Από σήμερα στον αέρα η «Εξέδρα των σπορ»

Σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματα σχετικά με την σημερινή επιστροφή στο ραδιόφωνο. Η επιδίωξή μας με τον Γιάννη Σερέτη είναι να χτίζουμε μια ώρα γεμάτη ενημέρωση και σχόλιο πάνω στον αθλητισμό. Φυσικά στην αρχή μας θα ασχοληθούμε πολύ με το Μουντιάλ και την Εθνική ομάδα. Η «Εξέδρα των σπορ» όμως θα ασχολείται με όλα, δεν θα περιοριστεί στην κάλυψη του Παγκοσμίου κυπέλλου με τις ανταποκρίσεις των απεσταλμένων της εφημερίδας στην Αφρική.
Για να κάνουμε καλό ποδαρικό, θα προσφέρουμε σήμερα δύο σπάνια δώρα στους ποδοσφαιρόφιλους. Σας περιμένω στον ΒΗΜΑ 99,5, καθημερινά στις 15.00.
Οσο για τις προτάσεις που μου κάνετε, σχετικά με το περιεχόμενο της εκπομπής, τις επεξεργάζομαι και ελπίζω να καταφέρω να υλοποιήσω ορισμένες από αυτές.

Η «Ελευθεροτυπία» περί αθλητικών εφημερίδων

Το σημερινό δισέλιδο των media της «Ελευθεροτυπίας» από τον Χρήστο Ξανθάκη είναι πολύ ενημερωτικό, αλλά και διδακτικό για όλους εμάς που ασχολούμαστε με την αθλητική δημοσιογραφία. Δεν κρύβω ότι έπιασα τον εαυτό μου να συμφωνεί με αρκετές διαπιστώσεις, αλλά και ότι αναστέναξα διαβάζοντας διάφορα, τόσο στο θέμα που αφορούσε τις αθλητικές εφημερίδες, όσο και τη στήλη με τα mediaκα νέα.
Είναι, πάντως, άδικο να μην γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα στον αθλητικό και τον οπαδικό Τύπο. Διότι δεν πρόκειται για όμοια έντυπα.

Πάλι το ‘πε και το ‘κανε ο Jimmy Jump…

Πιστός στην προκύρηξή του ο Jimmy Jump έκανε το άλμα του στην Eurovision. Ο πιο ωραίος τρελός που έχω γνωρίσει στη ζωή μου με είχε ενημερώσει για το χθεσινό σάλτο του. Επόμενος στόχος, σύμφωνα με το σχέδιο, είναι ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Αφρική.

Το website του έχει «πέσει» σήμερα από τις επισκέψεις. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος που έχει μηχανευτεί για να χρηματοδοτεί τα ταξίδια του στις εκδηλώσεις που επιλέγει για να σαλτάρει. Ενας ιδεολόγος σαλταδόρος, που δεν έχει σχέση με τους Αμερικάνους που κάνουν την ίδια δουλειά για να βγάζουν χρήματα, βάζοντας χορηγούς που διαφημίζονται στα ρούχα ή στο σώμα τους.

Ο … φιλέλληνας Jimmy Jump, που σάλταρε στον τελικό του Euro 2004 και ανέκοψε τις επιθέσεις των Πορτογάλων, που πήδηξε στον τελικό του Champions League στο ΟΑΚΑ, και δεν πήδηξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 «για να μην χαλάσω την γιορτή των Ελλήνων», έχει στο μυαλό να σαλτάρει κάποια στιγμή και σε ένα ελληνικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Αρκεί να υπάρχει ένας πρώην παίκτης της Μπαρτσελόνα. Ο Ριβάλντο ήταν το κίνητρό του για να έρθει στην Superleague. Τώρα περιμένει τον επόμενο….

Η τρέλα του, που έγινε μέρος ταινίας, ήταν για μερικές μέρες η πιο δημοφιλής στην Ισπανία. Αν και οι συμπατριώτες του, οι Καταλανοί, δεν είναι πολύ περήφανοι γι’ αυτόν…

Όταν ο ποδοσφαιριστής blogαρει

Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον κάθε post που κάνει στο blog του στο exedrasports.gr ο Βαγγέλης Μόρας. Μ’ αρέσει πολύ η ιδέα να blogάρουν οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας. Ειδικά μάλιστα όταν το κάνουν με την αυστηρή έννοια του όρου, δηλαδή για να φτιάξουν ένα αυθόρμητο σημείωμα των σκέψεων, των εικόνων, της καθημερινότητάς τους. Και με ικανοποιεί πολύ που κάνει αυτό ακριβώς ο Βαγγέλης Μόρας στο website της «Εξέδρας». «Κυνηγάω» με το ίδιο ενδιαφέρον και την ίδια περιέργεια κάθε αντίστοιχη προσπάθεια κάποιου εκ των διεθνών. Συχνά κλέβω χρόνο για να διαβάσω κάτι αντίστοιχο από ξένους ποδοσφαιριστές. Διότι με τις διηγήσεις οι ποδοσφαιριστές καταφέρνουν να μας βάζουν περισσότερο στο κλίμα.
Το κακό είναι ότι στην Ελλάδα, και στον αθλητισμό, υπάρχει περίγυρος, έτοιμος να παρεξηγήσει όποιον ξεφεύγει από τον στεγνό συντηρητισμό. Για κάθε ποδοσφαιριστή που κάνει ένα βήμα εμπρός, υπάρχουν δέκα ποδοσφαιριστές έτοιμοι να τον «κράξουν». Ευτυχώς για μας, ο Βαγγέλης Μόρας δεν έχει πέσει θύμα τέτοιων «επιθέσεων»….

Σας παραδίδουμε την εγκυκλοπαίδεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Ο Πάολο Ρόσι ήταν η πρώτη μεγάλη δυσκολία που συνάντησα στην καριέρα μου ως συλλέκτης αναμνηστικών του ποδοσφαίρου. Ηταν το σπάνιο χαρτάκι στο άλμπουμ της Panini για το Μουντιάλ του ’82. Καθημερινά στηνόμουν έξω από το ψιλικατζίδικο, στην πλατεία της γειτονίας, με την ελπίδα να πετύχω κάποιον που είχε διπλό το χαρτάκι με τον Ιταλό. Μάταια. Η έναρξη του Μουντιάλ έφτανε κι εγώ δεν είχα συμπληρώσει το άλμπουμ. Πήγαινα στο σχολείο και, πάνω στην απόγνωσή μου, έταζα στους συμμαθητές μου όλα μου τα διπλά, που ήταν ατέλειωτα, για έναν Πάολο Ρόσι. Τίποτα κι εκεί. Επαιρνα το ποδήλατο και πήγαινα στην κάτω γειτονιά, στην άλλη πλατεία, με την ελπίδα να κυκλοφορεί εκεί ο Πάολο Ρόσι. Δεν ήταν το ίδιο σπάνιο αυτό το χαρτάκι σε εκείνη τη γειτονιά. Οι περισσότεροι τον είχαν. Κολλημένο. Εψησα, θυμάμαι, ένα παιδάκι να το ξεκολλήσει από το άλμπουμ του, με αντάλλαγμα να του δώσω είκοσι χαρτάκια που του έλειπαν. Απ’ τη χαρά του και τη λαχτάρα του, κατάφερε να σκίσει το άλμπουμ του, μαζί και τον Ρόσι. Τζίφος. Κι ήρθε εκείνο το πάρτι ενός συμμαθητή μου, στα Πατήσια, δύο μέρες πριν από την έναρξη του Μουντιάλ. Πλησίασα την παρέα με τα άγνωστα παιδιά. «Μήπως έχετε χαρτάκια να ανταλλάξουμε;», ήταν ο πρόλογος. Τα έβγαλαν αμέσως από τις τσέπες και αρχίσαμε να τα ανοίγουμε. Ημουν εννέα ετών, διαφορετικά θα έπρεπε να αναρωτηθώ αν ήμουν μεθυσμένος. Στο ματσάκι με χαρτάκια του διπλανού μου παιδιού έβλεπα τον Ρόσι πενταπλό. «Μου δίνεις τον Ρόσι;», ψέλλισα. «Χα, τον Ρόσι, στον χαρίζω, πενταπλό τον έχω», μου άπλωσε έναν Ρόσι στο χέρι. Μια από τις καλύτερες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας είχε μπει στο πετσί μου.
Αυτή η ταινία γύρισε στο μυαλό μου την πρώτη φορά που πήρα στα χέρια την συλλεκτική έκδοση της Panini που πρόκειται να σας προσφέρουμε δωρεάν από την Δευτέρα. Προτού αρχίσω να θαμπώνομαι από τη γνωριμία με τις προγενέστερες συλλογές, αυτές του ’70, του ’74, του ’78, από τη συνάντησή μου με το χαρτάκι Αρτέμιο Φράνκι, το χαρτάκι Ντούσαν Μπάγεβιτς, το χαρτάκι Γιόχαν Κρόιφ, το χαρτάκι Φραντς Μπεκενμπάουερ, το χαρτάκι Γκερντ Μίλερ, το χαρτάκι Γκορντον Μπανκς, το χαρτάκι Πελέ, και τόσα άλλα.
Από την ερχόμενη Δευτέρα και για 10 ημέρες θα παρελάσουν μπροστά από τα μάτια των αναγνωστών της «Εξέδρας των σπορ» περισσότεροι από 4 χιλιάδες ποδοσφαιριστές, που έγραψαν την ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου στη διάρκεια των τελευταίων περίπου 40 ετών. Αυτή, η αυθεντική επανέκδοση των άλμπουμ με τη σφραγίδα της Panini, η οποία δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο, είναι στην πραγματικότητα η εγκυκλοπαίδεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Νομίζω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω ότι αυτή η συλλογή έχει συλλεκτική αξία. Η Panini δεν τυπώνει πλέον τα παλαιότερα άλμπουμ. Και αυτή η συλλογή δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ μαζικά στην Ευρώπη. Μια αντίστοιχη προσφορά έχει γίνει μόνο στην Ιταλία, την πατρίδα της Panini. Και αυτή η εγκυκλοπαίδεια προσφέρεται μόνο ως δώρο από την οικογένεια Panini προς τους συνεργάτες της. Και στις ιντερνετικές δημοπρασίες το βιβλίο με τις δέκα συλλογές κοστίζει μερικές εκατοντάδες ευρώ για όποιον τυχερό καταφέρει να κερδίσει μια από αυτές τις εγκυκλοπαίδειες.
Αυτή η συλλογή είναι η καλύτερη ευκαιρία για όσους έχουμε μεγαλώσει, να θυμηθούμε τα παιδιά μας χρόνια, τον καιρό που κυνηγούσαμε τα χαρτάκια. Είναι μοναδική ευκαιρία για να δούμε όλα τα άλμπουμ συμπληρωμένα. Είναι μεγάλη ευκαιρία να φυλάξουμε στη βιβλιοθήκη τα τελευταία δέκα Μουντιάλ και τους πρωταγωνιστές τους, αλλά και να δείξουμε στους μικρότερους από εμάς τις ποδοσφαιρικές εικόνες και επιδόσεις όλων των προσωπικοτήτων του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Από την ερχόμενη Δευτέρα θα βρίσκετε δωρεάν μέσα στην εφημερίδα ένα άλμπουμ της Panini. Και μετά την συμπλήρωση των 10 άλμπουμ θα βρείτε μια συλλεκτική κασετίνα για να φυλάξετε τη συλλογή στη βιβλιοθήκη σας. Η προσφορά μας απευθύνεται προς όλους τους αναγνώστες, δίχως κληρώσεις, κουπόνια και sms. Θέλουμε να φτάσει στα χέρια και του τελευταίου ποδοσφαιρόφιλου. Και αυτός είναι ο λόγος που μας οδήγησε στην επιλογή να μην αυξήσουμε την τιμή της εφημερίδας, μολονότι πρόκειται για μια πολύ ακριβή προσφορά. Επιλέξαμε αυτό το δώρο, που είναι αυτό με τη μεγαλύτερη συλλεκτική αξία που έχει προσφερθεί ποτέ στον ελληνικό αθλητικό Τύπο, για να σας ευχαριστήσουμε για την εμπιστοσύνη που δείχνετε προς την «Εξέδρα». Με τη δέσμευση να συνεχίσουμε την προσπάθεια να σας προσφέρουμε το παιχνίδι από την καλύτερη θέση.

