρόεδροι, διαιτητές, δημοσιογράφοι, mediaρχες, bookmakers και bet fixers συμπρωταγωνιστούν στις ιστορίες της επαγγελματικής ζωής του αθλητικού δημοσιογράφου, κι είναι αυτές που τον οδηγούν στην επιλογή της επανάστασής του.
Ο Βασίλης Σαμπράκος με το πρώτο του μυθιστόρημα «Σκίσε το manual» διηγείται μια φανταστική ιστορία, με φανταστικά πρόσωπα, φανταστικούς χαρακτήρες, έναν κακό εφιάλτη του ελληνικού ποδοσφαίρου, που καμιά σχέση δεν έχει με το σημερινό καθαρό, διαφανές, αξιόπιστο, άφθαρτο, καλοφτιαγμένο, υγιές ελληνικό ποδόσφαιρο.»
Στις 15 Δεκεμβρίου, στο Public, θα παρουσιαστεί επίσημα το βιβλίο παρουσία του Γιάννη Διακογιάννη, του Αλέξη Σπυρόπουλου, του Γιώργου Καπουτζίδη και τη Σμαράγδα Καρύδη, η οποία θα διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο.

Η παρουσίαση του «Σκίσε το manual»

Είναι ήδη περισσότερα από όσα φανταζόμουν τα μηνύματα που λαμβάνω από ανθρώπους που πρόλαβαν να αγοράσουν και να διαβάσουν το «Σκίσε το manual» μετά από δύο εβδομάδες από την κυκλοφορία του. Ειλικρινά μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά η τιμή που μου κάνετε.

Μέσα από αυτό το μήνυμα θέλω να πω ακόμη ένα «ευχαριστώ» σε όλους εσάς που μου στέλνετε τα σχόλιά σας είτε με email είτε με μηνύματα στο facebook είτε με τα μηνύματα που γράφετε στον τοίχο του group του manual.

Και επειδή με ρωτάτε, θέλω ακόμη μια φορά να πω ότι είστε όλοι ευπρόσδεκτοι στην παρουσίαση του βιβλίου την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου στις 12.30 στο Public café (Καραγεώργη Σερβίας 1) στο Σύνταγμα. Και με μεγάλη μου χαρά θα σας υπογράψω το Manual.

Ενας έπαινος για το Manual

Το παρακάτω κείμενο είναι γραμμένο από τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα SportDay, στο φύλλο της Παρασκευής 4 Δεκεμβρίου.


«Σκίσε το manual»

Πιο επίκαιρο βιβλίο δεν θα μπορούσε να βγει στην αγορά από το πρώτο συγγραφικό έργο του Βασίλη Σαμπράκου με τίτλο «Σκίσε το Manual» (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα), το οποίο διάβασα σε δύο νύχτες. Η πλοκή του με... εξωθούσε να διαβάσω κι ένα ακόμα κεφάλαιο, διότι κυλούσε γρήγορα, με καταιγιστικό ρυθμό. Εχει απλή γλώσσα, ανθρώπινη και καθημερινή, κάτι που συχνά λείπει από το ελληνικό μυθιστόρημα.

Ο Βασίλης συνέλαβε την ιδέα να έχει ως ήρωα ένα δημοσιογράφο, διευθυντή εφημερίδας και παραγωγό ραδιοφώνου. «Ωραία», θα πείτε, «τι ιδιαίτερο έχει αυτό;». Μα το ότι αποφασίζει να κάνει ένα τεράστιο κόλπο, στήνοντας 11 παιχνίδια ελληνικού πρωταθλήματος, και να βγάλει εκατομμύρια ευρώ.

Μόνο που δεν το κάνει για τα λεφτά, αλλά για να αποκαλύψει μέσω της εκπομπής του με μαγνητοφωνημένα ντοκουμέντα αυτό που όλοι συζητούν, αλλά κανείς δεν αποδεικνύει: πως όλα είναι βρόμικα. Εχει παλμό, έχει έντονους διαλόγους, έχει καλούς χαρακτήρες και πολλά πράγματα αποκωδικοποιούνται για τους πιο μυημένους.

Φυσικά, όπως λέει και ο ίδιος, «καμία σχέση δεν έχει το βιβλίο με τον πεντακάθαρο κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου». Ενα καλό δώρο για όποιον σκέφτεστε πως αγαπάει το ποδόσφαιρο ή για όποιον απλώς αγαπάει ένα καλό μυθιστόρημα. Καλοτάξιδο, Βασίλη, και βάλε πλώρη για το επόμενο.

Ο Κώστας Καραπαπάς για το Manual

Ακόμη ένας συνάδελφός μου με τίμησε γράφοντας για το «Σκίσε το manual». Ο Κώστας Καραπαπάς έγραψε για το βιβλίο μου στην σημερινή στήλη του στην εφημερίδα Goal το παρακάτω κείμενο.

Σκίσε το manual

Η ζήλια μου χτυπάει πάλι κόκκινο. Αυτή τη φορά με αφορμή τον φίλο και συνάδελφο Βασίλη Σαμπράκο, ο οποίος πρόλαβε μέσα στο χαμό της δουλειάς να γεννήσει ένα γρήγορο και πολύ έξυπνο βιβλίο, που είναι ακριβώς στο κέντρο της επικαιρότητας αλλά και των ψιθύρων της δικής μας «ποδοσφαιρικής» καθημερινότητας Το «Σκίσε το manual» από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα» είναι μια ιστορία που θα διαβάσετε με τεράστιο ενδιαφέρον... Ταυτόχρονα είναι μια ακόμα απόδειξη ότι πολλοί από τους αθλητικούς συντάκτες καριέρας διαθέτουν πένα που ανεβάζει το επίπεδο συνολικά και όχι μόνον σε ό,τι αφορά στα καθημερινά κείμενα των εφημερίδων Τώρα, το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου Δημήτρης Αλεξάνδρου μοιράζεται με τον συγγραφέα τις ίδιες ιδιότητες (αθλητικός δημοσιογράφος, διευθυντής αθλητικής εφημερίδας, παραγωγός ραδιοφωνικού σταθμού) αποδεικνύει ότι ο Βασίλης είναι και απόλυτος γνώστης αυτών που γράφει και η μυθοπλασία συναντάει το ρεπορτάζ Και το θέμα, το ελληνικό «soccergate», είναι θέμα απολύτως ιντριγκαδόρικο.Τι καλύτερο; Το ξαναλέω. Σκάω από τη ζήλια μου διότι εγώ ακόμα το παλεύω κάτι αντίστοιχο και είναι σαν το γεφύρι της Αρτας Καλοτάξιδο, Βασίλη

Τον ευχαριστώ πολύ, όπως και όλους εσάς που με τιμάτε αγοράζοντας το βιβλίο. Τα σχόλια και οι ευχές είναι μεγάλη ανταμοιβή για την επιλογή μου να εκδώσω αυτή την ιστορία.


