Ενα blog για όσα συμβαίνουν στον αθλητισμό και όσα απασχολούν έναν αθλητικό δημοσιογράφο.

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Εκλεισε ένας υπέροχος κύκλος


Την περασμένη Παρασκευή έκλεισε ένας από τους ομορφότερους κύκλους που κατάφερα να ανοίξω στην καριέρα μου, αυτός της εκπομπής με τον Γιώργο Καπουτζίδη στον Arrena 89,2. Χάρη σε αυτή την εκπομπή και τη συμμετοχή των ακροατών σε αυτή πέρασα υπέροχα τους τελευταίους 16 μήνες.

Επειδή με ρωτάτε, δεν γνωρίζω τα ακριβή κριτήρια λήψης αυτής της απόφασης για την μετατροπή του Arrena σε μουσικό σταθμό. Δυστυχώς αυτό συνέβη περίπου είκοσι ημέρες μετά την επιλογή ενός αμιγώς αθλητικού προγράμματος, για πρώτη φορά στη διάρκεια της ζωής του Arrena.

Η «Εξέδρα» δεν πήρε ποτέ την ευθύνη αυτού του σταθμού, όπως λανθασμένα αναφέρθηκε σε διάφορα sites και blogs. Όλα τα παιδιά της «Εξέδρας» όμως προσπάθησαν πολύ να βοηθήσουν αυτό τον σταθμό. Αυτά για την ώρα πάνω σε αυτό το θέμα.

Ταξίδια με το "Manual"

Τα Γιάννινα και η Θεσσαλονίκη είναι οι δύο πρώτοι σταθμοί του ταξιδιού που θα κάνω για χάρη του «Σκίσε το manual». Την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου θα βρεθούμε στο κατάστημα Public των Ιωαννίνων για μια εκδήλωση προβολής του βιβλίου. Και την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου θα βρεθούμε σε μια αντίστοιχη εκδήλωση στο Public της Θεσσαλονίκης. Θα είναι μια ευκαιρία για μένα να συναντηθώ με καλούς φίλους, αλλά και αρκετούς από τους αναγνώστες του βιβλίου.

Το Manual συνεχίζει την πολλή καλή πορεία του στις πωλήσεις. Για ακόμη μια φορά μπήκε σε top10 (στο «Παπασωτηρίου» 12/1-19/1). Εχει κερδίσει κι άλλες παρουσιάσεις, με τελευταία αυτή από το «Εθνος» της προηγούμενης Κυριακής. Όλα αυτά με ικανοποιούν πολύ. Αυτά που διαβάζω στα μηνύματα των αναγνωστών του βιβλίου όμως με ικανοποιούν περισσότερο.

Δεν γνωρίζω ακόμη αν και σε ποιες πόλεις θα βρεθώ για την παρουσίαση του βιβλίου. Επιδίωξή μου πάντως είναι να το ταξιδέψω σε αρκετές πόλεις. Όταν θα γνωρίζω, θα σας ενημερώσω από τούτη τη γωνιά.

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Τα forums και τα media για το Manual

Με ξαφνιάζουν πολύ ευχάριστα τα σχόλια των αναγνωστών του «Σκίσε το manual», σε topics που ανοίγονται σε forums οπαδών συγκεκριμένων ομάδων, αλλά και σε «ουδέτερα» sites. Ολο αυτό που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μου τις τελευταίες περίπου πενήντα ημέρες είναι κάτι πάρα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που φανταζόμουν τον καιρό που έπαιρνα την απόφαση να εκδώσω την ιστορία που είχα γράψει.

Ολες αυτές οι αντιδράσεις σχετικά με το περιεχόμενο της ιστορίας που διηγήθηκα είναι μια καθαρή απόδειξη ότι στην κοινωνία του ποδοσφαίρου κυκλοφορούν πάρα πολλοί κανονικοί, πολύ αξιόλογοι άνθρωποι. Οι δικές σας αντιδράσεις ενθαρρύνουν αφάνταστα τους δημοσιογράφους που αποφασίζουν να αντισταθούν με όποιο τρόπο τους είναι αυτό δυνατόν.