«Εξέδρα των σπορ», 28/5

Τα απαγορευμένα cds της μπάλας

Αυτή είναι μια νέα μόδα στα αθλητικά media. Ανώνυμα delivery boys εμφανίζονται στα γραφεία των εφημερίδων και αφήνουν φακέλους. Τη μια περιείχαν τα πρακτικά της συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου μιας ΠΑΕ, την άλλη, τώρα, περιέχουν cds με υποκλοπή τηλεφωνικών συνομιλιών ανάμεσα σε παράγοντα μιας ΠΑΕ και δημοσιογράφο. Υποθέσεις πολύ δύσκολες, που απαιτούν καλό χειρισμό από όσους διευθύνουν τα αθλητικά media. Υποθέσεις που συναντούν συχνά οι διευθυντές των «πολιτικών» μέσων, εκεί όπου τα συμφέροντα είναι μεγαλύτερα και περισσότερα, εκεί όπου το power game δεν σταματά ποτέ.

Στην υπόθεση των cd τα μεδια έπραξαν με οδηγό την εισήγηση των νομικών συμβούλων τους. Δεν μπορούν να δημοσιεύσουν το προϊόν της υποκλοπής. Μέχρι να το «σηκώσουν» τα ανώνυμα blogs…

Μέχρι και το ΝΒΑ σκέφτεται να ρίξει τις τιμές. Η Superleague;

Φτάσαμε στην εποχή που ο πρόεδρος των ΗΠΑ προτείνει στις ομάδες του ΝΒΑ να μειώσουν τα εισιτήρια των αγώνων, για να μην το καταντήσουν άθλημα των λίγων το επαγγελματικό μπάσκετ. Στην ίδια εποχή το ελληνικό πρωτάθλημα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου επιμένει να ζει στον κόσμο του. Το ΝΒΑ των ΗΠΑ φτάνει να σκέπτεται να ρίξει τις τιμές των 20 και 10 δολαρίων για να κάνει το παιχνίδι πιο προσιτό στον μέσο Αμερικάνο. Κι ας έχει sold out στα season tickets για τις περισσότερες θέσεις των γηπέδων. Η Superleague της υπό κατάρρευση Ελλάδας δεν σκέπτεται να ρίξει το χαμηλότερο εισιτήριο των 20 ευρώ. Κι ας έχει άδεια τα περισσότερα γήπεδα…

Υ.Γ. Δείτε τη συνέντευξη και απολαύστε τον Ομπάμα να μιλά, εντελώς ανθρώπινα, για μπάσκετ. Σαν κανονικός άνθρωπος και όχι σαν Ελληνας πολιτικός ή πολιτευτής…

Η Εθνική αρχίζει να ξαναβγάζει αύρα ομάδας

Οι πρώτες εντυπώσεις των ποδοσφαιριστών, που συμμετέχουν στην προετοιμασία και των παρατηρητών της δουλειάς που κάνει η Εθνική στην Ελβετία είναι καλές. Αυτό που αξίζει να κρατήσει κανείς είναι ότι μετά από περίπου δύο χρόνια η ομάδα ξαναμοιάζει με παρέα, ξαναδίνει την εντύπωση παρέας. Είναι νωρίς για να βγάλει κανείς συμπέρασμα και να κάνει εκτίμηση σχετικά με το αν θα επανεμφανιστεί ή όχι σε παιχνίδι της Ελλάδας το team spirit που είχε γίνει το trademark της ομάδας από το 2001 έως το 2004. Εχει όμως ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει τούτες τις μέρες στην προετοιμασία. Διότι, όταν μιλά κανείς με τα παιδιά της Εθνικής, νιώθει μια καλή αύρα, που έλειψε την τελευταία διετία. Μακάρι…

Η «Εξέδρα των σπορ» από την Δευτέρα 31 Μαΐου στον ΒΗΜΑ 99,5

Χαίρομαι πολύ με τα μηνύματα που μου στέλνουν ακροατές ενόψει της επιστροφής στο ραδιόφωνο. Κι εμένα μου έχει λείψει η παρέα του ραδιοφωνικού αέρα. Και χαίρομαι πολύ που θα συναντιόμαστε ραδιοφωνικά στον «ΒΗΜΑ 99,5». Χαίρομαι φυσικά που θα κάνω εκπομπή με τον Γιάννη Σερέτη, με τον οποίο δουλεύουμε μαζί εδώ και περίπου 12 χρόνια, με μικρά διαλείμματα, για να μην βαριόμαστε.

Μέσα από την εκπομπή «Εξέδρα των σπορ» στον ΒΗΜΑ 99,5 θα περνούν φυσικά πολλές ακόμη φωνές της εφημερίδας. Με στόχο να σας δίνουμε καθημερινά (15.00-16.00) μια καλή δόση αθλητικής κουβέντας.

Το κλάμα του Μουρίνιο

Το βίντεο της Gazzetta είναι συγλονιστικό. Μια πολύ ανθρώπινη στιγμή του Μάρκο Ματεράτσι και του Ζοσέ Μουρίνιο. Οταν και οι δύο γνωρίζουν ότι έχει ολοκληρωθεί η μεταξύ τους συνεργασία και, κατά συνέπεια, δεν έχουν λόγο να "πουλήσουν" τη σχέση τους, ή να προσποιηθούν ότι στεναχωριούνται που χωρίζουν.
Αυτό το βίντεο έρχεται να προστεθεί σε όσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την ποιότητα της σχέσης και της επικοινωνίας του Πορτογάλου προπονητή με τους ποδοσφαιριστές του.

Λόγια του κώλου για τον Μουρίνιο...

Η φωτογραφία είναι από την σημερινή «Εξέδρα», κατ’ αποκλειστικότητα στην Ελλάδα. Είναι η φωτογραφία, για χάρη της οποίας στήθηκαν ολόκληρες τηλεοπτικές εκπομπές σε Ιταλία και Πορτογαλία. Με αναλύσεις για την ποιότητα του υφάσματος του κοστουμιού της Ιντερ. Με σχόλια ακόμη και για το χρώμα του εσώρουχου. Ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ζωντανή είδηση.

Το μαγαζί της Marca και τα μαϊμού ελληνικά προϊόντα

Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στο εμπορικό κατάστημα της Marca αντιλαμβάνεται πόσα περιθώρια ανάπτυξης έχει η αθλητική αγορά και ειδικότερα αυτή του ποδοσφαίρου. Τα προϊόντα του ελληνικού πρωταθλήματος βεβαίως δεν έχουν ζήτηση έξω από τα σύνορα, με εξαίρεση φυσικά τους μετανάστες. Το ελληνικό πρωτάθλημα όμως ακόμη παλεύει για να διώξει τα μαϊμού προϊόντα από τους πάγκους των μικροπωλητών που στήνονται έξω από τα γήπεδα. Βρίσκεται ακόμη σε αυτή την εποχή. Γι’ αυτό και συναντά κανείς μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθειά του να βρει μια άκρη ώστε να βαδίσει στα χνάρια της Marca.

Οι πρώτες εγχώριες προσπάθειες βρίσκονται εδώ και λίγο καιρό σε εξέλιξη. Και μακάρι, για την ποδοσφαιρική αγορά, να πιάσουν τόπο. Διότι τότε είναι πιθανό να προσελκύσει το ποδόσφαιρο και επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται να επενδύσουν μακρόπνοα σε αυτό, επειδή θα αντιληφθούν ότι είναι δυνατόν να στήσει κανείς μια κερδοφόρα επιχείρηση πάνω στα προϊόντα του ποδοσφαίρου, αρκεί να μην αντιμετωπίζει τους «πελάτες» ως κορόιδα που θα ψωνίσουν φτηνές απομιμήσεις και γιαλαντζί προϊόντα.

Βλέπεις μπάλα; Τα βλέπεις όλα...

Ένα έξοχο άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη στο "Βήμα", που έρχεται να δείξει πόσο διδακτικές είναι οι ιστορίες που προσφέρει ο επαγγελματικός αθλητισμός και ειδικά το ποδόσφαιρο στην ελληνική κοινωνία.

Είναι πάρα πολλές οι υποθέσεις που με οδηγούν στην σκέψη - διαπίστωση ότι οι αθλητικοί δημοσιογράφοι αναγκαζόμαστε να εκπαιδευτούμε, στην πορεία των ετών, καλύτερα ακόμη και από τους συναδέλφους μας που ασχολούνται με το πολιτικό, το αστυνομικό, το δικαστικό, το ελεύθερο ρεπορτάζ. Και είναι πολλές οι υποθέσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου που τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό ότι αυτό αποτελεί μια μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας.