Στη φωτογραφία παραπάνω είναι το δωμάτιο στο οποίο έγραψα το μεγαλύτερο μέρος του manual. Ενα δωμάτιο ξενοδοχείου κοντά στη θάλασσα, η οποία με βοήθησε αφάνταστα να λύσω κάθε γρίφο και να απαντήσω κάθε ερώτηση που βρήκα μπροστά μου στη διάρκεια αυτής της γλυκιάς περιπέτειας. Και επειδή ο Κώστας γράφει ότι έχει αρχίσει να διηγείται μια ιστορία, είμαι εδώ για να τον ενθαρρύνω, όπως κάνω καθημερινά με κάθε συνάδελφό μου που θέλει, αλλά δεν το παίρνει στα σοβαρά, να γράψει. Λέω με βεβαιότητα ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες και πιο ξεχωριστές, μοναδικές εμπειρίες που μπορεί να έχει ένας από εμάς, τους αθλητικούς δημοσιογράφους.

Η Σμαράγδα Καρύδη διαβάζει το manual

Το ρόστερ της παρουσίασης του «Σκίσε το manual» την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου έκλεισε σήμερα. Και είναι μεγάλη μου χαρά που κλείνει με την προσθήκη της Σμαράγδας Καρύδη!

Η πρόεδρος των Πανθήρων, Βέρα Σκαρίμπα, πέντε ημέρες μετά την πρεμιέρα προβολής της «Κληρονόμου» στις κινηματογραφικές αίθουσες, θα είναι στις 15 Δεκεμβρίου στο Public του Συντάγματος για να κάνει ανάγνωση του «manual». Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερη αφηγήτρια για την ανάγνωση του βιβλίου από την Σμαράγδα και είναι μεγάλη μου χαρά που αποδέχθηκε την πρόσκλησή μας και θα είναι στην παρουσίαση.

Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος για το manual

Σήμερα το «Σκίσε το manual» πήρε ένα από τα μεγαλύτερα παράσημα που θα μπορούσε να κρεμάσει στο στήθος του. Τα συγχαρητήρια του Χρήστου Σωτηρακόπουλου, ο οποίος δεν περιορίστηκε στην τηλεφωνική μας συνομιλία για να τα εκφράσει. Τα διατύπωσε και δημοσίως στην κουβέντα που είχαμε σχετικά με το manual στην εκπομπή του στον NOVAΣΠΟΡFM 94.6 το μεσημέρι. Σε αυτή την εκπομπή ήταν η πρώτη φορά που μίλησα δημόσια ως καλεσμένος για το «Σκίσε το manual».

Ο Χρήστος διάβασε το βιβλίο σε δύο βράδια. Και με έκανε πολύ περήφανο με όσα είπε γι’ αυτό. Όχι μόνο γιατί είναι ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων αθλητικών δημοσιογράφων, για τον οποίο όλοι εμείς καμαρώνουμε που υπάρχει ανάμεσά μας, αλλά και επειδή έχει μεγάλη και σημαντική εμπειρία στη συγγραφή αθλητικού βιβλίου. Η δική του ISO σφραγίδα στο πρώτο μου βιβλίο είναι μια από τις βαρύτερες και σημαντικότερες που θα μπορούσε να πάρει το manual.

Τον ευχαρίστησα ιδιωτικά, τον ευχαρίστησα δημοσίως μέσα από τον NOVAΣΠΟΡFM, αλλά θέλω να το κάνω και από δω, απ’ αυτή τη γωνιά που φέρει το όνομά μου. Για να ξαναπώ ότι είναι μεγάλη μου τιμή που έχω δουλέψει κοντά του και ότι πάντοτε θα καμαρώνω γι’ αυτό, όπως φαίνεται και στην τελευταία σελίδα του βιβλίου.

Μια ταινία για το ποδόσφαιρο

Στο σημερινό φύλλο της "Εξέδρας" έγραψα τη σκέψη μου για την ταινία "Η Κληρονόμος", με αφορμή την επίσημη πρεμιέρα της.

Ξέρει μπάλα
η «Κληρονόμος»
Από την δεκαετία του ’80 είχε να επιχειρήσει ο ελληνικός κινηματογράφος να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Το είχε επιχειρήσει, με μεγάλη επιτυχία για την εποχή, ο Παντελής Βούλγαρης το ’88, με οδηγό το βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα, τη «φανέλα με το 9». Το επιχειρεί τούτη την εποχή η Σμαράγδα Καρύδη, με την «Κληρονόμο». Δεν πρόκειται για ταινίες ανάλογου βάθους. Ούτε του ίδιου είδους. Η σημερινή πρόταση είναι για μια ελαφριά κωμωδία, την οποία κάνει πολλή ελκυστική η ερμηνεία και η παρουσία της λαμπερής ηθοποιού, όπως μπορούσε κανείς να διαπιστώσει στην προχθεσινή επίσημη πρεμιέρα της ταινίας. Οι επαγγελματίες του ποδοσφαίρου ευχόμαστε να αποδειχθεί «εμπορική» αυτή η ταινία. Θα είναι ένα βήμα για να ξαναμπεί το ποδόσφαιρο στη μόδα. Τελευταία φορά ήταν της μόδας στη διάρκεια των 80’s. Σήμερα το ελληνικό ποδόσφαιρο δυσκολεύεται πολύ να γοητεύσει τους πιτσιρικάδες και να τους προσελκύσει. Απόπειρες σαν αυτή της «Κληρονόμου» δεν θα γίνουν πολλές. Διότι τις αποφάσεις για τη δημιουργία ή την επένδυση πάνω σε ένα trend δεν τις παίρνουν πλέον οι άνθρωποι, παρά μόνο τα «εισιτήρια», το χρήμα.

