Μια δουλειά που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ στην Ελλάδα...

Σε μια μέρα σαν τη σημερινή, δίχως δημοσιογραφία, σκέφτομαι πόσο τυχεροί είμαστε οι ποδοσφαιρόφιλοι, που υπάρχει αυτή η Μπαρτσελόνα, που ζούμε αυτή τη Μπαρτσελόνα. Διότι οι γενιές του σήμερα, που είναι κάτω από τα 50, δεν έχουν ξαναδεί τέτοιο φαινόμενο στο ποδόσφαιρο. "Espectacular", που έγραψε στο Twitter ο Αντρές Ινιέστα. Το χθεσινό "κλάσικο" ήταν μια από τις καλύτερες παραστάσεις που έχει δώσει σύλλογος στο ποδόσφαιρο, τουλάχιστον στη νεότερη ιστορία του. Διότι το έκανε απέναντι στον κατά τεκμήριο πιο δυνατό αντίπαλο που θα μπορούσε να βάλει στο σπίτι του. Και το έκανε με το δικό της στυλ, όπως είπαν ο Πεπ, ο Πέδρο, ο Βίγια.

Πίσω από αυτό που παρακολουθούμε κρύβεται μια δουλειά 15ετίας. Δουλειά που οι Ελληνες δεν θα αποκτήσουμε ποτέ την υπομονή και την επιμονή για να την κάνουμε. Γι' αυτό και δεν θα απολαύσουμε ποτέ τους καρπούς της εδώ, στα δικά μας εδάφη.

Τροφή για σκέψη είναι το χθεσινό χάρμα οφθαλμών. Μόνο που θα σκεφτούμε και θα στεναχωρηθούμε μόνο όσοι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα του αθλήματος που παίζεται στην Ελλάδα ώστε αυτό να αρχίσει να μοιάζει με ποδόσφαιρο. Οι επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου δεν έσκασαν χθες. Νοιάστηκαν να δουν μόνο αν το "έπιασαν" το ματς στο στοίχημα...

Ολοι μέλη!

Σήμερα έφτασε στα χέρια μου η κάρτα μέλους στο επίσημο Fan Club της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Τι προσπαθεί να κάνει η ΕΠΟ μέσα από αυτή την προσπάθεια; Να δημιουργήσει την οικογένεια των φίλων της Εθινικής ομάδας. Εύχομαι ολόψυχα να το καταφέρει. Για να το κάνει, θα πρέπει να μην την εγκαταλείψει αυτή την προσπάθεια. Και να συμπεριφερθεί στα μέλη της οικογενείας με συνείδηση. Και όχι με την αντίληψη και τις πρακτικές της προηγούμενης διοίκησης της Ομοσπονδίας.

Είμαι περήφανος ως μέλος της οικογένειας της Εθνικής ομάδας. Και στεναχωρημένος που έπρεπε να περάσουν καμιά 20αριά χρόνια για να δημιουργηθεί, και που χάσαμε, οι Ελληνες, το δώρο Θεού του Euro 2004, δηλαδή τη μεγαλύτερη ευκαιρία που μπορούσε να ελπίζει ότι θα πάρει ποτέ η Εθνική για να την αγκαλιάσουν ζεστά και σφιχτά οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Γραφτείτε!

Διπλή η μαγκιά του Ζεσουάλδο

Το χθεσινό το θεωρώ καλό σημάδι από τον Ζεσουάλδο Φερέιρα. Και για την τάξη που μοιάζει ικανός να βάλει στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού (α’ ημίχρονο) και για την οξυδέρκεια και τα αντανακλαστικά του (είσοδος του Κατσουράνη στο 61’). Η εικόνα του Παναθηναϊκού δεν έγινε ξαφνικά πολύ καλύτερη. Θα ήταν όμως εντελώς αφύσικο αυτό. Εγραψα τη σκέψη μου γι’ αυτό το παιχνίδι στο σημερινό σημείωμά μου στην «Εξέδρα».

Πώς θα ήταν η ΑΕΚ αν ήταν «ζωντανοί» οι πρωτοκλασάτοι της…

Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του ντέρμπι έγραψα, στο σημείωμά μου στην «Εξέδρα», τη σκέψη μου σχετικά με την παρουσία και την εξέλιξη της ΑΕΚ στη διάρκεια αυτής της σεζόν, με την υπόθεση ότι θα ήταν «ζωντανοί» όσοι «κάνω τη διαφορά» ποδοσφαιριστές βρίσκονται στο ρόστερ της.