Οποιος μελετήσει καλά τη ζωή του ποδοσφαίρου παίρνει όλα τα εφόδια για να κυκλοφορήσει σε οποιοδήποτε άλλο πεδίο δράσης. Διότι τα συναντά όλα στο ποδόσφαιρο. Τα βλέπει όλα.

Η Nike τα σπάει και δείχνει τον δρόμο

Είναι μια από τις καλύτερες τηλεοπτικές διαφημίσεις που έχουν γυριστεί για αθλητικό προϊόν. Μια υπερπαραγωγή, που είναι βέβαιο ότι έχει κοστίσει πολύ ακριβά στην Nike. Είναι όμως δεδομένο ότι θα της φέρει πίσω τα λεφτά. Διότι έγινε αμέσως, από την ημέρα της πρώτης προβολής, αντικείμενο συζήτησης στην παγκόσμια κοινωνία του ποδοσφαίρου. Και, για την ώρα, ξεπερνά σε ισχύ και απήχηση όλες τις διαφημίσεις που έχουν λανσαριστεί τούτη την εποχή, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Παραγωγές σαν αυτή αποδεικνύουν ότι στον κόσμο υπάρχουν επιχειρήσεις που αντιλαμβάνονται το μέγεθος της ισχύος που έχει – και διαφημιστικά – το ποδόσφαιρο. Το κακό για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι στη δική μας κοινωνία δεν κυκλοφορούν πολλά τέτοια μυαλά, με την αντιληπτική ικανότητα που απαιτείται για να αλλάξει κανείς το άθλημα και να το ξανακάνει όσο εμπορικό ήταν στο παρελθόν.

Επιτέλους, ένα φρέσκο πρόσωπο στα κρατικά αθλητικά

Αυτή είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη από την ΝΕΤ, την κρατική τηλεόραση γενικότερα. Σκοπεύει, σύμφωνα με τα mediaκα ρεπορτάζ, να εμφανίσει ένα φρέσκο πρόσωπο στην παρουσίαση των εκπομπών του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Πέτρος Μαυρογιαννίδης, ένας αθλητικός δημοσιογράφος που έχει δημιουργήσει πολύ καλή ραδιοφωνική και τηλεοπτική πρώτη εντύπωση, φαίνεται ότι θα πάρει την ευκαιρία να παρουσιάσει την καθημερινή εκπομπή του Μουντιάλ. Αν δεν τον «μαχαιρώσουν» οι «γνωστοί – άγνωστοι», οι νταραβερητζήδες της ΕΡΤ.

Ο πήχης αυτών των εκπομπών είναι πολύ χαμηλά. Αρκεί κανείς να μην είναι εκνευριστικός, ενοχλητικός για να κάνει τη διαφορά. Αυτή είναι η κατάντια της κρατικής τηλεόρασης στα αθλητικά.

Η κάλυψη του τελικού του Champions League

Η σημερινή είναι από τις μέρες που με βρίσκουν να καμαρώνω πολύ που είμαι διευθυντής στην «Εξέδρα των σπορ». Σήμερα παραδώσαμε στον αναγνώστη μια ένθετη εφημερίδα για το γεγονός της χρονιάς στο επίπεδο των συλλόγων, τον τελικό του Champions League. Και είχαμε να του προσφέρουμε θεματογραφία που δεν υπήρχε στο internet, ούτε καταργήθηκε στη διάρκεια της ημέρας από τα websites.

Η «Εξέδρα» είχε σήμερα το άρθρο του Φραντς Μπεκενμπάουερ και του Σέσαρ Λουίς Μενότι. Η ανάλυσή τους για τον τελικό, γραμμένη αποκλειστικά για τους αναγνώστες της «Εξέδρας» στην Ελλάδα. Είχαμε την χαρά να φιλοξενούμε συνέντευξη του Μάσιμο Μοράτι και του Ούλι Χένες, δηλαδή των προέδρων της Ιντερ και της Μπάγερν. Δώσαμε χώρο σε παλιούς συνεργάτες του Ζοσέ Μουρίνιο και του Λουίς Φαν Γκάαλ, τον Μίκαελ Ράιζιγκερ και τον Κάρλος Σεκρετάριο, για να τους αναλύσουν και να τους ακτινογραφήσουν. Και παρουσιάσαμε μέσα από μια σειρά από infographics, που όμοιά τους δεν συναντά κανείς στον ελληνικό Τύπο, όλη την φετινή ιστορία των δύο αντιπάλων και όλη την ιστορία του Champions League.

Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για όλους εμάς στην «Εξέδρα» είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο. Για να συνεχίσουμε την μικρή παράδοση της άρτιας κάλυψης των μεγάλων γεγονότων, που έχουμε δημιουργήσει από το 2008 μέχρι σήμερα. Μείνετε κοντά μας και κάντε την κρίση σας!

Υ.Γ. Ως οπαδός της Μπάγερν, περιμένω με ανυπομονησία τον μεγάλο τελικό. Και έχω ήδη φροντίσει να βρω ραδιόφωνο, για να ακούω Χρήστο Σωτηρακόπουλο.

Η πιο ακριβή εγκυκλοπαίδεια του Μουντιάλ δωρεάν από την "Εξέδρα"

Με κάνουν πολύ χαρούμενο τα μηνύματα που παίρνω λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη της προσφοράς που σας ετοιμάσαμε, στην «Εξέδρα των σπορ», παραμονές του Μουντιάλ.
Από την πρώτη στιγμή που ανακάλυψα την προοπτική να προσφέρουμε στους αναγνώστες μας όλες τις συμπληρωμένες συλλογές της Panini για το Παγκόσμιο Κύπελλο ενθουσιάστηκα. Οχι μόνο επειδή από πιτσιρικάς κυνηγούσα τα χαρτάκια για να συμπληρώσω τα άλμπουμ, αλλά κυρίως επειδή δίνουμε την ευκαιρία στους μεγαλύτερους να θυμηθούν και να νοσταλγήσουν τις εποχές που μάζευαν τα χαρτάκια και στους μικρότερους τη χαρά να βάλουν στην βιβλιοθήκη τους την εγκυκλοπαίδεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Μέσα από 600 σελίδες περνούν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη περίπου 4.000 ποδοσφαιριστές. Δηλαδή όλοι οι σημαντικοί του ποδοσφαίρου των τελευταίων 40 ετών. Μέσα από τις αυθεντικές εκδόσεις, της κάθε εποχής, ο αναγνώστης παίρνει γεύση του lifestyle του καιρού εκείνου, ανακαλύπτει ότι πολλοί από αυτούς που συναντά σήμερα στο ποδόσφαιρο ως προπονητές ή παράγοντες υπήρξαν σημαντικοί ποδοσφαιριστές, συλλέγει στοιχεία για κάθε έναν από αυτούς, την ώρα που κρατά στη βιβλιοθήκη του όλα τα στοιχεία των διοργανώσεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Αυτή η συλλογή δεν έχει κυκλοφορήσει ποτέ στο εμπόριο. Και δεν έχει εκδοθεί σε καμιά χώρα πλην της Ιταλίας. Εκδίδεται για πρώτη φορά, χάρη στη συνεργασία της Panini με την «Εξέδρα». Οι συλλέκτες μπορούν να εκτιμήσουν την αξία της. Οχι μόνο επειδή τους δίδεται μια μοναδική ευκαιρία να βρουν συμπληρωμένα τα άλμπουμ του ’70, του ’74, του ’78, που είναι πολύ σπάνια, αλλά και επειδή αποκτούν μια συμπληρωμένη συλλογή δεκαετιών, η οποία θα κόστιζε στον συλλέκτη αρκετές εκατοντάδες ευρώ αν επιχειρούσε να τη σχηματίσει και να την ολοκληρώσει αγοράζοντας κομμάτια μέσα από ιντερνετικά μαγαζιά. Ενα άλμπουμ του ’70 πωλείται σήμερα περίπου 150 ευρώ στο internet. Μια συμπληρωμένη συλλογή πωλήθηκε προ ημερών για 400 ευρώ.

Τα άλμπουμ προσφέρονται από την «Εξέδρα» σε όλους τους αναγνώστες, δωρεάν, από την Δευτέρα 31 Μαΐου, μαζί με το καθημερινό φύλλο της εφημερίδας. Και μετά την ολοκλήρωση της σειράς θα σας προσφέρουμε μια κασετίνα για να φυλάξετε τις 10 συλλογές στην βιβλιοθήκη σας. Είμαι πολύ χαρούμενος που η «Εξέδρα» καταφέρνει να κάνει αυτή την προσφορά στους αναγνώστες της. Και πολύ ικανοποιημένος από τα μηνύματα που λαμβάνω από όλους εσάς.

Ολα τα album της Panini για τα Μουντιάλ δωρεάν από την "Εξέδρα"

Από την Δευτέρα 31 Μαΐου η "Εξέδρα" προσφέρει δωρεάν τα 10 albums της Panini για το World Cup, από τη διοργάνωση του '70 έως και αυτή του 2006.

Η επιρροή της οικονομικής κρίσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Στο σημερινό της φύλλο η «Εξέδρα» δημοσίευσε μια έρευνα για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο ποδόσφαιρο, με έμφαση στις συνέπειες της κρίσης στο ελληνικό πρωτάθλημα. Οικονομολόγοι που πέρασαν ή βρίσκονται στο ποδόσφαιρο διατυπώνουν εκτιμήσεις και προβλέψεις για την επόμενη ημέρα της μπάλας στην Ελλάδα. Στα λόγια τους επιβεβαιώνει κανείς όσα αντιλαμβάνεται τον τελευταίο καιρό. Ότι δηλαδή η κρίση βάζει νέους κανόνες στο ελληνικό πρωτάθλημα, αφού υποχρεώνει τις ΠΑΕ να ζήσουν με λιγότερα χρήματα.

Επιμένω στην εκτίμηση ότι αυτή η κρίση γεννά μια μεγάλη ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εχω αναπτύξει τον συλλογισμό μου σε ένα προηγούμενο άρθρο στην «Εξέδρα». Και τον έχω επεκτείνει, σε ένα σημείωμα που έγραψα για το «Βήμα Ιδεών», που πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσει ένα τεύχος για το ποδόσφαιρο.

