Η εκπομπή είχε «στηθεί» πολύ νωρίτερα από την έναρξη του αγώνα με τη Νιγηρία. Δίχως να γνωρίζει κανείς το αποτέλεσμα. Και γι’ αυτό αποδέχθηκα την πρόσκληση για να βρεθώ στη «Ζούγκλα». Αφενός επειδή κατάλαβα, από την ενημέρωση των συνεργατών του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ότι δεν είχε σκοπό να κάνει τη δική της Εθνικής ομάδας και αφετέρου επειδή χρόνια τώρα σιχαίνομαι το τηλεοπτικό εκτελεστικό απόσπασμα που στήνεται για τον Ελληνα ποδοσφαιριστή μετά από κάθε ήττα, την πλήρη απαξίωση, την ισοπέδωση, τους αφορισμούς, τα φαινόμενα Γιακουμάτου. Γι’ αυτό ήθελα να βρίσκομαι εκεί. Διότι ήξερα καλά πόσο πολύ ήθελαν και προσπαθούσαν τα παιδιά της Εθνικής ομάδας να βγάλουν στο Μουντιάλ μια εμφάνιση της προκοπής και να πετύχουν ένα γκολ, μια νίκη. Και το αντιλαμβάνομαι ως χρέος μου να το υπερασπιστώ αυτό. Να υπερασπιστώ τον Ελληνα ποδοσφαιριστή, τον μόνο που έχει προοδεύσει στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ναι, συμφωνώ με τις επισημάνσεις σας. Υπήρξαν αρκετοί που στεναχωρήθηκαν με τη νίκη της Εθνικής. Και δεν το έκρυψαν. Εδωσαν με τη στάση τους δίκιο στον Βασίλη Τοροσίδη. Κρίμα που δεν βγήκε ο Αλέφαντος στο τηλέφωνο...
Μακάρι να ψηθεί ο Τριανταφυλλόπουλος να ξανανοίξει τον φάκελο «στημένα παιχνίδια». Στη χώρα που ζούμε μόνο η τηλεόραση έχει τη δύναμη να αναγκάσει τις αρχές να κάνουν τη δουλειά τους.