Ο Αλέξης Σπυρόπουλος και ο Γιώργος Καπουτζίδης στην παρουσίαση του Manual

To Public ανακοίνωσε την παρουσίαση του «Σκίσε το Manual» και μαζί αποκάλυψε ακόμη δύο ονόματα ομιλητών. Κοντά στον Γιάννη Διακογιάννη θα είναι ακόμη ένας αθλητικός δημοσιογράφος που θαυμάζω. Καμαρώνω που κάνουμε την ίδια δουλειά, καμαρώνω που με τίμησε με την εμπιστοσύνη του και είναι κοντά μας, στην «Εξέδρα» από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας της. Και θα είναι τιμή μου που θα βρεθεί σε αυτή την εκδήλωση και θα μιλήσει για το Manual ο Αλέξης Σπυρόπουλος.

Ο επόμενος ομιλητής προφανώς είναι έκπληξη, αφού δεν είναι αθλητικός δημοσιογράφος. Κοντεύει όμως να γίνει. Είναι ένας δημιουργός που θαυμάζω. Ηταν ο πρώτος άνθρωπος που διάβασε το Manual και με βοήθησε πολύ σε αυτό το εγχείρημα. Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα είναι κοντά μου σε αυτή την ιδιαίτερη στιγμή. Και θα μου κάνει την τιμή να μιλήσει για αυτό το μυθιστόρημα.

Η λίστα των ομιλητών δεν έχει ακόμη κλείσει οριστικά. Είναι πιθανό να έχουμε ακόμη μια έκπληξη. Επαναλαμβάνω ότι θα είναι χαρά μου να σας συναντήσω όλους εκεί. Και για ακόμη μια φορά σας ευχαριστώ για τις ευχές, σημαίνουν πάρα πολλά για μένα.

Κάπως έτσι γεννήθηκε το manual

Σκεφτόμουν εδώ και καιρό να γράψω ένα κείμενο σχετικά με την επιλογή να γράψω αυτό το βιβλίο. Να δώσω απάντηση στην «πώς σου ήρθε;» ερώτηση, που έχει εξελιχθεί σε FAQ.

Πρέπει να πάω τουλάχιστον μια δεκαετία πίσω για να θυμηθώ πότε άρχισε να σκέπτομαι έντονα πλέον την ιδέα να δοκιμάσω να γράψω. Οι ιδέες που είχα από τότε ήταν πολλές. Άλλες για μυθιστόρημα, άλλες για καταγραφή αληθινών ιστοριών. Η πρώτη έδειχνε στα μάτια μου προτιμότερη επιλογή για μια σειρά από λόγους, που δεν είναι ώρα να αναλύσω.

Από την περασμένη άνοιξη άρχισαν να γυρίζουν στο κεφάλι μου δύο ιδέες για την συγγραφή ενός μυθιστορήματος πάνω στο ποδόσφαιρο, που είναι ο χώρος που ζω και αναπνέω από πιτσιρικάς και έχω παρατηρήσει επαγγελματικά εδώ και περίπου 16 χρόνια.

Κάπως έτσι έφτασα τον περασμένο Ιούνιο να κάνω την αρχή. Ηταν Κυριακή, στις 14 Ιουνίου, όταν κάθισα στο laptop και άρχισα να του διηγούμαι την ιστορία μου. Δεν ήθελα να σηκωθώ, να αφήσω το πληκτρολόγιο από μπροστά μου. Αρχισε η πιο ιδιαίτερη και πιο όμορφη συνάμα δραστηριότητά μου. Μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, η οποία μου χάρισε στιγμές και συναισθήματα που δεν περίμενα. Πολύ πιο έντονη από τη συγγραφή ενός κλασσικού δημοσιογραφικού κειμένου, ενός ρεπορτάζ ή ενός άρθρου. Εχω γράψει εκατομμύρια λέξεις από το 1993, που άρχισα μαθητευόμενος στη Δημοσιογραφία. Αυτές οι περίπου 53 χιλιάδες λέξεις είναι οι πιο ιδιαίτερες που έγραψα ποτέ.

Περίπου 11 χρόνια πίσω, ένας συνάδελφός μου, τον οποίο θαυμάζω για την συγγραφική ικανότητά του, ο Αντώνης Πανούτσος διέκρινε σε εμένα μια ικανότητα να διηγούμαι ιστορίες. Ηταν ο δεύτερος, μετά τον Στέλιο Σοφιανό, ο οποίος με είχε ξεχωρίσει γι’ αυτό τον λόγο από την «παιδική ηλικία» μου στη δημοσιογραφία, πριν από περίπου 13 χρόνια στην «Αθλητική Ηχώ». Δεν ξέρω αν λέω καλά τις ιστορίες, αν πέτυχα να διηγηθώ καλά την ιστορία του Δημήτρη Αλεξάνδρου, του πρωταγωνιστή στο «Σκίσε το manual». Ξέρω όμως ότι πέρασα υπέροχα στη διάρκεια της διήγησης. Χαίρομαι πολύ που το δοκίμασα, δίχως να έχω βάλει στόχο, στη διάρκεια του καλοκαιριού, την έκδοση βιβλίου. Χάρηκα πολύ με τη διαπίστωση ότι οι πρώτοι αναγνώστες του, ο Γιώργος Καπουτζίδης, ο Στέλιος Σοφιανός και οι υπεύθυνοι των «Ελληνικών Γραμμάτων» με έπεισαν με την αντίδρασή τους ότι αυτή η ιστορία αξίζει τον κόπο να γίνει βιβλίο.

Δεν μου προκαλεί εντύπωση που η κυκλοφορία του βιβλίου έπεσε πάνω στην έναρξη της προσπάθειας της UEFA και των αρχών των προηγμένων κρατών να κυνηγήσουν αυτούς που στήνουν παιχνίδια. Νομίζω ότι αυτό το βιβλίο λύνει απορίες του μέσου Ελληνα ποδοσφαιρόφιλου. Με ικανοποιεί αφάνταστα η διαπίστωση ενός συγγενή μου, ότι θα ήταν καλό αυτό το βιβλίο να πέσει στα χέρια παιδιών που πηγαίνουν και σκοτώνονται στα γήπεδα, σε επεισόδια για χάρη του ονόματος των ομάδων που υποστηρίζουν. Μπορεί να βοηθήσει το manual ώστε να γλιτώσουν ορισμένα από αυτά.