Το κακό στην υπόθεση είναι ότι ο επιχειρηματικός κόσμος του ελληνικού ποδοσφαίρου μοιάζει ανίκανος να διαχειριστεί την ευκαιρία αυτή. Συμπεριφέρεται σαν να μην μπορεί ή να μην θέλει να εκμεταλλευτεί την κρίση ώστε να εξυγιάνει το ποδόσφαιρο, να το ελληνοποιήσει και συγχρόνως να το ξανακάνει, οικονομικά και όχι μόνο, προσιτό για τον ποδοσφαιρόφιλο, ώστε να ξαναμπεί η μπάλα στην short list των ψυχαγωγικών προτιμήσεων του μέσου Ελληνα, όπως συνέβαινε τα παλιά χρόνια, τότε που το βιοτικό επίπεδό του ήταν χαμηλότερο.

Επιτέλους, μιλάει ο Ελληνας ποδοσφαιριστής!

Η αφύπνιση και η ενεργοποίηση των ποδοσφαιριστών, και ειδικά αυτών της Superleague είναι ένα από τα πιο ευχάριστα μαντάτα της εποχής στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι «πρωτοκλασάτοι» το γύριζαν εδώ και μήνες στο κεφάλι τους. Και για πρώτη φορά εμφανίζεται μια γενιά με πραγματική διάθεση να υποστηρίξει και να δώσει υπόσταση και σημασία στον ΠΣΑΠ, ο οποίος μέχρι σήμερα υπήρχε κυρίως για τις βραβεύσεις και σπανίως υπήρξε για να εκφράσει με πυγμή και τόλμη τα μεγάλα παράπονα των ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στις χαμηλότερες κατηγορίες.

Δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο με όσα γράφει σήμερα στην στήλη του στην «Εξέδρα» ο Αλέξης Σπυρόπουλος. Και εύχομαι αυτή να είναι μια πραγματικά συνειδητή επιλογή των VIP ποδοσφαιριστών και να μην χάσουν τη διάθεση και την όρεξη μετά από έναν δύο μήνες. Σε όποια χώρα της Ευρώπης οι ποδοσφαιριστές έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της δύναμής τους έχουν ήδη καταφέρει να βελτιώσουν τις συνθήκες για τους «χαμηλόμισθους» παίκτες της 2ης και της 3ης κατηγορίας.

Αν και αυτή η γενιά, οι σημερινοί 30άρηδες, που έχουν τέτοια δύναμη και απήχηση χάρη στις επιτυχίες τους και το Euro 2004, δεν καταφέρουν να δώσουν φωνή και υπόσταση στον άβουλο μέχρι σήμερα Ελληνα ποδοσφαιριστή, δεν θα το καταφέρει κανείς.

Τι τους κάνει ένα νταμπλ...

Αν ήταν Ελληνες δεν θα το "κρέμαγαν" ποτέ στο youtube. Οι ξένοι του Παναθηναϊκού όμως το "κρέμασαν". Και η απήχησή του δείχνει πόσο αρέσει στους ποδοσφαιρόφιλους να γνωρίζουν καλύτερα τους ποδοσφαιριστές.

Το νέο μεγάλο σκάνδαλο του αθλητισμού

Η υπόθεση είναι εξοργιστική! Πραγματικά εξοργιστική! Και το αδιανόητο είναι ότι ο Γιώργος Ορφανός και ο Σταύρος Δουβής, όχι μόνο δεν διώκονται από τις Αρχές, αλλά έχουν και το θράσος να εμφανίζονται μπροστά σε τηλεοπτική κάμερα για να μιλήσουν για το θέμα. Δεν ντρέπονται που ευθύνονται για ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο. Δεν ντρέπονται που έχουν χρεώσει την Ελλάδα με 10 εκατ. ευρώ για μια εκδήλωση που δεν έγινε ποτέ. Και εμφανίζονται μπροστά σε κάμερες, σε μια εποχή που ο μέσος Ελληνας τελεί υπό τη σύγχυση και την οργή που του έχουν προκαλέσει τα μέτρα που του επέβαλε η κυβέρνηση.

Ο αθλητικός Τύπος είχε θίξει ελάχιστα το συγκεκριμένο θέμα στο παρελθόν. Εχει μεγάλο χρέος να ασχοληθεί με αυτό από ‘δω και στο εξής. Δεν είναι δυνατόν να μείνουν ατιμώρητοι οι υπεύθυνοι αυτού του σκανδάλου.

Το φοβερό είναι ότι ο Ορφανός, ο πρώτος υφυπουργός Αθλητισμού που πήρε στα χέρια του φάκελο με «σημαδεμένα» ποδοσφαιρικά παιχνίδια από την UEFA, ο οποίος δεν έκανε απολύτως τίποτα για να διαλευκάνει την υπόθεση, εμφανίζεται σήμερα στα κανάλια για να κάνει υποδείξεις στις αρχές σχετικά με το πώς πρέπει να χειριστούν την υπόθεση των φακέλων…

Εχει δίκιο ο Θανάσης, όλα στο φως!

Οσα συμβαίνουν τούτη την εποχή στον πολυμετοχικό δεν προκαλούν καμιά εντύπωση σε όσους παρακολουθούν αυτό το εγχείρημα από την εκκίνησή του έως σήμερα. Φαινόταν εδώ και καιρό, το σημείωσα τις προάλλες, ότι αυτή θα είναι μια πολύ διδακτική περίοδος. Διότι τούτη την εποχή πέφτουν οι μάσκες. Και ο μέσος φίλος του Παναθηναϊκού έχει μια καλή ευκαιρία για να αντιληφθεί καλύτερα τον ρόλο καθενός εκ των εμπλεκόμενων. Το σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι φτάνει η στιγμή των αποφάσεων. Η ημέρα που θα ξέρει τι πρόκειται να του συμβεί στο εγγύς μέλλον, αν θα διατηρήσει το προβάδισμα που έχει αποκτήσει έναντι των υπολοίπων, αν θα κρατήσει την προοπτική που δημιούργησε στον εαυτό του στη διάρκεια της τελευταίας διετίας. Δίκιο έχει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος. Θα ‘ταν πολύ καλό για τον Παναθηναϊκό να υπάρξει πλήρης διαφάνεια στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων για την ΠΑΕ. Για να τα ακούσει και να τα μάθει όλα ο φίλος του ΠΑΟ. Και να μην κινδυνεύει να τον παραπλανεί, να τον παραμυθιάζει, να τον κοροϊδεύει και να τον καθοδηγεί κανείς. Ευτυχώς γι’ αυτόν, ο Παναθηναϊκός βγήκε από την εποχή της χούντας. Και δεν έχει κανέναν λόγο να επιστρέψει…


Eξέδρα των σπορ, 19/3/10

Η «άλλη» τηλεόραση, γιατί υπάρχει;

Ο Λάκης Λαζόπουλος μοιάζει να είναι τούτη την εποχή η καλύτερη τηλεοπτική παρέα του μέσου Ελληνα. Αυτό δείχνουν και οι μετρήσεις. Οι «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη, η «Ερευνα» του Παύλου Τσίμα, οι «Νέοι Φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά και του Τάσου Τέλογλου είναι και αυτή την εποχή η καλύτερη τηλεοπτική επιλογή του Ελληνα. Και οι μετρήσεις αποδεικνύουν ότι το ποιοτικό είναι συχνά και εμπορικό. Η «Ελληνοφρένεια» και το «Ράδιο Αρβύλα» αποτελούν τούτη την εποχή μια πολύ καλή τηλεοπτική παρέα για τον Ελληνα. Ο ισχυρισμός τεκμηριώνεται και από τις μετρήσεις.
Και ενώ υπάρχει, αποδεδειγμένα, αυτή η τηλεόραση, αναρωτιέται κανείς γιατί να υπάρχει και η άλλη τηλεόραση;
Στεναχωριέμαι πολύ που δεν υπάρχει μια αθλητική εκπομπή της ποιότητας και των προδιαγραφών των «Πρωταγωνιστών», της «Ερευνας», των «Φακέλων», των «Ανταποκριτών». Με στεναχωρεί πολύ που η τηλεόραση αντιμετωπίζει τον ποδοσφαιρόφιλο και γενικότερα τον φίλαθλο ως ένα ρηχό πλάσμα που ενδιαφέρεται μόνο για «πίτσα, μπίρα και μπάλα».

Τα μαγαζιά του Μουντιάλ, που στήνονται σαν πανηγυριώτικα τσαντίρια

Είναι η εποχή που ξαφνικά γίνονται όλοι ειδικοί του ποδοσφαίρου. Του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Παριστάνουν τους ειδικούς και κατασκευάζουν κάθε είδους ποδοσφαιρικό προϊόν με στόχο, φυσικά, το ευκαιριακό κέρδος. Και ξαφνικά ο αναγνώστης βρίσκεται να κρατά στα χέρια του εκδόσεις γεμάτες από λάθη, ανακρίβειες και ένα σωρό χαζομάρες, να σερφάρει σε websites που μοιάζουν με τα τσαντίρια που στήνονται στους δρόμους γύρω από την εκκλησία για να αντέξουν ένα τριήμερο, δηλαδή όσο διαρκεί το πανηγύρι.
Οι διαφημιστές θαμπώνονται και βάζουν λεφτά πάνω σε κενά εγχειρήματα, τα οποία εκμεταλλεύονται το ρεύμα του ενδιαφέροντος και της απήχησης που έχει το Μουντιάλ. Και όλα αυτά έχουν φυσικά ως συνέπεια να δημιουργείται μια ζάλη στην αγορά. Διότι ξαφνικά όλοι πωλούν Μουντιάλ.
Θα ήταν πολύ χρήσιμο να συσταθεί και για τα media μια αρχή που θα δίνει πιστοποιητικό γνησιότητας της γνώσης, που θα ξεχώριζε τα αυθεντικά από τα «μαϊμού» προϊόντα που κυκλοφορούν αυτή την εποχή, τα οποία δεν μορφώνουν, αλλά παραμορφώνουν τον Ελληνα. Μια αρχή που θα κυνηγούσε τα fake προϊόντα και τους τυχοδιώκτες της εποχής, οι οποίοι κάνουν μεγάλη ζημιά στον Τύπο. Μια αρχή που θα έδινε ένα ISO, ώστε να μην μπερδεύεται ούτε ο αναγνώστης, ούτε ο διαφημιστής, ούτε ο διαφημιζόμενος.