Η ΑΕΚ έχει πολύ σημαντικές ελλείψεις στο ρόστερ της. Τόσες, που δεν της επιτρέπεται, μετά τη δουλειά που έκανε την τελευταία 2ετία, να φιλοδοξεί ότι έχει την ικανότητα να γυρίσει την κατάσταση και να επιτύχει την απόλυτη ανατροπή στο πρωτάθλημα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι έχει χάσει το δικαίωμα να πιστεύει ότι έχει συνθήκες και προϋποθέσεις για να φτιάξει ομάδα της προκοπής, του πρωταθλητισμού. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος της. Γι’ αυτό προσέλαβε τον Μανόλο Χιμένεθ. Γι’ αυτό ανανέωσε τον Νάτσο Σκόκο.

Ακόμη ένα απολαυστικό derby analysis από την «Εξέδρα»

Ακόμη ένα ντέρμπι το οποίο, στην «Εξέδρα», το προετοιμάσαμε όπως του αξίζει και του πρέπει. Με μια ποδοσφαιρική, τεχνική ανάλυση από έναν προπονητή με εκπαίδευση του υψηλότερου επιπέδου, τον Γιάννη Χριστόπουλο. Με ιστορίες των δύο «παλιόφιλων», του Μανόλο Χιμένεθ και του Ερνέστο Βαλβέρδε, που θα βρεθούν αντίπαλοι για πρώτη φορά σε ελληνικό έδαφος. Με μια συνέντευξη του Χοακίν Καπαρός. Με πολλούς εκ των πρωταγωνιστών στις παλαιότερες αναμετρήσεις ΑΕΚ – Ολυμπιακός, να διηγούνται τις ιστορίες τους.


Στην «Εξέδρα», όπως άλλωστε και στο exedrasports.gr συνεχίζουμε να παίρνουμε το ποδόσφαιρο στα σοβαρά. Συνεχίζουμε να παίρνουμε τον ποδοσφαιρόφιλο, τον αναγνώστη μας στα σοβαρά. Συνεχίζουμε την προσπάθεια να προσφέρουμε ποιοτικές δημοσιογραφικές παραγωγές, υψηλών προδιαγραφών, πιστοί στη δέσμευσή μας να προσπαθούμε να προσφέρουμε το παιχνίδι από την καλύτερη θέση.

Αυτή, του Σκόκο, δεν είναι μια απλή υπογραφή

Η υπογραφή του Νάτσο Σκόκο σε νέο συμβόλαιο ήταν το καλύτερο μαντάτο που μπορούσε να πάρει η ΑΕΚ αυτή την εποχή. Αυτό τον ισχυρισμό τεκμηριώνω με το σημείωμά μου στην σημερινή «Εξέδρα».

Αν βεβαίως η ΑΕΚ «μείνει» στην υπογραφή του Αργεντινού και δεν χτίσει πάνω σε αυτή, πάνω του, θα έχει καταφέρει να κάνει μόνο μια τρύπα στο νερό. Και στο πορτοφόλι της….

Καλά που ήρθε η Μπάρτσα...

Είμαστε τυχεροί που βρέθηκε αυτή την εποχή η Μπαρτσελόνα στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Διότι, οι Ελληνες, θυμηθήκαμε πώς είναι να παίζει μια ομάδα το αυθεντικό ποδόσφαιρο και όχι αυτό το ιμιτασιόν που παίζουμε εμείς σε αυτό τον τόπο. Με αυτή τη σκέψη προσέγγισα το χθεσινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού, στη στήλη μου στην "Εξέδρα".

Η παραβολή του Κώστα Πηλαδάκη με το γήπεδο της ΑΕΛ

Ηταν μια από τις σημαντικότερες μέρες στη ζωή της ΑΕΛ η χθεσινή. Μια από τις πιο σημαντικές της τελευταίας εποχής του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο απέκτησε ακόμη έναν «ναό», από αυτούς που σέβονται το άθλημα, τον παίκτη και τον επισκέπτη.

Εγραψα στην «Εξέδρα» τη σκέψη μου για την παραβολή που δημιούργησε ο Κώστας Πηλαδάκης με το επίτευγμά του. Μια παραβολή – ανάσα ζωής για αυτούς που αγαπούν το κανονικό ποδόσφαιρο.