Την Τρίτη 11 Αυγούστου, την ημέρα που είχα πλέον σκίσει το manual, ένιωσα πάρα πολύ καλά. Τα είχα βγάλει όλα από μέσα μου. Όπως έγραψα στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου, «η ιστορία αυτή είναι ένας κακός εφιάλτης, τον οποίο ήθελα εδώ και χρόνια να μοιραστώ με τους αναγνώστες των κειμένων μου και τους ακροατές των εκπομπών μου. Με τους Ελληνες που λατρεύουν το ποδόσφαιρο. Ενας κακός εφιάλτης, από τον οποίο ευχόμουν κάθε φορά να ξυπνήσω». Εύχομαι το τέλος της ανάγνωσής του manual να σας αφήσει με ένα «άξιζε τον κόπο που το διάβασα» συναίσθημα. Καλή ανάγνωση!

Στις 15 Δεκεμβρίου η παρουσίαση στο Public Συντάγματος

Το «σκίσε το manual» κυκλοφορεί από την χθες ελεύθερο… Όπως με πληροφορούν από τον εκδοτικό οίκο, θα έχει φτάσει σε όλη την Ελλάδα μέχρι τα τέλη της επόμενης εβδομάδας. Εντός Αττικής θα έχει απλωθεί νωρίτερα. Και θα μπορεί να το βρει κανείς σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Η παρουσίαση στην Αθήνα θα γίνει, εκτός απροόπτου την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου, στις 12.30, στο Public, στην πλατεία Συντάγματος. Όπως είχα γράψει, ο Γιάννης Διακογιάννης θα μου κάνει την τιμή να μιλήσει για το βιβλίο, το οποίο διαβάζει τούτες τις μέρες. Δεν θα είναι όμως μόνος. Θα σας πω και τους άλλους ομιλητές εντός των ημερών, αφού βεβαιωθώ για την παρουσία τους.

Εννοείται ότι θα σας περιμένω όλους στο Public εκείνη την ημέρα. Θα μου δώσει μεγάλη χαρά να συναντηθώ με τους ανθρώπους που με τίμησαν αποκτώντας το βιβλίο. Και με ενδιαφέρει πάρα πολύ η άποψη όλων. Θα μου δίνατε μεγάλη χαρά αν μου στέλνατε τις σκέψεις και τις εντυπώσεις σας από το manual με ένα email.

Δεν έχω λόγια για να πω όσο δυνατά πρέπει «ευχαριστώ» σε όλους εσάς που μου στέλνετε ευχές ή γράφετε στον τοίχο του γκρουπ του βιβλίου στο facebook. Εύχομαι ειλικρινά να σας αρέσει το manual και να το κλείσετε με ένα «άξιζε τον κόπο να το διαβάσω» συναίσθημα.

Η ευχή του Γιάννη Διακογιάννη

Δεν μπορώ να περιγράψω την χαρά και την ικανοποίησή μου γι’ αυτό: Ο Γιάννης Διακογιάννης θα είναι στο πλάι μου, στην παρουσίαση της Αθήνας, για να μιλήσει για το «Σκίσε το manual». Ο θρύλος της ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας θα είναι κοντά μου, θα δώσει την ευχή του στο πρώτο μου βιβλίο.

Δεν έχω λόγια για να ευχαριστήσω για τα σχόλιά σας και τις ευχές. Θα ήθελα να απαντήσω σε κάθε έναν από εσάς ξεχωριστά. Αν βρω το χρόνο θα το κάνω. Θα μ’ άρεσε πολύ όμως να σας δω από κοντά στην παρουσίαση της Αθήνας ή σε κάποια από τις άλλες πόλεις που θα επισκεφθώ.

Με μεγάλη μου χαρά διαβάζω τα σχόλιά σας μετά την ανάγνωση του πρώτου κεφαλαίου. Με συγκινεί αυτή η εμπειρία, τη βρίσκω πολύ διαφορετική συγκριτικά με τα σχόλια που δέχομαι επί των άρθρων μου στην «Εξέδρα» ή επί των λόγων μου στον Arrena.

Τους ομιλητές στην εκδήλωση της παρουσίασης στην Αθήνα θα τους γράψω όταν είμαι βέβαιος για την ημέρα και την ώρα. Εννοείται ότι θα σας περιμένω όλους εκεί.

Τελική ευθεία για το manual

Εχουμε μπει πλέον στην τελική ευθεία για την κυκλοφορία του βιβλίου. Όπως με πληροφορείτε, ήδη το βρίσκετε σε κάποια βιβλιοπωλεία. Σας λέω και πάλι όμως ότι η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του είναι η ερχόμενη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου. Γι’ αυτό δεν το βρίσκετε ακόμη σε όλα τα σημεία πώλησης βιβλίων.

Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για τις ευχές που στέλνετε στο email μου, που γράφετε στον τοίχο του group που φτιάξαμε στο facebook, στο group της εκπομπής που κάνουμε στον Arrena 89,2 με τον Γιώργο Καπουτζίδη, για τα μηνύματα που λαμβάνω στο ραδιόφωνο είτε με sms είτε μέσω internet. Ελπίζω και εύχομαι ότι το τέλος της ανάγνωσης του βιβλίου θα σας αφήσει ικανοποιημένους, ότι θα κρίνετε πως άξιζε τον κόπο να αφιερώσετε μερικές ώρες στην ανάγνωσή του.

Η πιθανότερη ημέρα παρουσίασής του στην Αθήνα είναι η 8η Δεκεμβρίου, αλλά γι’ αυτό θα σας ενημερώσω αμέσως μόλις βεβαιωθώ.

Δυο λόγια για το «manual»

Μολονότι σχεδιάζω να καταγράψω όλες τις σκέψεις και την ιστορία της συγγραφής του «Σκίσε το manual» σε ένα post, προσπαθώ να απαντώ στις ερωτήσεις σας. Ναι, καλά έχετε ακούσει ή διαβάσει, πρόκειται για μυθιστόρημα. Πάνω στο ποδόσφαιρο. Η ιστορία ενός αθλητικού δημοσιογράφου, που αγανακτεί, σκάει, δεν αντέχει να συνεχίσει να ζει και να κινείται σε αυτό τον χώρο, του ποδοσφαίρου, και αποφασίζει να στήσει ποδοσφαιρικά παιχνίδια ο ίδιος, ώστε να βρει στοιχεία για να αποδείξει πόσο βρώμικος είναι ο χώρος.