Messi, το νέο ποδοσφαιρικό icon της παγκόσμιας αγοράς του ποδοσφαίρου

Είναι ο νέος Ρονάλντο, ο νέος Ροναλντίνιο. Και αυτό είναι το Μουντιάλ της δικής του πίεσης. Διότι αυτός θα είναι ο on the spot παίκτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Λίο Μέσι κάνει τη μια διαφήμιση πίσω από την άλλη. Δίνει το χέρι σε οποιαδήποτε εταιρεία, είτε πρόκειται για χρονογράφους, είτε για πατατάκια, είτε για αεροπορικά ταξίδια, είτε για αυτοκίνητα. Είναι το μεγαλύτερο brand name, έχει ξεπεράσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο σε απήχηση και αναγνωρισιμότητα και χρεώνει λιγότερο τις εταιρείες που επιθυμούν να ταυτίσουν ένα προϊόν τους με το όνομά του.

Όλα αυτά κρύβουν ένα σημαντικό κίνδυνο για τον Μέσι. Να βάλει την καριέρα του σε άλλο δρόμο, σε αυτόν που βάδισαν πρώτα ο Ρονάλντο και μετά ο Ροναλντίνιο. Και να τον δούμε στον Βέρτη προτού τριανταρίσει, δηλαδή νωρίτερα από τον Ροναλντίνιο…

Οι αθλητικές εφημερίδες έχουν ήδη αλλάξει

Συχνά οι επιλογές που κάνουμε, οι ελληνικές αθλητικές εφημερίδες, στα πρωτοσέλιδά μας γίνονται αντικείμενο συζήτησης προβληματισμού σχετικά με τα κριτήρια επιλογής του θέματος που προβάλουμε στο εξώφυλλο. Οι ενστάσεις έρχονται συνήθως από αναγνώστες που γνώρισαν τις αθλητικές εφημερίδες πριν από μια ή δύο δεκαετίες, τον καιρό που αποτελούσαν τη μόνη σταθερή πηγή ενημέρωσης, δηλαδή προτού δημιουργηθούν τόσα αθλητικά ραδιόφωνα και τόσα αθλητικά websites.

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της Marca θα συναντούσε ενστάσεις στην Ελλάδα. Διότι την ημέρα που η Μπαρτσελόνα έγινε πρωταθλήτρια, η κορυφαία ισπανική εφημερίδα ασχολείται στο πρώτο θέμα της με τον προπονητή της Ρεάλ. Δεν είναι όμως τυχαία η επιλογή, ούτε βασίζεται μόνο στην στρατηγική της Marca για την προβολή της Ρεάλ. Η εποχή που το χαρτί, ο έντυπος Τύπος στεκόταν μόνο στην επιτυχία της προηγούμενης ημέρας, έχει περάσει.

Εδώ, στα play offs καίγεται, και η ΑΕΚ χτενίζεται…

Στον ΠΑΟΚ ένα ζήτημα τόσο σοβαρό, σαν την παραμονή ή την αποχώρηση του προπονητή που είχε την ευθύνη της ομάδας για μια 3ετία, ανοίγει τώρα, που έχουν τελειώσει οι αγώνες που καθόριζαν την φετινή μοίρα του συλλόγου και της εταιρείας. Ο ΠΑΟΚ περίμενε πρώτα να ολοκληρώσει την προσπάθεια για την επίτευξη των στόχων του και μετά να ανοίξει αυτή την κουβέντα, που όπως είναι πολύ λογικό επηρεάζει τη ζωή της ομάδας. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης περίμενε να τελειώσουν οι αγώνες για να κάνει την τελευταία και πιο καθοριστική συζήτηση με τον προπονητή.

Στην ΑΕΚ, την ώρα που, θεωρητικά, θα έπρεπε όλοι να καίγονται για τις νίκες στα play offs ώστε να περιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη φετινή ζημιά και να πάρουν προνομιακό ευρωπαϊκό εισιτήριο για την επόμενη σεζόν, εδώ και δύο εβδομάδες μοιάζει να μην ασχολείται κανείς με τα παιχνίδια, μοιάζει να ασχολούνται όλοι με το power game ενόψει της επόμενης σεζόν. Μοιάζει με λεπτομέρεια ότι την Τετάρτη η ΑΕΚ παίζει για το οικονομικό και αγωνιστικό μέλλον της κόντρα στον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Προέχουν άλλα ζητήματα, όπως ο διαγωνισμός των Αδαμίδη – Μπάγεβιτς για το ποιος θα επιβάλει τον εαυτό του στην ΑΕΚ της επόμενης σεζόν.

Προτού καν τελειώσει αυτή η σεζόν, μοιάζει να χάνεται και η επόμενη για την ΑΕΚ. Λες και την παίρνει την ΑΕΚ να πετάει χρονιές, σε μια εποχή που εκτός από τους τίτλους πάει να ξεχάσει και τον πρωταθλητισμό.

Η επιρροή της κρίσης στην κάλυψη του Μουντιάλ

Αυτές είναι οι τελευταίες ώρες της προετοιμασίας των παιδιών που αποτελούν τα μέλη της Εθνικής ομάδας για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής. Οι ποδοσφαιριστές ετοιμάζονται, αφού από αύριο μπαίνουν στο ξενοδοχείο και ξεκινούν τη δουλειά. Λίγη προπόνηση στην Αθήνα, ταξίδι στην Ελβετία για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και έπειτα Νότιος Αφρική.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου τα παιδιά της Εθνικής συνιστούν σε όσους θα ακολουθήσουν την αποστολή να πάρουν, καλού κακού, δύο ρούχα παραπάνω. Για να μην την πατήσουν, όπως τότε στην Πορτογαλία, που είχαν ταξιδέψει με τη σκέψη ότι θα μείνουν για πέντε – έξι μέρες και εγκαταστάθηκαν εκεί για περίπου έναν μήνα.

Η οικονομική κρίση θα επηρεάσει έντονα την προβολή της οποίας θα τύχει, στην αρχή, η προσπάθεια της Εθνικής. Το υψηλό κόστος ταξιδιού έχει λειτουργήσει αποτρεπτικά για πολλά από τα ελληνικά media. Θεωρώ όμως δεδομένο ότι αν η Ελλάδα ξεκινήσει με θετικό αποτέλεσμα, ξαφνικά η Νότιος Αφρική θα γίνει δημοφιλής προορισμός για τους Ελληνες. Και όχι μόνο για τους εργαζόμενους των media.

Η Ελλάδα πάει για δεύτερη φορά στην ιστορία της σε Μουντιάλ. Η πιο αξιόπιστη και άξια εμπιστοσύνης από τις εθνικές που παρουσίασε η χώρα στο ποδόσφαιρο. Η κρίση όμως δεν αφήνει πολλά περιθώρια για κουβέντα στις επιχειρήσεις του Τύπου. Η κάλυψη θα είναι φτωχότερη αυτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας, παρ΄ όλο που, σε αντίθεση με το 2006, η Ελλάδα είναι παρούσα.

Πρέπει να γίνει μόδα το σύνθημα για «καθαρό ποδόσφαιρο»

Το ζήτημα των «στημένων» αγώνων είναι με διαφορά το πιο σοβαρό που έχει προκύψει στη δημόσια ζωή του ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα θέμα «αρνητικό», όχι εμπορικό. Είναι όμως πολύ πιο σημαντικό από όσο παρουσιάζεται έως σήμερα. Για την ακρίβεια, τούτη είναι η πρώτη και ίσως η τελευταία φορά που το ποδόσφαιρο παίρνει μια ευκαιρία να καθαρίσει. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί αν δεν το απαιτήσουμε, με τη στάση μας, οι ποδοσφαιρόφιλοι.

Στην «Εξέδρα» προβληματιζόμαστε καθημερινά σχετικά με τη σημασία και την προβολή που δίνουμε στην προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη για την κάθαρση του ποδοσφαίρου. Μολονότι αντιλαμβάνομαι ότι η «Εξέδρα» είναι η εφημερίδα που έχει ασχοληθεί περισσότερο και έχει σκάψει βαθύτερα τον τελευταίο καιρό με το συγκεκριμένο θέμα, παρουσιάζοντας μια σειρά από έρευνες για τον παράνομο στοιχηματισμό και τις ιστορίες για «στημένα» ή στημένα παιχνίδια, θεωρώ ότι τα αθλητικά media δεν έχουμε κάνει όσα πρέπει για να βοηθήσουμε ή και να απαιτήσουμε την κάθαρση.

Ο υπόλοιπος Τύπος έχει πάρει αυτή την υπόθεση πιο πολύ στα σοβαρά συγκριτικά με τον αθλητικό. Ισως επειδή εμείς, οι επαγγελματίες του αθλητικού Τύπου είμαστε απαισιόδοξοι και θεωρούμε δεδομένο ότι δεν θα γίνει τίποτα ούτε τούτη τη φορά. Οι τηλεοπτικές εκπομπές θίγουν το θέμα από καιρού εις καιρό. Το έχω ο ίδιος διαπιστώσει, αποδεχόμενος τρεις προσκλήσεις για παρουσία σε τηλεοπτικό τραπέζι με αντικείμενο συζήτησης την προσπάθεια των εισαγγελέων να βγάλουν μια άκρη. Τηλεοπτικές εκπομπές ετοιμάζουν έρευνες πάνω στο θέμα. Όλα αυτά όμως δεν έχουν αποδειχθεί ως στιγμής αρκετά για να κάνουν μόδα την επιθυμία για καθαρό ποδόσφαιρο.

Πριν από λίγες μέρες ένας σοβαρός άνθρωπος του ποδοσφαίρου μου έλεγε με βεβαιότητα ότι «δεν πρόκειται να γίνει τίποτα αν τα media δεν απαιτήσουν να γίνει κάτι». Δυστυχώς αυτή η εκτίμηση με βρίσκει σύμφωνο. Οσοι ποδοσφαιρόφιλοι το έχουν αντιληφθεί αυτό ως ζήτημα ζωτικής σημασίας για το ποδόσφαιρο, έχουν ανάγκη να ενώσουν τη φωνή τους με τον τηλεβόα των media. Αν δεν γίνει της μόδας το σύνθημα για «καθαρό ποδόσφαιρο», δεν πρόκειται να δημιουργηθεί ούτε καν η ελπίδα να πάψουμε να βλέπουμε το νοθευμένο άθλημα που παρακολουθούμε εδώ και χρόνια στην Ελλάδα.