Το καθαρό μυαλό του Μάκη Χάβου

Στη σημερινή «Εξέδρα» έγραψα τις σκέψεις μου πάνω σε όσα άκουσα να μου μεταφέρουν για την αντίληψη του Μάκη Χάβου για τη θέση του και τον ρόλο του, ως προπονητή του ΠΑΟΚ. Ωραίες σκέψεις και αντιλήψεις από έναν νέο άνθρωπο, που τυχαίνει να είναι ένα καθαρό παιδί του ποδοσφαίρου, όσο τον γνωρίζω.

Το καθαρό κεφάλι του είναι τύχη για τον ΠΑΟΚ

Χαίρομαι πολύ που ακούω ότι ο Μάκης Χάβος δεν τρώει τον χρόνο του στην κουβέντα σχετικά με το αν ο Παμπορίδης έριξε ή όχι τον ΠΑΟΚ με τα σφυρίγματά του στο ματς με τον Ολυμπιακό. Διότι μόνο έτσι θα βρίσκει και δεν θα χάνει τον δρόμο του στην προσπάθεια που κάνει για την αγωνιστική ανασυγκρότηση ο ΠΑΟΚ. Ο Χάβος έτσι αντιλαμβάνεται τον ρόλο του και είναι τύχη για τον ΠΑΟΚ που συμβαίνει αυτό. Δεν είναι της «όποτε χάνω θα τα βάζω με τη διαιτησία» κατηγορίας προπονητών. Χαρμόσυνο νέο για τον ΠΑΟΚ, διότι ο προπονητής του θα κάνει τη δουλειά για την οποία τον προσέλαβαν: θα εστιάζει στην μελέτη για την αγωνιστική βελτίωση του ΠΑΟΚ. Η κουβέντα του προβληματισμού για τη διαιτησία είναι για τους παράγοντες, όχι για τους προπονητές και τους ποδοσφαιριστές. Οσοι προπονητές και παίκτες μπήκαν σε αυτό το τριπάκι βγήκαν χαμένοι. Χαμένες βγήκαν, αγωνιστικά, και οι ομάδες τους.

Η μεγάλη ευκαιρία της ΑΕΚ

Η ΑΕΚ, αντιλαμβάνομαι, έχει αυτή την εποχή μια μεγάλη ευκαιρία για να επιχειρήσει ένα restart της προκοπής. Ανέλυσα τη σκέψη μου σήμερα στην «Εξέδρα». Και βλέπω, από τα μηνύματα που δέχομαι, ότι αυτή βρίσκει σύμφωνους πολλούς ΑΕΚτσήδες. Μακάρι να αποδειχθεί το Σάββατο και στα επόμενα παιχνίδια ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ είναι έτοιμοι και διατεθειμένοι να σταθούν κοντά της, με τη συνείδηση της στιγμής, της εποχής. Αν δεν συμβεί αυτό, όσο κουράγιο και αν έχει ο Μανόλο Χιμένεθ θα το χάσει…

Ο Μιραλάς σε ψήνει ότι θα διαρκέσει

Εντυπωσιάζομαι με όσα βλέπω από τον Κέβιν Μιραλάς στο χόρτο. Εντυπωσιάστηκα και από το παιδί που συνάντησα την περασμένη Πέμπτη στο Copa. Πίσω από τον ποδοσφαιριστή που παρακολουθούμε κρύβεται ένα πολύ σεμνό, γεμάτο ευγένεια, παιδί, ένας συνειδητοποιημένος νεαρός επαγγελματίας, ο οποίος περνά πολύ καλά στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό και ζει πολύ συγκεντρωμένος πάνω στο αντικείμενό του, στο ποδόσφαιρο.

Η εντύπωση που μου έδωσε η ολιγόλεπτη συναναστροφή μας με οδηγεί στην εκτίμηση ότι ο Βέλγος επιθετικός έχει μεγάλες πιθανότητες να διαρκέσει, να μη σβήσει, να μην αποδειχθεί high light μικρής διάρκειας. Με όσα καταλαβαίνω από τον Μιραλάς επιμένω ότι ο Ολυμπιακός, όπως τον επέλεξε, αγόρασε κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που θα μπορούσε να φανταζόταν. Και χαίρομαι που ξέρω ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον έχει πιστώσει, τον Βέλγο, στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Διότι χάρη στον Ισπανό συμβαίνει όλο αυτό με τον Μιραλάς, το Miracolo, που γράψαμε στην «Εξέδρα».