Χαίρομαι πάρα πολύ που διαπιστώνω ότι η δική μου απόπειρα έχει ενθαρρύνει αρκετούς συναδέλφους μου να σκαρώσουν κάτι αντίστοιχο. Μακάρι όλοι μαζί, δημοσιογράφοι και αναγνώστες – ακροατές – φίλαθλοι, να επιχειρήσουμε να δημιουργήσουμε ένα ρεύμα. Τι έχουμε να χάσουμε;

Σε εσάς που μου ζητάτε να υπογράψω το αντίτυπο που μου κάνατε την τιμή να αποκτήσετε, απαντώ το αυτονόητο: είναι χαρά μου. Και ελπίζω ότι θα μας δοθεί η ευκαιρία να συναντηθούμε σε μια επόμενη εκδήλωση του βιβλίου. Διαφορετικά, μπορείτε να με βρείτε πριν ή μετά το τέλος της εκπομπής μου στον Arrena 89,2, ή στα γραφεία της «Εξέδρας».

Το μεσημέρι της Κυριακής θα κάνουμε μια μικρή κουβέντα για το «Σκίσε το manual» στον ΣΚΑΪ 100,3 (15.00), στην εκπομπή «Ball boys». Είναι πραγματικά πολύ καλύτερη από ό,τι περίμενα η υποδοχή του βιβλίου από τα media. Αυτή είναι πραγματικά μια μεγάλη έκπληξη για μένα, διότι το περιεχόμενο του βιβλίου δημιουργεί δυσκολίες στην προβολή του.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Η 4η χιλιάδα του «Manual»

Σήμερα πήρα στα χέρια μου αντίτυπο της 2ης έκδοσης, της 4ης χιλιάδας αντιτύπων του «Σκίσε το manual». Ηταν κάτι που δεν περίμενα ότι θα συμβεί. Μου ήταν αδιανόητο ότι αυτό θα συνέβαινε περίπου ενάμισι μήνα μετά την κυκλοφορία του βιβλίου.

Το ταξίδι αυτού του βιβλίου είναι ένα από τα καλύτερα που έχω κάνει στη ζωή μου. Κι αυτό συμβαίνει χάρη στα μηνύματα που λαμβάνω από τους αναγνώστες του manual.

Όπως είναι λογικό με χαροποιούν όσα μαθαίνω για την κυκλοφορία του. Χαίρομαι που μαθαίνω ότι μπαίνει στη λίστα των best sellers μεγάλων βιβλιοπωλείων, ότι προτείνεται ως ανάγνωσμα από βιβλιοπωλεία του βεληνεκούς και του κύρους του «Παπασωτηρίου», ότι εξαντλείται στον «Ελευθερουδάκη» και το Public. Όλα αυτά όμως δεν μπορώ να τα συγκρίνω με τα συναισθήματα που μου προκαλούν τα μηνύματα που λαμβάνω από τους αναγνώστες. Αυτά είναι που κρατάω, αυτά είναι που θέλω να θυμάμαι και να κουβαλάω, η περιουσία μου. Και δεν έχω λόγια για να εξηγήσω πώς με κάνετε να νιώθω. Σας ευχαριστώ.

Εντός των ημερών θα οριστικοποιηθεί η ημερομηνία της εκδήλωσης που θα κάνουμε για την παρουσίαση του «Manual» στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα θα βρεθούμε και στα αγαπημένα μου Γιάννενα. Το ταξίδι του «Manual» συνεχίζεται. Και όπως καταλαβαίνω τελευταία, δεν είναι απίθανο να περάσει τα ελληνικά σύνορα.

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Ο Αντώνης Πανούτσος για το "Σκίσε το manual"

Χαίρομαι πολύ που ακόμη ένας συνάδελφός μου, από αυτούς που με βοήθησαν να μάθω καλύτερα τη δουλειά που κάνω, ο Αντώνης Πανούτσος αναφέρθηκε στο «Σκίσε το manual». Χαίρομαι που το διάβασε σε ελάχιστο χρόνο, όπως έχει συμβεί και σε πολλούς εκ των αναγνωστών του βιβλίου.