Η στάση της «Εξέδρας» απέναντι στον ΠΑΟΚ

Μου δίνουν μεγάλη χαρά τα μηνύματα που λαμβάνω τον τελευταίο καιρό από οπαδούς του ΠΑΟΚ σχετικά με τη στάση της «Εξέδρας των σπορ» απέναντι στην ομάδα. Με φέρνει σε δύσκολη θέση και γι’ αυτό δεν κάνω αναφορές στα σημειώματά μου στην «Εξέδρα». Δεν κρύβω όμως ότι με κάνει περήφανο η επιλογή που κάναμε πριν από περίπου 26 μήνες να αντιμετωπίσουμε τις ομάδες της Βόρειας Ελλάδας με την ίδια φιλοσοφία που αντιμετωπίζουμε αυτές της Αττικής. Και χαίρομαι που η πίστη και η εμπιστοσύνη που δείξαμε στο project του ΠΑΟΚ αναγνωρίζεται τόσο από τους ποδοσφαιρόφιλους όσο και (ειδικά) από τους ΠΑΟΚτσήδες.

Η «Εξέδρα» έβαλε από την αρχή τον ΠΑΟΚ στη θέση του. Τον αντιμετώπισε όπως του πρέπει και όχι όπως τον είχαν μάθει να του συμπεριφέρονται. Και με ικανοποιεί πολύ που αυτή η στάση της «Εξέδρας» αναγνωρίζεται και επιβραβεύεται τόσο από τις κυκλοφορίες στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη όσο και από τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τους φίλους του ΠΑΟΚ αλλά και από τους ανθρώπους που δουλεύουν για τον ΠΑΟΚ.

Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν μου αφήνουν πολύ χρόνο για να απαντώ ξεχωριστά σε κάθε ένα από τα μηνύματα που λαμβάνω τούτες τις μέρες από τους φίλους του ΠΑΟΚ. Να ξέρετε ότι τα διαβάζω όλα και με γεμίζουν ικανοποίηση.

Το ιδανικό ελληνικό φινάλε του Φερνάντο

Εγραψα δύο σκέψεις μου για την πορεία του Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ. Η αίσθησή μου είναι ότι κάπου εδώ τελειώνει αυτή η πολύ ωραία ιστορία της σχέσης του με τον ΠΑΟΚ. Και μαζί θα ολοκληρωθεί η πορεία του Πορτογάλου προπονητή σε πάγκους ελληνικών συλλόγων. Ο Σάντος κέρδισε με τον ΠΑΟΚ ό,τι παραπάνω θα μπορούσε να καταφέρει. Τον ξανάβαλε στον πρωταθλητισμό. Κατάφερε με αυτό τον τρόπο να γράψει τον ιδανικό επίλογο στο βιβλίο των επιδόσεών του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μακάρι το ποδόσφαιρο αυτού του τόπου να συναντά συχνά προπονητές και ανθρώπους αυτής της ποιότητας.


Ο προπονητής που ανάστησε τον ΠΑΟΚ ("Εξέδρα" - 13/5)

Ηταν ο ιδανικός αποχαιρετισμός στην Superleague. Αντε τώρα να εξηγήσουν όσοι τον βάφτισαν looser πώς κατάφερε να νικήσει δύο φορές τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη σε μια σεζόν, τρεις φορές τον πρώην πρωταθλητή στην ίδια περίοδο. Αντε να εξηγήσουν όσοι τον αποκαλούσαν «λίγο», πώς οδήγησε τον ΠΑΟΚ στην καλύτερη εποχή της σύγχρονης ιστορίας του. Πώς έκανε πρωταθλητισμό μαζί του ο ΠΑΟΚ μετά από 25 χρόνια. Πώς πέταξε έξω τον Ολυμπιακό της πολλαπλάσιας μπατζετικής αξίας και πήρε εκείνος το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League. Τον Φερνάντο Σάντος η κοινωνία του ΠΑΟΚ θα τον θυμάται όπως του αξίζει. Ως έναν προπονητή με μεγάλη ικανότητα να δημιουργεί ομάδες και να βγάζει από τις ομάδες του στο γήπεδο το 100%. Αν δεν ξαναδουλέψει σε ελληνικό πάγκο συλλόγου, ο Πορτογάλος προπονητής θα μείνει με τον καημό ότι δεν σήκωσε τον τίτλο. Ηταν όμως πολλοί οι τίτλοι διάκρισης που μάζεψε. Αναδείχθηκε ο κορυφαίος προπονητής της 10ετίας. Και αν τελικώς αποχωρήσει, θα φύγει με το καμάρι ότι ανάστησε αγωνιστικά, τον ΠΑΟΚ, ένα θηρίο που κοιμόταν επί 25 χρόνια, το οποίο χάρη στον Σάντος απέκτησε ξανά νοοτροπία για να κάνει πρωταθλητισμό.

Ο Τσακίρης μεγαλώνει τον Πανιώνιο

Εγραφα πριν από λίγες μέρες ότι το νέο γήπεδο της ΑΕΛ είναι ό,τι καλύτερο συμβαίνει τούτη την εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τούτες τις μέρες όμως πήραμε ακόμη ένα καλό μαντάτο, αυτό της παρουσίασης του αθλητικού κέντρου του Πανιωνίου. Εγραψα τις σκέψεις μου γι’ αυτό την περασμένη Τετάρτη στην «Εξέδρα»:

Ενας πρόεδρος που μεγαλώνει τον Πανιώνιο

Αν το σημερινό φύλλο της «Εξέδρας» έπεφτε στα χέρια ενός Ισπανού, Γερμανού, Ολλανδού, Αγγλου, Ιταλού, Γάλλου, ακόμη και Βέλγου ανθρώπου του ποδοσφαίρου, αυτό το σημείωμα θα προσέφερε πολύ γέλιο. Διότι θα διάβαζε ότι η ελληνική κοινωνία του ποδοσφαίρου καμαρώνει και θαυμάζει το προπονητικό κέντρο που επιτέλους απέκτησε μια ομάδα του επιπέδου της Superleague. Αυτή η σκέψη όμως δεν μειώνει τη χαρά του Πανιωνίου, που επιτέλους απέκτησε προπονητικό κέντρο υψηλών προδιαγραφών. Εκανε ένα από τα πιο ουσιαστικά βήματα προόδου και δημιούργησε στον εαυτό του την προοπτική της μακροημέρευσης αλλά και την προοπτική να αυξήσει το μέγεθός του εταιρικά και αγωνιστικά. Την εποχή που βρέθηκε, ο Τσακίρης ήταν ευλογία για τον Πανιώνιο. Μετά και από αυτό έβαλε σοβαρή υποψηφιότητα για την ανάδειξή του στον πιο σημαντικό πρόεδρο της ιστορίας του συλλόγου.


Είναι πολύ καλό για το ποδόσφαιρο που υπάρχει ο Τσακίρης. Και θα ήταν ευχή να συναντούσαμε πιο συχνά Τσακίρηδες στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Μια καθημερινή αθλητική εκπομπή στον ΒΗΜΑ FM 99,5

Από την Δευτέρα 31 Μαΐου θα συναντιόμαστε και πάλι στον αέρα του ραδιοφώνου. Τούτη τη φορά από μια νέα συχνότητα, στους 99,5. Εγκαινιάζουμε τη συνεργασία με τον ΒΗΜΑ FM 99,5 με μια καθημερινή αθλητική εκπομπή (15.00-16.00) παρέα με τον Γιάννη Σερέτη. Φυσικά μέσα από αυτή την εκπομπή θα έχετε την ευκαιρία να ακούτε συχνά πολλούς από τους δημοσιογράφους της «Εξέδρας των Σπορ».

Μετά από τέσσερις μήνες ραδιοφωνικής απραξίας, επιστρέφουμε στον αέρα. Με την ελπίδα να σας κάνουμε καλή παρέα και να σας ενημερώνουμε καθημερινά για όλα τα σημαντικά και τα αξιόλογα του αθλητισμού.

Και μετά αναρωτιούνται πώς κάνουν sold out τα ισπανικά γήπεδα…

Αυτό, το σημερινό εξώφυλλο της Marca είναι ένα κλασσικό δείγμα του τρόπου που αντιμετωπίζει το ισπανικό ποδόσφαιρο τον αθλητικό Τύπο. Παραμονές του τελικού του Europa League η Ατλέτικο Μαδρίτης άνοιξε τα αποδυτήριά της σε μια εφημερίδα. Και φυσικά αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά.

Η εβδομαδιαία παρουσία των ποδοσφαιριστών της Ρεάλ, της Ατλέτικο, της Μπαρτσελόνα στις ισπανικές εφημερίδες είναι καθεστώς ετών. Προκύπτει ως περίπου μια συμβατική υποχρέωση των συλλόγων. Διότι αυτοί, οι Ισπανοί, σε αντίθεση με τους Ελληνες, αντιλαμβάνονται καλά την αξία της προβολής των ποδοσφαιριστών τους, της θετικής προβολής της δραστηριότητας της ομάδας, της επικοινωνίας των παικτών με τον αναγνώστη, η οποία έχει γίνει πλέον διαδραστική.

Στην Ελλάδα ζούμε ακόμη στην εποχή που τα media φτύνουν αίμα για να ανοίξουν το κεφάλι των ΠΑΕ για την σταθερή παρουσία των ποδοσφαιριστών. Πάλι καλά που εμφανίζονται και φιγούρες σαν τον Τζιμπρίλ Σισέ, που έχουν αντιληφθεί τη σημασία και την αξία της επικοινωνίας, για να ανοίξουν λίγο τα μάτια και το μυαλό των Ελλήνων...

Ο θρίαμβος του come back του Σισέ είναι μεγάλο παράσημο για την Superleague

Αυτή είναι μια τεράστια νίκη του Τζιμπρίλ Σισέ. Μια μεγάλη επιτυχία για τον Παναθηναϊκό. Είναι όμως και το πρώτο παράσημο που βάζει στο στήθος του το ελληνικό πρωτάθλημα στην προσπάθεια που κάνει να πείσει τον φιλόδοξο ποδοσφαιριστή ότι η Superleague δεν είναι νεκροταφείο ποδοσφαιριστών.