Μέσα από τη διήγηση ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται, μαθαίνει πώς έφτασε ο δημοσιογράφος σε αυτή την επιλογή. Τι τον έκανε να φτάσει στην «τα βγάζω όλα στη φόρα με στοιχεία και εξαφανίζομαι» επιλογή.

Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τα «Ελληνικά Γράμματα» θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία από την επόμενη Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου.

Η παρουσίασή του στην Αθήνα αναμένεται να γίνει στα τέλη του πρώτου δεκαημέρου του Δεκεμβρίου. Φυσικά θα σας ενημερώσω για αυτήν.

Το manual είναι στα χέρια μου!

Το πήρα στα χέρια μου! Αυτή ήταν μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές σε μια πορεία περίπου 17 ετών στην δημοσιογραφία. Μια ιδέα που γύριζε στο κεφάλι μου εδώ και χρόνια, μια ιστορία που ήθελα πολύ, εδώ και χρόνια, να διηγηθώ, το μεράκι και οι ατελείωτες ώρες που με έβρισκαν να σκέφτομαι, να γράφω, να θυμάμαι, να ξαναζώ, οι ατελείωτες συζητήσεις με τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα, στα οποία κάποια στιγμή θα αναφερθώ, κλείστηκαν μέσα σε 246 σελίδες, τις οποίες φρόντισαν και περιποιήθηκαν πολύ οι άνθρωποι των «Ελληνικών Γραμμάτων».

Η σημερινή είναι μια ξεχωριστή μέρα για μένα. Συναντήθηκα με το «Σκίσε το manual», το πρώτο μου βιβλίο. Ακόμη ένα παιδικό όνειρο πραγματικότητα. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όσους με βοήθησαν γι’ αυτό.

Η πρώτη συνάντηση με το manual…

Όχι, δεν έχω πάρει ακόμη στα χέρια μου το βιβλίο. Με ρωτάτε αρκετοί γι’ αυτό. Και ορισμένοι βιάζεστε όσο κι εγώ… Το πιθανότερο είναι ότι θα φτάσει στα χέρια μου στη διάρκεια των πρώτων ημερών της ερχόμενης εβδομάδας. Ανυπομονώ για τη στιγμή και ελπίζω να την ευχαριστηθώ όσο φαντάζομαι. Το μαγικό συναίσθημα της πρώτης φοράς…

Ναι, αντιλαμβάνομαι ότι θα έχετε τη δυνατότητα να το προμηθευτείτε μέσω internet. Τσέκαρα και τα δύο links που μου στείλατε και καταλαβαίνω ότι εσείς έχετε δίκιο. Νόμιζα ότι δεν πωλούνται τα ελληνικά βιβλία μέσω internet, αλλά διαπιστώνω ότι πωλούνται. Ναι, μου φαίνεται περίεργο και πρωτόγνωρο να βλέπω links σαν κι αυτό.

Όπως και να ετοιμάζομαι για παρουσιάσεις του βιβλίου… Είναι μια πανέμορφη εμπειρία.
Σε ένα από τα επόμενα posts, κοντά στην έκδοση του βιβλίου, θα σας διηγηθώ πώς μου ήρθε η ιδέα και αποφάσισα να γράψω αυτό το μυθιστόρημα, το οποίο θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία σε 16 ημέρες.

Αντίστροφη μέτρηση

Σκεφτόμουν να κάνω ένα μικρό count-down μέχρι την ημέρα κυκλοφορίας του βιβλίου. Κυρίως για να μεταφέρω, σε όσους από εσάς το σκέφτεστε να γράψετε ή να εκδώσετε ένα βιβλίο, αυτή την εμπειρία.
Το «σκίσε το manual» μπήκε στην τελική ευθεία στα τέλη του Αυγούστου. Τότε παρέδωσα για πρώτη φορά στα «Ελληνικά Γράμματα» το κείμενό μου, το οποίο άρχισαν να επιμελούνται η υπεύθυνη του τμήματος λογοτεχνίας Ελένη Κεχαγιόγλου και οι συνεργάτες της. Περίπου δύο μήνες αργότερα, στο τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου φτάσαμε στο τέλος της επιμέλειας του κειμένου, έκανα την τελευταία ανάγνωση, επιλέξαμε το εξώφυλλο και το στείλαμε στο πιεστήριο.
Τούτες τις μέρες με πληροφορούν για τις καλές εντυπώσεις που σχηματίζουν οι βιβλιοπώλες για το θέμα του βιβλίου. Ελπίζω να έχουν το ίδιο καλές εντυπώσεις και μετά την κυκλοφορία του….
Εχω αρχίσει να αντιλαμβάνομαι πώς λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός, τι περνάει ένα βιβλίο προτού φτάσει στα χέρια του αναγνώστη. Θα καταγράψω όμως εδώ αυτή την εμπειρία στο τέλος της, όταν θα έχω ολοκληρωμένη εντύπωση.
Για την ώρα περιμένω να το πάρω στα χέρια μου, με την ευχή να μου αρέσει…

Οσα έχω να πω για την αθλητική δημοσιογραφία

Την περασμένη Δευτέρα μας επισκέφθηκαν στον Arrena 89,2 οι σπουδαστές του ΙΕΚ Πειραιά στην αθλητική δημοσιογραφία. Κι ήρθα πάλι στη δυσάρεστη θέση να απαντήσω στις ερωτήσεις τους. Δυσκολεύομαι κάθε φορά που αναγκάζομαι να αποθαρρύνω νέα παιδιά με όσα ακούν από μένα. Προτιμώ όμως να τα στεναχωρώ, όχι να τα παραμυθιάζω. Κι επειδή είναι συχνές οι ερωτήσεις σας πάνω σε θέματα που αφορούν την αθλητική δημοσιογραφία, νομίζω ότι όσα έχω να πω, τα έχω γράψει με έναν τρόπο στο βιβλίο μου.

Ερχεται το manual…

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου λοιπόν. Το «Σκίσε το manual», το πρώτο μου βιβλίο θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία. Τον τελευταίο καιρό γεύομαι ακόμη μια πρωτόγνωρη και πολύ συναρπαστική εμπειρία, αυτή της έκδοσης ενός βιβλίου. Ηταν το τελευταίο είδος εντύπου, για του οποίου την έκδοση δεν είχα ποτέ συμμετοχή.

