Στο σημερινό φύλλο της «Εξέδρας» επιχείρησα να συγκρίνω τις συνθήκες εργασίας που βρίσκει ο Ζοσέ Μουρίνιο στη Ρεάλ Μαδρίτης με αυτές που βρίσκουν οι συνάδελφοί του στις ελληνικές ομάδες που δηλώνουν ότι κάνουν πρωταθλητισμό. Επιχείρησα όμως να συγκρίνω και τη στάση του Πορτογάλου με αυτή που τηρούν συνήθως οι προπονητές κατά την παρουσίασή τους από έναν ελληνικό σύλλογο. Το αποτέλεσμα των συγκρίσεων οδηγεί σε διαπιστώσεις που προκαλούν αναστεναγμό. Διότι εδώ επιμένουμε να ζούμε σε άλλη εποχή, την προηγούμενη εποχή του ποδοσφαίρου και όχι στη σύγχρονη.
Στο «Βήμα Ιδεών» που κυκλοφορεί το ερχόμενο Σάββατο με «Το Βήμα» επιχείρησα να γράψω τη σκέψη μου για το σημερινό status του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εκλεισα και εκείνο το κείμενο με αναστεναγμό σαν αυτό που μου προκάλεσε η μελέτη της παρουσίασης του «Μου» από την Ρεάλ. Στο ποδόσφαιρο, στην Ελλάδα ζούμε στην εποχή του χαλκού.