ΑΕΚ, τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου;

Η άποψή μου για αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην ΑΕΚ είναι η παρακάτω, την έγραψα σήμερα στην «Εξέδρα». Είναι ώρα να κοιτάξει η ΑΕΚ στον καθρέφτη, με την απόφαση να είναι ρεαλίστρια, για να καταλήξει στο τι θέλει να κάνει στη ζωή της, με τη ζωή της.


Και τώρα η ΑΕΚ θα μας πει τι θέλει να κάνει στη ζωή της

Δεν είναι μόνο που είπε αντίο στην διεκδίκηση του τίτλου. Είναι ότι το είπε και με μια πολλή μίζερη εμφάνιση. Αυτή όμως είναι η ΑΕΚ. Περίπου αυτές είναι οι φυσιολογικές δυνατότητές της όσο αναγκάζεται να παίζει με αυτούς τους παίκτες που έχει από τη μέση και πίσω, σε άξονα και άκρα. Το έχω σημειώσει πολλές φορές, ο Μανόλο Χιμένεθ θα χρειαστεί πολύ κουράγιο και μεγάλη, με πράξεις, υποστήριξη από τη διοίκηση για να της αλλάξει τη μοίρα της ΑΕΚ. Θα χρειαστεί χρόνο, πολλή δουλειά, αλλαγές στο ρόστερ και ενεργή στήριξη από τον κόσμο, η οποία θα αναγκάσει και τη διοίκηση να τον υποστηρίξει. Δεν με πείθει η ΑΕΚ ως οργανισμός ότι θα το κάνει αυτό. Για λόγους, των οποίων η ανάλυση δεν χωρούν σε αυτό το σημείωμα. Κρύβει σοφία ο χθεσινός λόγος του Χιμένεθ. Η ΑΕΚ πρέπει να γίνει ρεαλίστρια. Να ψάξει τα μέσα της, να σκοτωθεί στη δουλειά και να επιστρέψει για τα καλά κι όχι για λίγο. Αυτό δεν θα γίνει όμως αν δεν κάνει προηγουμένως ανακαίνιση στο ρόστερ της.

Η ελληνική συμπεριφορά στο ΟΑΚΑ

Μου έκανε πολλή άσχημη εντύπωση η συμπεριφορά του κόσμου που βρέθηκε χθες το απόγευμα στο ΟΑΚΑ. Μου μοιάζει πολύ κουτό να αποδοκιμάζει ο κόσμος μαζικά την ομάδα του από το 20’ λεπτό, πάνω στη στιγμή που οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται κουράγιο για να γυρίσουν παιχνίδι. Μου μοιάζει πολύ ελληνικό ένας παίκτης να αποδοκιμάζεται στο 40’ για μια σωστή ενέργεια και να αποθεώνεται στο 50’ για ένα λάθος. Συνέβη χθες με τον Λουίς Γκαρσία. Συμβαίνει συχνά στα ελληνικά γήπεδα. Τόσο συχνά, που έφτασε να γίνει διαφήμιση του ΟΠΑΠ.

Εγραψα τη σκέψη που μου γέννησε το χθεσινό ματς του ΠΑΟ στο σημερινό φύλλο της «Εξέδρας». Ηταν ακόμη ένα μάθημα που έδωσε το ποδόσφαιρο στον Ελληνα ποδοσφαιρόφιλο, το χθεσινό του ΟΑΚΑ. Μακάρι να το διαβάσουμε σωστά. Για να αντιληφθούμε καλύτερα το ποδόσφαιρο.

Το νέο «όχι» του Γκέκα, που εκθέτει τα media…

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο gazzetta.gr ο Φάνης Γκέκας έβαλε, επιτέλους, ένα τέλος σε αυτή την υπόθεση, της Εθνικής ομάδας. Μολονότι για ακόμη μια φορά δεν μας αποκάλυψε τον λόγο που τον οδήγησε σε αυτή την απόφαση, διευκρίνισε και επανέλαβε ότι δεν θέλει να επιστρέψει. Κι είναι καλό που το έκανε αυτή την εποχή, διότι είχε διαμορφωθεί μια σύγχυση λόγω της προσπάθειας αρκετών media να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η Εθνική, δηλαδή η ΕΠΟ και ο Σάντος, πρέπει να παρακαλέσει τον Γκέκα να επιστρέψει.