Η παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα θα γίνει στα τέλη του πρώτου δεκαημέρου του Δεκεμβρίου. Εννοείται ότι θα σας ενημερώσω, σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και τα μηνύματα. Στο τέλος του δεύτερου δεκαημέρου θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη. Και ναι, θα το παρουσιάσουμε και σε αρκετές ακόμη μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές. Και ειλικρινά εύχομαι να το ευχαριστηθείτε κατά την ανάγνωσή του, να σταθεί στο ύψος των προσδοκιών σας.

Μια κουβέντα για τον Arrena 89,2

Μια κουβέντα, μέσω facebook με τον Σπύρο Σεραφείμ για το (πολύ αξιόλογο) e-tetradio.gr
Στο δίλημμα "Τύπος ή ραδιόφωνο", τι απαντάς;Η πρώτη μου επαφή με τα media ήταν με το ραδιόφωνο, στα χρόνια που ήμουν μαθητής γυμνασίου. Λατρεύω την εφημερίδα, αυτή είναι ο κόσμος μου. Με μαγεύει όμως το ραδιόφωνο. Η αίσθηση ότι επικοινωνείς ζωντανά με την κοινωνία στην οποία απευθύνεσαι. Τα τελευταία 8 χρόνια, που έχω στη ζωή μου και τα δύο, εφημερίδα – ραδιόφωνο, νιώθω πιο γεμάτος συγκριτικά με πριν.
Συνεχίζεις να απαντάς στις ερωτήσεις «να ασχοληθώ ή όχι με την αθλητική δημοσιογραφία;» που θέτουν, κυρίως, τα νέα παιδιά;Ναι, συνεχίζω να απαντώ, το αντιλαμβάνομαι ως υποχρέωσή μου. Και προσπαθώ να είμαι ειλικρινής. Διότι αυτό έψαχνα κι εγώ με αγωνία στα 18 μου, όταν αποφάσιζα από ένστικτο να πάρω αυτό τον δρόμο. Επειδή όμως απαντώ ειλικρινά, δεν θα ήθελα να αναλύσω εδώ τη σκέψη που αναπτύσσω στην απάντηση που δίνω…
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ραδιοφωνικές εκπομπές;Χάνω την Ελληνοφρένεια, τον Πέτρο Κωστόπουλο, Πανούτσο – Καρπετόπουλο, επειδή εκείνη την ώρα είμαι στον αέρα με τον Γιώργο Καπουτζίδη. Εκτός από τον Arrena, ακούω την εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στον Real, τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, τον Γιώργο Χελάκη και τον Μιχάλη Τσόχο στον Novasport FM, την Μαρία Πετρίδη και την Κλεοπάτρα Φυντανίδου στον Best, την Claudia Matola στον Εν Λευκώ, τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου στον Nitro.
Ποιο είναι το στοίχημα που καλείται να κερδίσει φέτος ο Arrena;Αυτό που πρέπει να κάνει ο Arrena, είναι να διαβάσει καλά το βιβλίο του πρώτου χρόνου που έκλεισε στον αέρα, να διδαχθεί από αυτό και να βελτιωθεί. Θα γίνει, αντιλαμβάνομαι, αθλητικό ραδιόφωνο. Θα παραμείνει όμως εναλλακτικό. Θα συνεχίσει, με πιο καθαρή συνταγή πλέον, να προσφέρει αθλητική ενημέρωση, ανάλυση και άποψη, με το κύρος των παραγωγών και των ρεπόρτερ του, αλλά θα διατηρήσει και την αίσθηση ότι δεν απευθύνεται σε ανθρώπους που ανησυχούν μόνο για ζητήματα του αθλητισμού. Αυτή καταλαβαίνω ότι είναι η επιθυμία της διεύθυνσης του σταθμού.

Ετοιμο το «manual»

Στο πρώτο μισό του Νοεμβρίου θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία το πρώτο μου βιβλίο. Τούτες τις μέρες γεύομαι την πρώτη εμπειρία της συνεργασίας με έναν εκδοτικό οίκο, τα Ελληνικά Γράμματα, που κάνουν πολλή καλή δουλειά στην προετοιμασία μιας έκδοσης. Το «σκίσε το manual» είναι πλέον στην τελική ευθεία της παραγωγής του. Όταν γνωρίζω την ημερομηνία της παρουσίασής του στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, θα σας ενημερώσω αμέσως. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον!

Το πρώτο μου βιβλίο

Βασίλης Σαμπράκος, «Σκίσε το manual»

Μυθιστόρημα

Στα 36 του χρόνια ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, ένας αθλητικός δημοσιογράφος, διευθυντής εφημερίδας και παραγωγός ραδιοφώνου, αποφασίζει να επιχειρήσει το μεγάλο κόλπο: να στήσει έντεκα αγώνες του ελληνικού ποδοσφαίρου και να «παίξει» στον αέρα του ραδιοφώνου όλες τις ηχογραφημένες συνομιλίες, τις επαφές με τα πρόσωπα που τον βοήθησαν να καθορίσει τα αποτελέσματα των παιχνιδιών. Είναι το Greek soccergate, που ανατινάζει το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.

Ο Αλεξάνδρου δίνει μια τελευταία ευκαιρία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πυρπολεί το χωριό αυτών που το διοικούν, το εκμεταλλεύονται και το νοθεύουν, για να παραδώσει την μπάλα σε καθαρά χέρια, στα χέρια που θα ξαναφτιάξουν το παιχνίδι από την αρχή με νέους, καθαρούς κανόνες, με νέο manual.

Πώς έφτασε εκεί; Μέσα από το flash back της 20ετούς διαδρομής του στην αθλητική δημοσιογραφία, τις διηγήσεις των ιστοριών της περιπέτειάς του στα αγαπημένα του πρόσωπα και στα γεγονότα των τελευταίων ημερών πριν από την απόδρασή του σε ένα ισπανικό νησί, την Ίμπιζα, ο αναγνώστης παίρνει την ευκαιρία να κυκλοφορήσει στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού και της δημοσιογραφίας. Να κινηθεί στα παρασκήνια, στους διαδρόμους και στο πεζοδρόμιο της αθλητικής showbiz και να αντιληφθεί πώς παίζεται σήμερα το παιχνίδι. Τι γράφει το manual της καλής συμπεριφοράς, το manual που αποφασίζει στα 36 του χρόνια να σκίσει ο Αλεξάνδρου για να φωνάξει στην κοινωνία την αλήθεια του;

Μπράβοι, υπόκοσμος, πόρνες πολυτελείας, μάνατζερ που στήνουν παιχνίδια, πρόεδροι, διαιτητές, δημοσιογράφοι, mediaρχες, bookmakers και bet fixers συμπρωταγωνιστούν στις ιστορίες της επαγγελματικής ζωής του αθλητικού δημοσιογράφου, κι είναι αυτές που τον οδηγούν στην επιλογή της επανάστασής του.

