Αυτός ο τύπος είναι η εύθυμη πλευρά της υπόθεσης Jabulani, που βρίσκεται στην επιφάνεια των συζητήσεων της παγκόσμιας κοινωνίας του ποδοσφαίρου και ειδικά στην κουβέντα των ποδοσφαιριστών που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Jabulani, υπάλληλος ενός ξενοδοχείου στο Γιοχάνεσμπουργκ, απολαμβάνει τη δημοφιλία του χάρη στη συνωνυμία του με τη μπάλα του Μουντιάλ. Οι ποδοσφαιριστές βλαστημάνε επειδή δεν έχουν συνηθίσει την επαφή με την πιο ελαφριά και στρογγυλή μπάλα που συνάντησαν ποτέ, την οποία δυσκολεύονται να γητεύσουν.
H Adidas απαντά στα παράπονά τους ότι την μελέτησε πολύ και ότι τους την παρέδωσε εγκαίρως, από τον Φεβρουάριο, για εξοικείωση. Ο Ρομπίνιο ισχυρίζεται ότι «ο τύπος που τη σχεδίασε δεν έχει παίξει ποτέ ποδόσφαιρο, ούτε για πλάκα, διότι διαφορετικά δεν θα έφτιαχνε αυτή τη μπάλα». Οι Αγγλοι παραπονούνται ότι την παρέλαβαν πολύ αργά και δεν πρόλαβαν να εξοικειωθούν με αυτή. Η Adidas απαντά ότι ο Λάμπαρντ συμμετείχε στα πειράματα του σχεδιασμού της μπάλας και ότι αυτή παραδόθηκε στους Αγγλους την ίδια περίοδο που την παρέλαβαν και οι Γερμανοί.
Τι λένε τα δικά μας παιδιά; «Ωρα είναι να τα ρίξουμε στη μπάλα, λες και φταίει αυτή που δεν τη βρίσκουμε..», μου είπε ένας από τους Ελληνες διεθνείς πάνω στην κουβέντα, μεταξύ σοβαρού κι αστείου. Ο,τι κι αν είναι, είναι η ίδια μπάλα για όλους… Είναι πάντως γενική η παραδοχή. Η Jabulani δεν είναι όνομα και πράγμα, δηλαδή δεν είναι η «ευτυχία» του ποδοσφαιριστή. Μέσα σε όλα τα άλλα, είναι και αυτή ένας λόγος που δεν βλέπουμε καλή μπάλα.