Με όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα που είπε, ο Γκέκας άφησε εκτεθειμένους όσους μεθόδευαν την επιστροφή του στην Εθνική παντοιοτρόπως. Το πρόβλημα στην υπόθεση όμως δεν είναι αυτό. Είναι η σκιά που αφήνει ο Γκέκας όσο δεν αποκαλύπτει τον λόγο που τον οδήγησε στην επιλογή αυτή. Μια σκιά που ταλαιπωρεί την Εθνική σε μια περίοδο που επιχειρεί να ανακαινιστεί και να κερδίσει τη συμμετοχή της στο επόμενο Euro.

(κείμενο από το exedrasports.gr)

Μια μαγική βραδιά για όλους μας στο Copa

Ηταν μαγική η χθεσινή βραδιά των εγκαινίων μας στο Copa, το bar στο οποίο συναντιόμαστε πλέον με τον Γιώργο Καπουτζίδη και τον Μιχάλη Τσόχο. Μπορείτε να δείτε πολλές στιγμές του opening party στο group του Copa στο facebook. Είναι περιττό να πω ότι σας περιμένω όλους εκεί για να τα πούμε από κοντά. Το κάνετε ήδη, σας ανακαλύπτω και γνωριζόμαστε, και αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά...

Ευτυχώς, δεν δείχνουμε άμπαλοι στην υπόθεση Φερέιρα...

Στο σημερινό φύλλο της "Εξέδρας" ανέλυσα τη σκέψη μου πάνω στην υπόθεση του Ζεσουάλδο Φερέιρα. Τελικώς αποδεικνύεται ότι ο Παναθηναϊκός δεν σκόπευε να καθυστερήσει περισσότερο την ολοκλήρωση της συμφωνίας του με τον Πορτογάλο προπονητή. Ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό, και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι ο Φερέιρα μας πέφτει πολύς για να τον παρουσιάσουμε, οι Ελληνες, ως "καβάντσα"...

Τα αθλητικά media σώζουν την παρτίδα του ποδοσφαίρου...

Σήμερα έγραψα στην «Εξέδρα» τη σκέψη μου για όλο αυτό που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και τον ρόλο των media και ειδικά των αθλητικών media στην υπόθεση. Για να πω αυτό που πιστεύω, ότι ορισμένα media αποτελούν την τελευταία δυνατή ηθική αντίσταση του ποδοσφαίρου. Αφήνω βεβαίως έξω τη δύναμη του κόσμου, ο οποίος έχει μεγάλη, κάθε φορά που συγκεντρώνεται για να ενώσει τη φωνή του. Δεν τη μετράω κυρίως διότι αυτή την εποχή ο κόσμος έχει πιο σημαντικά προβλήματα από αυτά που αντιμετωπίζει ο αθλητισμός, το ποδόσφαιρο. Εχει σοβαρότερους λόγους να βγει στον δρόμο και να φωνάξει για να ακουστεί.

Ο οδηγός επιβίωσης ξένου προπονητή σε ελληνικό έδαφος

Στο σημερινό μου σημείωμα στην «Εξέδρα» έγραψα τη σκέψη μου για την μεταχείριση της οποίας τυγχάνουν οι προπονητές από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Με αφορμή την έκπληξη που ένιωσα όταν αντιλήφθηκα ότι ο Αρης αμφισβητεί τον Εκτορ Κούπερ. Χρόνια τώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο πείθει σε κάθε στιγμή ότι είναι αποφασισμένο να παραμείνει αδιάβαστο, να μην διαβάσει τα μαθήματα, να μην ανοίξει το κεφάλι του, να μην εξελιχθεί.

Η «Εξέδρα» διηγείται την ιστορία της σχέσης μπάλας – Πολυτεχνείου

Ακόμη μια μέρα που με βρίσκει να καμαρώνω για την ποιότητα και το περιεχόμενο της «Εξέδρας». Χάρη στη σπάνια δουλειά του Ηλία Αλεξόπουλου, η «Εξέδρα» δίνει σήμερα την ευκαιρία στον αναγνώστη της να μάθει την ιστορία του ποδοσφαίρου την εποχή της Χούντας.