Ο Βασίλης Σαμπράκος διηγείται μια φανταστική ιστορία, με φανταστικά πρόσωπα, φανταστικούς χαρακτήρες, έναν κακό εφιάλτη του ελληνικού ποδοσφαίρου, που καμιά σχέση δεν έχει με το σημερινό καθαρό, διαφανές, αξιόπιστο, άφθαρτο, καλοφτιαγμένο, υγιές ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ελληνικά Γράμματα

Η πρώτη αθλητική είδηση μέσω Facebook και twitter…

Ηταν η πρώτη φορά που δοκίμασα να διακινήσω μια σημαντική πληροφορία του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού μέσα από τους διαύλους που δίνει η νέα τεχνολογία, μέσα από το Facebook και το twitter. Την ώρα που μιλούσα, προχθές το απόγευμα, στον Arrena 89,2 για την αποκάλυψη της καταρχήν συμφωνίας για είσοδο νέου επενδυτή στην ΠΑΕ ΑΕΚ, έγραφα την ίδια πρόταση στο status μου στα δύο sites. Και ομολογώ ότι το «διασκέδασα», μέσα από τις αντιδράσεις των friends και των followers. Κανείς πολύ εύκολα αντιλαμβάνεται ότι αυτός εξελίσσεται σε βασικό τρόπο άμεσης ενημέρωσης μέσα από headlines που θα λαμβάνει στο κινητό ή το pc του. Ολοι εμείς, οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, αγωνιούμε καθημερινά για να αντιληφθούμε τις αλλαγές που φέρνει η τεχνολογία στη δουλειά μας και να προσαρμοστούμε σε αυτές. Πού και πού όμως το διασκεδάζουμε…

Να γίνω ή όχι αθλητικός δημοσιογράφος…

Οι συχνές ερωτήσεις που λαμβάνω από 20αρηδες που εξετάζουν την προοπτική να στραφούν στην αθλητική δημοσιογραφία μου έχουν βάλει την ιδέα να καταγράψω την άποψή μου που απαντά στην βασική ερώτηση, στην «να ασχοληθώ ή όχι με την αθλητική δημοσιογραφία;». Η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Συνεχίστε να μου στέλνετε ερωτήσεις πάνω σε αυτό το θέμα. Θα με βοηθήσετε πολύ να σας απαντήσω όσο το δυνατόν πιο καλά πάνω σε αυτό.
Αυτό που δεν πρόκειται να κάνω είναι να υποδείξω μια σχολή, να πω «πηγαίνετε εκεί». Αυτό μη μου το ζητάτε.
Πριν από δύο ημέρες διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αντώνη Πανούτσου στη SportDay, που άγγιζε αυτό το θέμα. Αναζητήστε το…
Υ.Γ. Η εφημερίδα "Το Παρόν" απέδειξε σήμερα για ακόμη μια φορά ότι νοιάζεται για τη δημοσιογραφία...

Σας ευχαριστώ

Με μεγάλη μου χαρά είδα δύο sites να φιλοξενούν το προηγούμενο post μου, αυτό που αφορά το παρόν και το μέλλον της «Εξέδρας». Το enimerosi24.gr και το mediablog.gr το προσέφεραν στους αναγνώστες τους. Και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Όπως και όλους εσάς που μου στείλατε τα σχόλια και τις ευχές σας για την εφημερίδα. Συνεχίστε να το κάνετε, μας βοηθάτε πολύ στην προσπάθεια που κάνουμε για την βελτίωση της «Εξέδρας».

Ας πούμε την αλήθεια για την «Εξέδρα»

Στην αρχή είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην δώσω σημασία. Τον τελευταίο καιρό όμως δοκιμάζονται τα νεύρα, η υπομονή, ο ψυχισμός των περίπου 70 μισθωτών, των συνεργατών, των μαθητευόμενων της «Εξέδρας των Σπορ». Κι αφού κανείς δεν γράφει μια καλή κουβέντα για αυτή την εφημερίδα, την οποία όλοι θέλουν να κλείσουν, είπα να γράψω εγώ. Κυρίως για να αποκαταστήσω δημοσίως όλους αυτούς τους επαγγελματίες, για τον αγώνα και τη δουλειά των οποίων είμαι πολύ περήφανος. Τους το έχω πει κατ’ ιδίαν, τους το έχω πει και στην τελευταία μας σύσκεψη, ζητώντας τους να πάψουν να ασχολούνται και να αφοσιωθούν στη δουλειά τους. Τους καταλαβαίνω όμως. Διότι την εποχή που με ζήλο προσπαθούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις της «Εξέδρας» δέχονται χτυπήματα που τους κλονίζουν και τους κάμπτουν το ηθικό.

Χρησιμοποιείται το σωστό ρήμα αυτή την εποχή για την «Εξέδρα», αλλά χρησιμοποιείται λάθος. Οχι πουλιέται η «Εξέδρα». Πουλάει. Δεν κλείνει η «Εξέδρα». Κλείνει κάθε μήνα με αύξηση της κυκλοφορίας της σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους. Λόγω θέσης προφανώς δεν μπορώ να δημοσιοποιήσω στοιχεία που αφορούν την οικονομική κατάσταση και την πορεία της. Χρησιμοποιώ όμως και παραθέτω αυτά που δημοσιεύονται και δεν διαψεύδονται. Αυτά της κυκλοφορίας.

Στις 29 Μαρτίου 2009 η «Εξέδρα» έκλεισε έναν χρόνο ζωής. Κυκλοφόρησε σε μια δύσκολη και ανταγωνιστική αγορά, στην οποία υπάρχουν πολύ καλές αθλητικές εφημερίδες. Κυκλοφόρησε σε μια περίοδο κρίσης. Στον Τύπο, στην Οικονομία, παντού. Εκανε τα πρώτα της βήματα σε μια περίοδο που τα αθλητικά φύλλα στην Ελλάδα έχουν μια πτώση της τάξης του 25-30%. Κι όμως η «Εξέδρα» πουλά κάθε μήνα, από τότε που συμπλήρωσε έναν χρόνο και υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία, περισσότερα φύλλα από τον αντίστοιχο του έτους της γέννησής της.

