Η εικόνα στα σημερινά πρωτοσέλιδα του αθλητικού Τύπου δημιουργεί την εντύπωση ότι αυτοί που επιλέγουν τις φωτογραφίες δεν ξέρουν τη δουλειά τους. Η εντύπωση είναι λανθασμένη. Την δουλειά τους δεν ξέρουν αυτοί που οργανώνουν τέτοιους αγώνες στην Ελλάδα, αυτοί που δεν ξέρουν πώς να προστατέψουν το προϊόν «ποδόσφαιρο». Αυτοί που δεν μπορούν να προστατέψουν το τερέν ώστε να δώσουν σε όσους βρίσκονται στις εξέδρες και σε όσους παρακολουθούν τηλεοπτικά τη χαρά να δουν τους ποδοσφαιριστές να πανηγυρίσουν, να κάνουν τον γύρο του θριάμβου με το τρόπαιο, να βγουν μια αναμνηστική φωτογραφία της προκοπής, να σηκώσουν σωστά την κούπα. Ακόμη και στην κορυφαία στιγμή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου οι Ελληνες κατάφεραν να τα κάνουν θάλασσα. Οι ποδοσφαιριστές, που είχαν τον πανηγυρισμό που τους άξιζε στο «Ντα Λουζ» της Λισσαβόνας, βρέθηκαν την επόμενη ημέρα στο Παναθηναϊκό Στάδιο και δεν κατάφεραν να ευχαριστηθούν το πανηγύρι με τους Ελληνες.
Τις προάλλες ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να φτιάξει στον εαυτό του έναν πανηγυρισμό της προκοπής για το πρωτάθλημα. Οι ανόητοι μπούκαραν, οι σεκιουριτάδες τους κοιτούσαν, ο πολύς κόσμος δυσανασχέτησε και έφυγε, όπως και οι ποδοσφαιριστές που το ‘βαλαν στα πόδια για να γλιτώσουν από τους επιδρομείς.
Τα ίδια στον χθεσινό τελικό του κυπέλλου. Για να μην έχουμε, ως ποδόσφαιρο, να στείλουμε στο εξωτερικό μια εικόνα της προκοπής. Για να γελούν οι Ευρωπαίοι με τις εικόνες που βλέπουν στα websites μας. Για να θίγονται οι χορηγοί, τους οποίους το ποδόσφαιρο κυνηγά αυτή την εποχή με το δίκαννο. Και, το σημαντικότερο, για να ξενερώνουν οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που βρέθηκαν στις εξέδρες για να απολαύσουν τη στιγμή.
