Ενα blog για όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό και όσα απασχολούν έναν αθλητικό δημοσιογράφο.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Ο Κώστας Καραπαπάς για το Manual

Ακόμη ένας συνάδελφός μου με τίμησε γράφοντας για το «Σκίσε το manual». Ο Κώστας Καραπαπάς έγραψε για το βιβλίο μου στην σημερινή στήλη του στην εφημερίδα Goal το παρακάτω κείμενο.

Σκίσε το manual

Η ζήλια μου χτυπάει πάλι κόκκινο. Αυτή τη φορά με αφορμή τον φίλο και συνάδελφο Βασίλη Σαμπράκο, ο οποίος πρόλαβε μέσα στο χαμό της δουλειάς να γεννήσει ένα γρήγορο και πολύ έξυπνο βιβλίο, που είναι ακριβώς στο κέντρο της επικαιρότητας αλλά και των ψιθύρων της δικής μας «ποδοσφαιρικής» καθημερινότητας Το «Σκίσε το manual» από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα» είναι μια ιστορία που θα διαβάσετε με τεράστιο ενδιαφέρον... Ταυτόχρονα είναι μια ακόμα απόδειξη ότι πολλοί από τους αθλητικούς συντάκτες καριέρας διαθέτουν πένα που ανεβάζει το επίπεδο συνολικά και όχι μόνον σε ό,τι αφορά στα καθημερινά κείμενα των εφημερίδων Τώρα, το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου Δημήτρης Αλεξάνδρου μοιράζεται με τον συγγραφέα τις ίδιες ιδιότητες (αθλητικός δημοσιογράφος, διευθυντής αθλητικής εφημερίδας, παραγωγός ραδιοφωνικού σταθμού) αποδεικνύει ότι ο Βασίλης είναι και απόλυτος γνώστης αυτών που γράφει και η μυθοπλασία συναντάει το ρεπορτάζ Και το θέμα, το ελληνικό «soccergate», είναι θέμα απολύτως ιντριγκαδόρικο.Τι καλύτερο; Το ξαναλέω. Σκάω από τη ζήλια μου διότι εγώ ακόμα το παλεύω κάτι αντίστοιχο και είναι σαν το γεφύρι της Αρτας Καλοτάξιδο, Βασίλη


Τον ευχαριστώ πολύ, όπως και όλους εσάς που με τιμάτε αγοράζοντας το βιβλίο. Τα σχόλια και οι ευχές είναι μεγάλη ανταμοιβή για την επιλογή μου να εκδώσω αυτή την ιστορία.


Στη φωτογραφία παραπάνω είναι το δωμάτιο στο οποίο έγραψα το μεγαλύτερο μέρος του manual. Ενα δωμάτιο ξενοδοχείου κοντά στη θάλασσα, η οποία με βοήθησε αφάνταστα να λύσω κάθε γρίφο και να απαντήσω κάθε ερώτηση που βρήκα μπροστά μου στη διάρκεια αυτής της γλυκιάς περιπέτειας. Και επειδή ο Κώστας γράφει ότι έχει αρχίσει να διηγείται μια ιστορία, είμαι εδώ για να τον ενθαρρύνω, όπως κάνω καθημερινά με κάθε συνάδελφό μου που θέλει, αλλά δεν το παίρνει στα σοβαρά, να γράψει. Λέω με βεβαιότητα ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες και πιο ξεχωριστές, μοναδικές εμπειρίες που μπορεί να έχει ένας από εμάς, τους αθλητικούς δημοσιογράφους.