Εκλεισε τον Μάιο του 2009 με επιπλέον 2.000 φύλλα, κατά μέσο όρο. Εκλεισε τον Ιούνιο με επιπλέον περίπου 3.000 φύλλα, αυξάνοντας το μερίδιό της κατά περίπου 3%. Τρέχει στον Ιούλιο με αύξηση περίπου 3.000 φύλλων κατά μέσο όρο, κατέχοντας το περίπου 11% της πίτας των αθλητικών φύλλων, με μια μέση κυκλοφορία πάνω από τα 21.000 φύλλα. Σε μια εποχή που οι αθλητικές εφημερίδες δεν παρουσιάζουν αύξηση των φύλλων τους. Οσοι ζούμε από αυτή τη δουλειά μπορούμε πολύ καλά να εκτιμήσουμε αν αυτή η πορεία είναι ή όχι ικανοποιητική για μια νέα εφημερίδα, που έχει εκδώσει μερικές … χιλιάδες φύλλα λιγότερα από τις ανταγωνίστριές της. Για μια εφημερίδα που αγωνίζεται να πάρει τη θέση της και να μεγαλώσει το μερίδιό της σε αυτή την αγορά, ένα αθλητικό φύλλο που ανήκει στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη και ανταποκρίνεται με θαυμαστή συνέπεια στις υποχρεώσεις της απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους και τους συνεργάτες της. Μια εφημερίδα που δεν έχει απολύσει ούτε έναν εργαζόμενο στους μήνες της οικονομικής κρίσης! Μια εφημερίδα, την οποία δημοσιογράφοι και «δημοσιογράφοι» επιμένουν να … κλείνουν με ένα μπαράζ ανώνυμων δημοσιευμάτων, τα οποία ξεκίνησαν μερικές ημέρες μετά το λανσάρισμα της «Εξέδρας» και εμφανίζονται πλέον με εντυπωσιακή συχνότητα.

Η «Εξέδρα» παρουσιάζεται, χάρη σε μια θαυμαστή μεθόδευση, σαν μια αποτυχημένη προσπάθεια. Λες και γνωρίζουν όλοι αυτοί που την «κλείνουν» ποιοι ήταν οι στόχοι και ποιο το business plan αυτής της εφημερίδας και δεν γνωρίζω εγώ που είμαι ο διευθυντής της προτού καν γεννηθεί αυτή η εφημερίδα… Κανείς από όλους αυτούς τους συναδέλφους ή τους «συναδέλφους» δεν μπήκε στον κόπο να επιχειρήσει να επικοινωνήσει μαζί μου για να μάθει και την αλήθεια του διευθυντή αυτής της εφημερίδας, την οποία αβίαστα και αβασάνιστα κλείνει με κάθε μονόστηλο, με κάθε ανώνυμο «50αρι», με κάθε post σε ένα ανώνυμο blog. Ετσι κάνουν τη δουλειά τους αυτοί οι άνθρωποι. Ετσι αντιλαμβάνονται την δημοσιογραφία, ή την δημοσιογραφία των πολιτών, στην περίπτωση των blogs.

Οι ίδιοι άνθρωποι βεβαίως είναι που παριστάνουν ότι κόπτονται για το παρόν και το μέλλον των εκατοντάδων συναδέλφων μας που έμειναν χωρίς δουλειά μετά το κλείσιμο του «Ελεύθερου Τύπου» και του «City». Οι ίδιοι που επιμένουν να παίζουν με τη νοημοσύνη, τον ψυχισμό, το ψωμί, την επαγγελματική επιβίωση και την προοπτική των ανθρώπων που αγωνίζονται καθημερινά για την έκδοση της «Εξέδρας». Αυτοί που επιμένουν να δημιουργούν στην αγορά για την «Εξέδρα» την εικόνα μιας αποτυχημένης εφημερίδας. Αυτοί που βάζουν αβίαστα, δίχως στοιχεία, παραβλέποντας τα αδιάψευστα στοιχεία των κυκλοφοριών, λουκέτο στην «Εξέδρα» με τα κείμενά τους.

Σε όλους αυτούς έχω να πω ότι θα έπρεπε να ντρέπονται που παίζουν με την ψυχολογία τόσων εργαζόμενων σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης. Θα έπρεπε να ντρέπονται που αδικούν τόσο αβίαστα την δουλειά τόσων επαγγελματιών, οι οποίοι έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια πολύ καλή εφημερίδα που προσφέρει δημοσιογραφία και έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη περίπου 16.000 καθημερινών αναγνωστών στο πρώτο εξάμηνο του 2009, ενός πολύ δύσκολου έτους, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Σε όσους ανησυχούν για την πορεία και το μέλλον αυτής της εφημερίδας, διαβάζοντας κάθε τρεις και λίγο ότι πρόκειται να κλείσει, εξηγώ με αυτό το κείμενο ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν για μας. Ανησυχούμε εμείς, με τον καθημερινό μας αγώνα να κάνουμε την «Εξέδρα» καλύτερη.
Υ.Γ. Θα ήταν μέγιστη παράλειψή μου να μην αναφερθώ και στην εξαίρεση, αυτή της εφημερίδας «Το Παρόν», που την Κυριακή 5 Ιουλίου αναφέρθηκε και στην ποιότητα και στην δυναμική της «Εξέδρας».

Αυτό το blog θα ξαναποκτήσει ζωή...

Σκέφτομαι να επιδιώξω την επαναλειτουργία αυτού του blog. Κυρίως για να το χρησιμοποιήσω σαν μια γωνιά για να δίνω απαντήσεις στις προσωπικές ερωτήσεις που μου κάνετε πάνω στη δημοσιογραφία, και για να διατυπώνω τις σκέψεις μου για όσα ζητήματα δεν αφορούν την "Εξέδρα των Σπορ" και τα θέματα της αρθρογραφίας μου σε αυτή. Θα ήθελα την άποψή σας πάνω σε αυτό. Στείλτε μου τις ιδέες σας για αυτό το blog στο email μου (vsambrakos at gmail.com).