Η διαχείριση των πιτσιρικάδων που «ξεπετάγονται» και τραβούν πάνω τους δημοσιότητα είναι, διαχρονικά, ένα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα των ελληνικών ομάδων. Πάνω σε αυτό το θέμα έγραψα σήμερα στην «Εξέδρα». Το σημερινό φύλλο της εφημερίδας προσφέρει στον αναγνώστη μια καλή ευκαιρία για συγκρίσεις. Διαβάζει κανείς την συνέντευξη του αθλητικού διευθυντή της Μίλαν Αριέντο Μπράιντα, ο οποίος, ανάμεσα στ’ άλλα, εξηγεί τη μέθοδο αναζήτησης ποδοσφαιριστών που εφαρμόζει η Μίλαν. Και βάζει αυτή την αντίληψη για το ποδόσφαιρο πλάι σε αυτήν που έχουν οι ελληνικές ομάδες.
Ο Γιάννης Φετφατζίδης δείχνει ότι μπορεί να διαχειριστεί σωστά όλο αυτό που του συμβαίνει. Και αυτό δημιουργεί ελπίδα. Οσο όμως οι ελληνικές ομάδες συνεχίζουν να μην αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό είναι να βάλουν δίπλα στα νέα παιδιά έναν καθοδηγητή, οι Ελληνες απλώς θα ελπίζουμε να μην πάρουν αέρα τα μυαλά του κάθε ταλαντούχου πιτσιρικά. Δεν θα νιώθουμε σίγουροι. Διότι δεν υπάρχει σχέδιο.