Ο Σισέ φτάνει σήμερα να φιλοξενείται στο πρωτοσέλιδο της Equipe ως υποψήφιος για την 23αδα του Ντομενέκ για το Μουντιάλ. Έναν χρόνο πριν αυτό θα ήταν ανέκδοτο και η γαλλική εφημερίδα θα έφτιαχνε τέτοιο πρωτοσέλιδο μόνο για πλάκα. Ο Σισέ όμως έχει φτάσει σήμερα να κερδίζει επιθετικούς μεγαλύτερης χρηματιστηριακής αξίας, όπως τον Μπενζεμά, στη συνείδηση των Γάλλων, οι οποίοι του έδωσαν την πρωτιά στις προτιμήσεις τους σε όλα τα γκάλοπ των τελευταίων ημερών.

Ακόμη και αν ο Σισέ απουσιάζει από τη λίστα που θα αποκαλύψει το βράδυ ο Ντομενέκ, αυτή είναι η πιο καλή ιστορία που κέρδισαν για να διηγούνται οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού, όταν θα προσπαθήσουν να ψήσουν τον επόμενο Σισέ, αλλά και οι τεχνικοί διευθυντές των υπολοίπων ελληνικών ομάδων, όταν θα προσπαθούν να πείσουν έναν φιλόδοξο και όχι «ταβανάτο» ποδοσφαιριστή να προτιμήσει το ελληνικό έναντι ενός άλλου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

Χάρη στην παρουσία του Σισέ το ελληνικό πρωτάθλημα προβλήθηκε λίγο παραπάνω στην Ευρώπη. Προβλήθηκε πολύ περισσότερο στην Γαλλία, η οποία ουδέποτε στο παρελθόν είχε δείξει ενδιαφέρον για κάτι παραπάνω εκτός από τα αποτελέσματα των αγώνων και τον βαθμολογικό πίνακα. Και αυτό είναι κάτι που η Superleague θα το βρει μπροστά της. Το ότι δεν θα ξέρει πώς να το εκμεταλλευτεί είναι μια άλλη, πονεμένη ιστορία.

Το προνόμιο να πανηγυρίζεις ελεύθερα στους δρόμους...

Το βίντεο έρχεται από το ΑbolaTV. Είναι οι σκηνές των πανηγυρισμών στη Λισσαβόνα για το πρωτάθλημα που κατέκτησε η Μπενφίκα. Τα media στην Πορτογαλία σημειώνουν ότι αυτό ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει κανείς στον λαό σε μια εποχή στεναχώριας και ανησυχίας λόγω της οικονομικής κρίσης. Οι οπαδοί της Μπενφίκα, που έζησαν 5 χρόνια μακριά από τον τίτλο, βρίσκονται ακόμη και τούτες τις ώρες στους δρόμους της Πορτογαλίας. Και φυσικά μέχρι τώρα δεν έχουν σημειωθεί επεισόδια. Όχι μόνο επειδή η συντριπτική πλειονότητα των Πορτογάλων υποστηρίζει την Μπενφίκα, αλλά και επειδή οι οπαδοί της Σπόρτινγκ και της Πόρτο αναγνωρίζουν στους οπαδούς των «αετών» το δικαίωμα να πανηγυρίσουν στους δρόμους την κατάκτηση του τίτλου. Όπως αναγνώρισαν, πριν από 6 χρόνια, στους Ελληνες το δικαίωμα να βάψουν την Λισσαβόνα μπλε.
Αυτές είναι εικόνες που δεν θα δούμε ποτέ εδώ.

Το άλμπουμ της Panini για το World Cup 2010 στην «Εξέδρα»

Παγκόσμιο Κύπελλο. Η στιγμή που πολλοί από εμάς γίνονται πάλι παιδιά, που μαζεύουν τα χαρτάκια της Panini για το Μουντιάλ, ανταλλάσσουν τα «διπλά» τους και συμπληρώνουν το άλμπουμ.
Στην «Εξέδρα» είπαμε να σας βοηθήσουμε να δημιουργήσετε και να ολοκληρώσετε τη συλλογή του World Cup 2010. Την ερχόμενη Κυριακή 16 Μαΐου θα προσφέρουμε δωρεάν το άλμπουμ και τα πρώτα χαρτάκια, ενώ επιπλέον χαρτάκια θα προσφέρουμε δωρεάν τις επόμενες Κυριακές.
Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες με τις καλύτερες πωλήσεις των συλλογών της Panini για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Επειδή ο Ελληνας λατρεύει τη μπάλα. Και επειδή ο Ελληνας παραμένει παιδί…

Το καλύτερο νέο του ποδοσφαίρου έρχεται από την ΑΕΛ

Πριν από λίγες ώρες ένιωσα τεράστια έκπληξη, όταν βρήκα στο γραφείο μου τον φάκελο μιας πρόσκλησης της ΠΑΕ ΑΕΛ. «Η Λάρισα παρουσιάζει την ερχόμενη Πέμπτη το νέο γήπεδο της ΑΕΛ με τις 38 σουίτες που το κοσμούν», έγραφε η πρόσκληση. Αυτή είναι, μακράν της δεύτερης, η πιο ευχάριστη ελληνική αθλητική είδηση των τελευταίων μηνών. Και έρχεται να δώσει κουράγιο στον κόσμο του ποδοσφαίρου στην πιο δύσκολη εποχή της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.

Αυτό το έργο στέλνει ένα μήνυμα, το οποίο διαλύει διάφορους μύθους της τελευταίας 10ετίας σχετικά με το αν και πώς μπορεί να αποκτήσει γήπεδο μια ομάδα. Αυτό το στολίδι των 16 χιλιάδων θέσεων παραδίδεται αυτή την εποχή στον κόσμο της Λάρισας, αλλά και στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, που έχει μάθει να ταλαιπωρείται σε παλιά, αφιλόξενα γήπεδα και σε κρατικά στάδια που δεν κατασκευάστηκαν με ποδοσφαιρικές προδιαγραφές.

Αυτό το γήπεδο είναι ό,τι μεγαλύτερο θα μπορούσε να κάνει ένας άνθρωπος για μια ομάδα. Γι’ αυτό και ο Κώστας Πηλαδάκης θα έχει κάθε λόγο να καμαρώνει την ερχόμενη Πέμπτη, όταν θα κόβει την κορδέλα.

Η Ελλάδα τρομάζει τους τουρίστες

Ένα γρήγορο ξεφύλλισμα του σημερινού φύλλου της «Εξέδρας» βοηθά μέσα σε λίγα λεπτά τον αναγνώστη να αντιληφθεί το μέγεθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει στην εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό η οικονομική κρίση, οι συνέπειές της και το τραγικό συμβάν της περασμένης Τετάρτης.

Οι Ελληνες αθλητές που δουλεύουν στο εξωτερικό έχουν διηγηθεί στην «Εξέδρα» όσα έχουν ακούσει στις χώρες που βρίσκονται για την Ελλάδα. Μέσα από τη διήγησή τους κανείς αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα είναι μπροστά στον κίνδυνο μιας νέας οικονομικής καταστροφής. Είναι ολοφάνερο ότι οι τουρίστες θα της γυρίσουν την πλάτη αν νιώσουν ότι πρόκειται να κινδυνεύσει η σωματική τους ακεραιότητα, ή ότι πρόκειται να κάνουν συναλλαγή με μια χώρα υπό πτώχευση.

Διάβασα στο «Βήμα» ότι παρατηρείται ήδη το πρώτο κύμα ακυρώσεων. Διάβασα επίσης ότι συνεδρίασε το δ.σ. του ΕΟΤ για να διαχειριστεί την κρίση. Εδώ και δεκαετίες αδυνατώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται το υπουργείο Τουρισμού ως λεπτομέρεια και να παραδίδεται μονίμως σε δευτεροκλασάτα στελέχη των κυβερνήσεων. Είναι πασιφανές ότι αν δεν κάνει κάτι άμεσα η κυβέρνηση για να αλλάξει το κλίμα, το καλοκαίρι θα είναι τουριστικά το χειρότερο στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Αν το αντιλαμβανόμαστε αυτό μέσα από μια μικρή έρευνα οι αθλητικοί δημοσιογράφοι, δεν θα έπρεπε να το έχουν προβλέψει και ήδη αντιμετωπίσει αυτοί που έχουν την ευθύνη προβολής της χώρας στο εξωτερικό;

Καλά κρίνουν, αλλά γιατί αδιαφορούν;

Διάβασα πολλά σήμερα σχετικά με την αδιανόητη επιλογή της ΕΣΗΕΑ να τηρήσει το έθιμο που την θέλει να απεργεί την ημέρα των απεργιών κι έτσι να μην καλύπτει τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Διάβασα τον Ηλία Κανέλη στα «Νέα», να καταλήγει στη διαπίστωση ότι η ελληνική δημοσιογραφία έχει ανάγκη να κάνει reset και restart. Ακουσα και διάβασα πολλά από τους δημοσιογράφους, από χθες το πρωί μέχρι τώρα. Αναρωτιέμαι όμως γιατί όλοι αυτοί, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν πολλοί σημαντικοί, άφησαν την ΕΣΗΕΑ στο έλεός της και αδιαφόρησαν τόσα χρόνια στην επανάληψη του χθεσινού φαινομένου. Προφανώς τούτες τις ώρες δεν θα απαντήσει κανείς από αυτούς, τους σημαντικούς, στην απορία μου. Αν νοιάζονταν όλοι αυτοί για απαντήσεις σε τέτοιες ερωτήσεις, η χθεσινή άκυρη απεργία των δημοσιογράφων δεν θα είχε προγραμματιστεί. Πολύ καλά λέει σήμερα "Το Βήμα". Τώρα όλοι κρίνονται, πιο αυστηρά από ποτέ.

Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα έχει άλλο manual

Σήμερα στην «Εξέδρα» μετέφερα μια διδακτική εμπειρία από τη συναναστροφή με έναν Αγγλο δημοσιογράφο, ο οποίος τον τελευταίο καιρό επιχειρεί, από επαγγελματική περιέργεια η οποία αγγίζει τα όρια της διαστροφής, να αντιληφθεί πώς παίζεται το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα…

Η Ελλάδα αλλάζει τους κανόνες του ποδοσφαίρου
Η σεζόν τελείωσε πάνω που τέλειωσε και η Ελλάδα όπως την ξέραμε. Φοβερή συγκυρία να γίνονται παράλληλα οι συζητήσεις για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και στα δύο άλλωστε έχει, εδώ και χρόνια, χαθεί η μπάλα. Στην υπόθεση του ποδοσφαίρου, το αδιανόητο για έναν επισκέπτη της Ελλάδας, παρατηρητή των όσων συμβαίνουν εδώ τον τελευταίο καιρό είναι ο τρόπος που έχουμε φτάσει να αντιλαμβανόμαστε όσα συμβαίνουν στον φανταστικό κόσμο του.
Εχασα περίπου δύο ώρες από τη ζωή μου χθες στην προσπάθεια να εξηγήσω σε έναν Αγγλο δημοσιογράφο γιατί βρίσκεται απολογούμενος ο ιδιοκτήτης μιας ποδοσφαιρικής ομάδας για κάθε κακή διαιτησία που συναντά σε παιχνίδι. Αφορμή για τη νέα κουβέντα μας ήταν η υπόθεση του Ολυμπιακός – ΑΕΚ, του οποίου το αποτέλεσμα αποφασίστηκε ωμά από έναν διαιτητή, και τα όσα ακολούθησαν. Ο Αγγλος, συνεργάτης του Reuters με ειδίκευση στο ποδόσφαιρο, επιχειρούσε για ακόμη μια φορά μέσα από την κουβέντα μας να αντιληφθεί τους ελληνικούς κανόνες του ποδοσφαίρου.
«Μάλιστα. Δηλαδή στην Ελλάδα ένας πρόεδρος πρέπει να χρηματοδοτεί μια ομάδα, αλλά να έχει και την ικανότητα είτε να στήνει τα παιχνίδια υπέρ της ομάδας του, ή να προλαβαίνει τις περιπτώσεις όπου αντίπαλοι «στήνουν» ή «επηρεάζουν» τον διαιτητή για να παίξει εναντίον της ομάδας», ήταν το συμπέρασμά του. Αυτό είναι το συμπέρασμα ενός ανθρώπου που έχει πατήσει ελληνικό έδαφος τρεις – τέσσερις φορές στη ζωή του και έχει επισκεφθεί ελληνικό γήπεδο για ελληνικό παιχνίδι μόνο μια φορά, για ένα Ολυμπιακός – ΑΕΚ, στη διάρκεια της εφετινής κανονικής περιόδου. Κι άντε να τον πείσει κάποιος ότι έχει βγάλει λανθασμένο συμπέρασμα και ότι δεν πρέπει να κυκλοφορεί στο Λονδίνο και να κακολογεί το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στην υπόθεση της ΑΕΚ συμβαίνει ακριβώς αυτό. Η ελληνική κοινωνία του ποδοσφαίρου, με πρώτο κομμάτι της τον Τύπο, έχει φτάσει να θεωρεί ότι είναι πολύ νορμάλ να αδικείται αυτή από τη διαιτησία. Εφτασε να μην μας προκαλεί καμιά εντύπωση που ο πρόεδρος της ΕΠΟ είχε παραδεχθεί σε συνάντηση με τον πρόεδρο της ΑΕΚ ότι η ομάδα είναι αδικημένη από τη διαιτησία. Φτάνει να μην προκαλεί εντύπωση, τόσο που να «κερδίζει» μόνο μια απλή επισήμανση στα δημοσιογραφικά κείμενα, ότι ένας διαιτητής ακύρωσε πεντακάθαρο γκολ της ΑΕΚ σε ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, το οποίο μπορεί να κρίνει από 3 έως και 23 εκατ. ευρώ. Η κουβέντα πάει από την επόμενη κιόλας ημέρα αλλού: η ανύπαρκτη διοίκηση που δεν μπορεί να προστατέψει την ομάδα από το παρασκήνιο και τη διαιτησία. Δίχως να υπάρξει ούτε ένας επίσημος του ποδοσφαίρου για να δώσει ορισμό στην «προστασία», να εξηγήσει δημοσίως με σαφήνεια και ακρίβεια τι σημαίνει και πώς γίνεται η προστασία.
Η ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ είναι, λέει, παραδοχή αδυναμίας. Αυτή είναι η πιο trendy διαπίστωση σχετικά με την κατάσταση της ΑΕΚ. Δίχως όμως να τη συνεχίζει κανείς. Είναι παραδοχή αδυναμίας να λαδώσει διαιτητές ή να προσφέρει στον υπόκοσμο του ποδοσφαίρου περισσότερα λεφτά από όσα του δίνουν άλλοι ώστε να αγοράσει νίκες; Νομίζετε ότι εννοείται κάτι άλλο κάθε φορά που λέγεται ή γράφεται ότι οι «ανύπαρκτοι» μέτοχοι και η «ανύπαρκτη» διοίκηση δεν μπορούν να προστατεύσουν την ομάδα; Αν κάτι λείπει από την παραπάνω ερμηνεία της διαπίστωσης είναι η πιθανότητα κάποιος να εννοεί ότι μια «υπαρκτή» διοίκηση μπορεί να στείλει μπράβους να κάνουν τόπι στο ξύλο έναν διαιτητή. Μήπως αυτό δεν μουρμουρίζει από τον περασμένο Μάιο η πιάτσα της σφυρίχτρας;
Η διοίκηση του ΠΑΣ Γιάννινα, που έπεσε, έλεγε τις προάλλες ότι σκέπτεται του χρόνου, εφόσον επιστρέψει, να βάλει έναν νονό της νύχτας στη θέση του προέδρου. Δημόσια θέση της ήταν αυτή, όχι κουτσομπολιό. Τουλάχιστον τέσσερις προπονητές Superleague μας μίλησαν τους τελευταίους μήνες δημοσίως για το ποδόσφαιρο που παίζεται 60% στο παρασκήνιο και 40% στο γήπεδο. Όλα αυτά έχουν φτάσει να δείχνουν στα μάτια μας εντελώς φυσιολογικά. Τόσο, που έχουμε αλλάξει, οι Ελληνες, στο κεφάλι μας τους κανόνες του ποδοσφαίρου. Οι Ελληνες προσπαθούμε να εισάγουμε νέο κανόνα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο: Για να χτίσεις μια ομάδα ξεκινάς από τον μάγκα πρόεδρο που προστατεύει. Προπονητής και ποδοσφαιριστές είναι τα παρελκόμενα στο τραπέζι του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα ξηροκάρπια.

Καλό μαντάτο η επιστροφή του Απόλλωνα

Στην σημερινή «Εξέδρα» επέλεξα να γράψω για το καλό νέο της επιστροφής του Απόλλωνα Αθηνών σε εθνική κατηγορία. Με την ελπίδα να ερεθίσω τους πιτσιρικάδες της περιοχής, οι οποίοι στο εξής θα έχουν ένα καλό λόγο να πηγαίνουν στην Ριζούπολη και έναν καλύτερο λόγο να γνωρίσουν, να συμπαθήσουν και, γιατί όχι, να αγαπήσουν τον Απόλλωνα.

Καλό μαντάτο για το ποδόσφαιρο η επιστροφή του Απόλλωνα
Για τις τελευταίες γενιές Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων η είδηση της επιστροφής του Απόλλωνα Αθηνών σε εθνική κατηγορία μοιάζει αδιάφορη. Για τους λίγο μεγαλύτερους, όμως, δηλαδή για αυτούς που άρχισαν να συχνάζουν στα ποδοσφαιρικά γήπεδα στη διάρκεια των 80’s αυτό είναι ένα πολύ καλό μαντάτο. Ο ποδοσφαιρόφιλος της Αθήνας και ειδικά αυτός που ζει στη γύρω από τη Ριζούπολη περιοχή βρίσκει, σε μια δύσκολη εποχή, μια ψυχαγωγική διέξοδο. Το σύγχρονο γήπεδο της Ριζούπολης θα προβάλει κάθε Κυριακή έναν αγώνα της Γ’ Εθνικής. Κι αν ο χορηγός του Απόλλωνα, ο εφοπλιστής Σταμάτης Βελλής δεν απογοητευτεί από τη βρωμιά και δεν αποβληθεί από τη λαμογιά του ποδοσφαίρου, το γηπεδάκι μπορεί να προβάλει αγώνες Β’ Εθνικής μέχρι το 2011 ή το 2012. Η επιστροφή του Απόλλωνα στη δημόσια ζωή του ποδοσφαίρου είναι καλό μαντάτο. Και η γειτονιά του γηπέδου, που έχει χάσει τη «μεγάλη οθόνη» της Νέας Φιλαδέλφειας, βρίσκει έναν λόγο να ξαναπάει γήπεδο.

Δεν τους κόβει να προτιμήσουν τα ελληνικά προϊόντα...

Αυτό είναι το σημερινό κείμενό μου στην «Εξέδρα των σπορ» πάνω στον προβληματισμό που αναπτύσσει τις τελευταίες ημέρες η αγορά του ποδοσφαίρου για τις κινήσεις της προσαρμογής του στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η οικονομική κρίση. Δυστυχώς για την ώρα, οι πρώτες ενδείξεις οδηγούν στην εκτίμηση ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο θα πετάξει ακόμη μια ευκαιρία που του δίδεται για ανασυγκρότηση, εξυγίανση και ελληνοποίηση. Διότι και τούτη την ώρα, με νωπή την άφιξη του ΔΝΤ, οι επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου ψάχνουν στο εξωτερικό για λαβράκια, αρνούμενοι να ανοίξουν τα μάτια και το κεφάλι τους και να καρφώσουν το βλέμμα τους στην αγορά του τόπου τους.

Μια υπερπαραγωγή στο ποδόσφαιρο

Αυτή, η χθεσινή γιορτή που έστησε ο Παναθηναϊκός για να πανηγυρίσει με τους φίλους του την κατάκτηση του νταμπλ είναι μια από τις καλύτερες παραγωγές που έγιναν ποτέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ισως και λόγω των τυμπανιστών, θύμισε έντονα το σκηνικό του 2004. Ηταν σκηνικό της προηγούμενης εποχής της Ελλάδας. Ο Παναθηναϊκός ξόδεψε πολλά γι’ αυτή τη γιορτή. Το ποδόσφαιρο όμως φαίνεται ότι θα έχει αυτή την άνεση και τα επόμενα χρόνια. Και καλώς θα την έχει. Για να δίνει την ευκαιρία σε χιλιάδες Ελληνες να ψυχαγωγούνται και σε εκατομμύρια Ελληνες να παίρνουν χαρά, σε μια εποχή που η ελληνική ζωή δεν θα τους δίνει πολλούς λόγους για να χαμογελούν.