Το περιεχόμενο της αναφοράς του στο βιβλίο μου δίνει την ευκαιρία να κάνω ένα σχόλιο που απαντά σε αρκετά μηνύματα που έχω λάβει σχετικά με το περιεχόμενο. Μακάρι η πηγή δημιουργίας των βασικότερων προβλημάτων του επαγγελματικού αθλητισμού και ειδικά του ποδοσφαίρου να ήταν οι συμπεριφορές μιας χούφτας ανθρώπων. Θα ήταν εύκολο, σε εκείνη την περίπτωση, να λυθούν μονομιάς όλα τα προβλήματα. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Δεν είναι ένας ο παράγοντας, ο διαιτητής, ο προπονητής, ο ατζέντης, ο ποδοσφαιριστής. Είναι αμέτρητοι. Γι’ αυτό και το «manual» δεν είναι κουίζ. Αν κάποιος το διαβάσει ως τέτοιο, χάνει το νόημα.

Η αναφορά του Αντώνη Πανούτσου στο «Σκίσε το manual» (SportDay)

«Ο ασφαλέστερος συνδυασμός για να μην καταλήξετε στο ψιλικατζίδικο του μέρους που έχετε πάει ψάχνοντας να βρείτε «Νόρες» είναι ένα βιβλίο που να το έχετε διαβάσει το λιγότερο δύο φορές αλλά καμία τον τελευταίο χρόνο, ένα βιβλίο από συγγραφέα που σας αρέσει και έχει εκδοθεί πριν από εκείνο που σας άρεσε και ένα που δοκιμάσατε να διαβάσετε, το βρήκατε ενδιαφέρον, αλλά για να το τελειώσετε θα έπρεπε να συγκεντρωθείτε τόσο που στο σπίτι με κόσμο και τηλέφωνα ήταν αδύνατον. Ας πούμε ότι στην περίπτωσή μου θα διάλεγα για πρώτο το «Stardom» του Alexander Walker, για δεύτερο το «Indecent Exposure» του Tom Sharpe και για τρίτο το «Against the Gods» του Peter L. Bernstein. Και εδώ έχετε δικαίωμα να φωνάξετε: «Μωρή καριόλα Πανούτσο, ξέρεις να παίρνεις μαζί σου για διακοπές τον Sharpe και τον Bernstein, που χεστήκανε αν ζεις ή πέθανες, και το βιβλίο του φίλου σου του Βασιλάκη του Σαμπράκου, που εκτός του ότι σε έχει κάνει χαρακτήρα στην υπόθεση σε έχει και στις αφιερώσεις, δεν θα το πάρεις;». Μισό, ρε παιδιά, να το εξηγήσω.

Το πρόβλημα με το «Σκίσε το manual», που έγραψε ο Σαμπράκος, είναι ότι δεν πρόκειται για βιβλίο διακοπών, αλλά από τα ανασφαλή βιβλία που μπορεί να τα έχεις τελειώσει σε ένα τρίωρο. Από τα κλασικά βιβλία δημοσιογραφικού κειμένου, που περιγράφονται πράξεις και όχι συναισθήματα. Επίσης, είναι από τα βιβλία που διαβάζονται παρέα. Και αν η παρέα σας είναι από αυτές που ξέρει καλή αθλητικογραφία, το βιβλίο αποκτά άλλο ενδιαφέρον. Γιατί το ωραιότερο κομμάτι του βιβλίου είναι να προσπαθήσεις να βρεις ποιος κρύβεται κάτω από το κάθε παρατσούκλι. Για παράδειγμα, ο «Αντώνης ο εξηντάρης» πρέπει να είναι άλογο του Μάκη Ψωμιάδη. Οσοι, λοιπόν, γουστάρουν βιβλία αθλητικού κουίζ με τίτλους για gay από τη Λατινική Αμερική θα βολευτούν μια χαρά με το βιβλίο του Μπίλαρου».