Η «Εξέδρα» δίνει καθημερινά στον αναγνώστη της την ευκαιρία να ανακαλύπτει ή να επιβεβαιώνει την διαπίστωσή του ότι πρόκειται για ένα έντυπο που δεν καταργείται από το internet. Μέρες όμως σαν και τη σημερινή είναι που φωνάζει ότι έχει νόημα η παρουσία της στα μανταλάκια του περιπτέρου…

Οσο αργεί, τόσο θα δυσκολεύει τη ζωή του ο ΠΑΟ

Στη σημερινή «Εξέδρα» έγραψα τη σκέψη μου για τον Ζεσουάλδο Φερέιρα και την ιδέα του Παναθηναϊκού για τον διάδοχο του Νίκου Νιόπλια.
Μια ομάδα που έχει ήδη αργήσει να αλλάξει προπονητή, χάνει πολύτιμο χρόνο όσο δεν φέρνει στην Παιανία τον νέο manager του Τριφυλλιού. Κι όσο λιγότερο χρόνο του δώσει στα χέρια, τόσο λιγότερα θα μπορεί να του ζητήσει να πετύχει με τον Παναθηναϊκό σε αυτή τη σεζόν. Ο ΠΑΟ έκανε λάθος με τον Νιόπλια. Τον κράτησε πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε. Και επειδή πιάστηκε, το Σάββατο, απροετοίμαστος, το εγχείρημα έχει γίνει δυσκολότερο.

Το ρίσκο της επιλογής του Γκμοχ

Αυτό είναι το κείμενο της άποψής μου για αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες στον Παναθηναϊκό. Το έγραψα στην «Εξέδρα» προτού βεβαιωθώ ότι ο Γιάτσεκ Γκμοχ ήταν η επιλογή για την μετά Νιόπλια εποχή. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεν είχε καλύτερη, πιο σύγχρονη υπηρεσιακή λύση ο Παναθηναϊκός. Και νομίζω ότι πήρε δίχως λόγο ένα μεγάλο ρίσκο.

Την Πέμπτη σας περιμένουμε στα εγκαίνια του Copa

Το Copa, το bar στο οποίο βρισκόμαστε με τον Γιώργο Καπουτζίδη και τον Μιχάλη Τσόχο στον Κεραμεικό έχει ήδη αρχίσει να γίνεται το στέκι μας. Με ευχαριστεί πολύ που διαπιστώνω ότι συμβαίνει το ίδιο και με αρκετούς εκ των επισκεπτών του, οι οποίοι ήδη εξελίσσονται σε θαμώνες.

Το Copa λειτουργεί καθημερινά από Τετάρτη μέχρι και Κυριακή. Την ερχόμενη Πέμπτη 18 Νοεμβρίου κάνουμε τα εγκαίνια του Copa. Και φυσικά σας περιμένουμε όλους!

Superleague και ΕΠΟ σκοτώνουν το ποδόσφαιρο!

Στο σημερινό φύλλο της "Εξέδρας" έγραψα τις σκέψεις που μου προκάλεσαν τα όσα είδα στα γήπεδα της Superleague το Σάββατο. Νιώθω ότι το πρωτάθλημα έχει μπει στο χειρότερο και πιο επικίνδυνο δρόμο που έχει βαδίσει την τελευταία 10ετία. Και βλέπω μπροστά μου τα χειρότερα, που έρχονται. Διότι δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στο ποδόσφαιρο με δύναμη και διάθεση να ξαναβάλει κανόνες στο άθλημα και να σταματήσει τον κατήφορο του ελληνικού πρωταθλήματος.

Σκυλιά που γαβγίζουν αλλά δεν δαγκώνουν τον υπόκοσμο του ποδοσφαίρου

Μέρες τώρα προσπαθώ να βρω νόημα στην επικοινωνιακή καταιγίδα διαρροής πληροφοριών σχετικά με την έρευνα που επιχειρείται στο ποδόσφαιρο. Αντί να ζητήσει το κράτος συγγνώμη από τον Ελληνα που δεν έχει κάνει τίποτα για να του παραδώσει καθαρό το ποδόσφαιρο, τον βομβαρδίζει με πληροφορίες περί μιας έρευνας η οποία δεν έχει πετύχει μέχρι σήμερα απολύτως τίποτα.

Αντί να εμφανιστούν οι εκπρόσωποι των αρχών για να απολογηθούν και να εξηγήσουν το ανεξήγητο, δηλαδή το πώς είναι δυνατόν εδώ και έναν χρόνο να παραλαμβάνουν στοιχεία από την UEFA και να μην έχουν προχωρήσει ακόμη ούτε κατά ένα χιλιοστό την έρευνα, επιχειρούν να πείσουν μέσα από τις διαρροές ότι ο υπόκοσμος του ποδοσφαίρου πρέπει να φοβάται επειδή όπου να ‘ναι θα τον συλλάβουν.

Τα σκυλιά του κράτους γαβγίζουν εδώ και δύο χρόνια. Οι κλέφτες του ποδοσφαίρου έχουν καιρό τώρα αντιληφθεί ότι αυτά τα σκυλιά δεν δαγκώνουν. Είτε επειδή δεν έχουν εκπαιδευτεί για να δαγκώνουν, είτε επειδή τα κρατούν δεμένα τα αφεντικά τους. Το μόνο που πετυχαίνουν με το γάβγισμα είναι να βάζουν ακόμη περισσότερο δηλητήριο στο κορμί του ποδοσφαίρου. Διότι δημιουργούν στον κόσμο την αίσθηση ότι στο ποδόσφαιρο δεν έχει απομείνει τίποτα όρθιο.

Αν ο Βίλας Μπόας ήταν Ελληνας...

Σήμερα έγραψα στην "Εξέδρα" την πολύ διδακτική ιστορία του Αντρε Βίλας Μπόας και της Πόρτο. Μιας ιστορίας που δεν πρόκειται σύντομα να γίνει ελληνική, διότι τα ελληνικά μυαλά δεν θα εμπιστευτούν ποτέ τα νέα παιδιά.

Δεν ψήνει τους οπαδούς του αυτός ο ΠΑΟ

Συζητώντας με φίλους του Παναθηναϊκού στη διάρκεια της ημέρας, σε ραδιόφωνο, sites, mails, γραφεία, φτάνω στο συμπέρασμα ότι δεν ψήνονται από την ομάδα τους και μένουν με την εντύπωση ότι μεγαλύτερη ευθύνη βαραίνει τον προπονητή. Στο σημερινό φύλλο της «Εξέδρας» έγραψα τις σκέψεις μου μετά το ματς τον Ατρόμητο.

Η ευκαιρία του Μάκη Χάβου

Στο σημερινό φύλλο της «Εξέδρας» έγραψα την εντύπωσή μου για όσα βλέπω από τον ΠΑΟΚ στις ημέρες του Μάκη Χάβου, τις οποίες βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρουσες συγκριτικά με αυτές του Παύλου Δερμιτζάκη.


Ο Μάκης Χάβος αγοράζει την ευκαιρία του στον ΠΑΟΚ

Μπορεί να έκανε το λάθος να μην καθαρίσει εγκαίρως το παιχνίδι με ένα δεύτερο γκολ, για να ηρεμήσει και να περάσει καλύτερα στην Καβάλα, αλλά και χθες ο ΠΑΟΚ πλησίασε περισσότερο, συγκριτικά με το παρελθόν, στην σοβαρή, στην περσινή του εικόνα. Ηταν αρκετά καθησυχαστικός. Και αν αυτός, ο ακατάλληλος, τουλάχιστον χθες, διαιτητής Παππάς είχε σφυρίξει με τους κανόνες του ποδοσφαίρου και όχι με τους κανόνες του κεφαλιού του, ο ΠΑΟΚ θα είχε πάρει νωρίτερα και ασφαλέστερα αυτό που ζήτησε, αυτό που του άξιζε. Με όσα βλέπει τον τελευταίο καιρό, ο ΠΑΟΚ δικαιούται να πιστεύει ότι ο Μάκης Χάβος του δίνει πολύ καλύτερα πράγματα από αυτά που έπαιρνε από τον Δερμιτζάκη και τον Μπερέτα. Η εικόνα του ΠΑΟΚ και τα αποτελέσματα έχουν ήδη δημιουργήσει συνθήκες ευκαιρίας στον Ελληνα προπονητή, που έχει φτάσει τις 5 σερί νίκες, που βλέπει τον ΠΑΟΚ κοντά στην επόμενη φάση του Europa League και στην 4η θέση της Superleague.