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου για το "Manual"

Ακόμη ένας αθλητικός δημοσιογράφος, ο Βασίλης Παπαθεοδώρου ασχολήθηκε με το «Σκίσε το manual». Εγραψε τις σκέψεις και την άποψή του για το βιβλίο μου στο gazzetta.gr. Και τον ευχαριστώ γι’ αυτό.

Αυτή την εβδομάδα το «Manual» πήγε στο τυπογραφείο για την 2η έκδοσή του, για την τέταρτη χιλιάδα αντιτύπων. Γεγονός που μου δίνει μεγάλη χαρά. Την εβδομάδα που πέρασε το βιβλίο βρέθηκε στο top10 ακόμη ενός μεγάλου βιβλιοπωλείου, του «Παπασωτηρίου».

Οπως έχω σημειώσει ξανά, αυτό που με ικανοποιεί στα όρια της συγκίνησης είναι το περιεχόμενο των μηνυμάτων που λαμβάνω από όλους εσάς μετά την ανάγνωση του βιβλίου. Ολα όσα συμβαίνουν μετά την κυκλοφορία του βιβλίου μου δίνουν πολύ κουράγιο. Διότι όλα αυτά είναι μια καθαρή απόδειξη που τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι είναι πολλοί οι Ελληνες που ανησυχούν. Απόδειξη που προσφέρει σε πολλούς από εμάς, τους επαγγελματίες του αθλητισμού, μεγάλη, απέραντη ικανοποίηση.

Οι σκέψεις του Βασίλη Παπαθεοδώρου στο gazzetta.gr:

Δεν είναι αυτό που φαίνεται!

Η αναπαραγωγή των ίδιων και των ίδιων ονομάτων έγινε κουραστική. Και τι καλύτερη ευκαιρία από μια... αποτοξίνωση. Γράφοντας ένα βιβλίο δεν γίνεσαι συγγραφέας, ούτε ειδικός. Οπότε το βιβλίο του διευθυντή της «Εξέδρας» Βασίλη Σαμπράκου θα το κρίνουμε από τη θέση του κοινού αναγνώστη.

Ο τίτλος «Σκίσε το manual» δεν είναι εμπορικός γιατί δεν αντιλαμβάνεσαι εξ αρχής το νόημα και μοιάζει πολύ ψαγμένος. Αλλά πιστέψτε μας, τα 15 ευρώ αξίζουν τον κόπο. Κυρίως γιατί το βιβλίο δεν είναι αυτό που… φαίνεται. Δηλαδή ΔΕΝ είναι μυθιστόρημα όπως προαναγγέλλεται! Είναι βιβλίο βγαλμένο από την αληθινή ζωή ενός δημοσιογράφου. Κι αν εξαιρέσει κανείς τον πρόλογο και τον επίλογο, που πράγματι είναι προϊόν φαντασίας, όλα τα υπόλοιπα είναι κανονικές ιστορίες. Γράφτηκαν με άλλα ονόματα γιατί αν χρησιμοποιούσε τα αληθινά τους, το πιθανότερο είναι πως ο συγγραφέας θα διάβαζε εφημερίδες κυριολεκτικά από την Εξέδρα… των φυλακών.

Με τη φτωχή μας μνήμη, δεν θυμόμαστε άλλη τόσο πρωτότυπη προσπάθεια να μεταφερθούν γεγονότα της καθημερινότητας ενός δημοσιογράφου στο χαρτί. Στην ουσία πρόκειται για μία αυτοβιογραφική προσπάθεια συνδυασμένη με… ωραία κορδελάκια φαντασίας. Που θα μπορούσαν όμως, να είναι και αληθινά. Και αυτή ακριβώς είναι η επιτυχία του βιβλίου. Και οι μυημένοι και οι αμύητοι δεν θα ξεχωρίσουν εύκολα το αληθινό από το φανταστικό.

Όσοι το καταφέρουν θα ανακαλύψουν μερικούς μικρούς θησαυρούς που δυστυχώς είναι αδύνατον για τους περισσότερους δημοσιογράφους να τους ξεσκεπάσουν γράφοντας τα πράγματα με το όνομά τους. Ας ελπίσουμε ότι αυτή ήταν μια καλή αρχή…