Από την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου το «Copa» μπαίνει στη ζωή μας

Μαζί με τον Γιώργο Καπουτζίδη, τον Μιχάλη Τσόχο και ακόμη τρεις καλούς μας φίλους αποφασίσαμε να σας κάνουμε μια πρόταση, ψυχαγωγική. Δημιουργήσαμε στον Κεραμεικό (Ιερά οδός και Κεραμεικού 116) το δικό μας στέκι, με την επιθυμία να γίνει και δικό σας. Για καφέ και light food από το μεσημέρι μέχρι αργά το απόγευμα, για ποτό το βράδυ. Κι όλα αυτά με θέα την Ακρόπολη, που λάμπει από τη μεγάλη βεράντα του «Copa» (δεν σημαίνει μόνο «Κύπελλο», σημαίνει, στην ισπανική καθομιλουμένη, και «ποτό»), το οποίο ανοίγει την πόρτα του σε όλους εσάς από την ερχόμενη Τετάρτη 10 Νοεμβρίου και θα είναι καθημερινά ανοιχτό (Τετάρτη – Κυριακή).


Με μεγάλη μου χαρά θα σας συναντήσω όλους εκεί για να τα πούμε από κοντά. Κι ελπίζω ότι το Copa θα μπει στην βόλτα σας, όπως ήδη μπήκε στη ζωή μας. Το Copa είναι ένα μπαρ δύο επιπέδων, ζεστό για να γίνει το στέκι σας και ανοιχτό για να σας υποδεχθεί και να υποσχεθεί καλή διασκέδαση.

Ο υπόκοσμος γελάει με την έρευνα στο ποδόσφαιρο

Τα τρία πρώτα τηλεφωνήματα που δέχθηκα σήμερα το πρωί πάνω στο σημείωμα που έγραψα στην «Εξέδρα» για την εξέλιξη του υποκόσμου στο ποδόσφαιρο και τη σύγκριση αυτής της εξέλιξης με την μεθοδολογία και τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι αρχές που … ερευνούν την μαύρη αγορά της μπάλας ήρθαν να μου δείξουν πόσο έξω πέφτω. Διότι το χάος ανάμεσα στους δύο κόσμους είναι μεγαλύτερο συγκριτικά με αυτό που εγώ αντιλαμβανόμουν. Στην πραγματικότητα ο υπόκοσμος και τα μέλη του απλώς γελούν με όσα ακούν και διαβάζουν σχετικά με τις έρευνες και το βάθος τους. Δεν είναι απλώς για το θεαθήναι όσα συμβαίνουν. Είναι μόνο για να γελάει κανείς και ειδικά αυτοί του παραποδοσφαίρου.

Στην «Εξέδρα» προσπαθούμε να αποφεύγουμε να δηλητηριάζουμε τη σκέψη του ποδοσφαίρου με φήμες, βρώμες, με χαλασμένα τηλέφωνα και ράδιο αρβύλες. Δεν τα καταφέρνουμε πάντοτε. Και συχνά πέφτουμε θύματα σκοπιμοτήτων. Προσπαθούμε όμως να αναφερόμαστε σε υποθέσεις μόνο όταν έχουμε τις αποδείξεις ή είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτές υπάρχουν. Ακρη δεν θα βγει ποτέ. Και γι’ αυτό τον λόγο δεν θέλουμε να σας κάνουμε να σιχαθείτε το ποδόσφαιρο, ειδικά λόγω φημών.

Respect for Haile Gebrselassie

Η Ξάνθη έχει χάσει το νόημά της

Δεν μου προκάλεσε έκπληξη η αποχώρηση του Γιώργου Παράσχου από την Ξάνθη. Δυστυχώς δεν με εκπλήσσει πλέον όποια είδηση αποτελεί μια επιπλέον ένδειξη που οδηγεί στην εκτίμηση ότι η Ξάνθη ζει την εποχή της παρακμής. Όλα όσα συμβαίνουν εδώ και περίπου έναν χρόνο δημιουργούν στον παρατηρητή την αίσθηση ότι το αφεντικό, ο Χρήστος Πανόπουλος έχει χάσει την ενέργειά του. Πιθανόν επειδή έχει χάσει το όραμά του.

Γνώρισα την Ξάνθη στην λαμπρή εποχή που αναδείκνυε, τον έναν πίσω από τον άλλο, πολύ καλούς Ελληνες ποδοσφαιριστές. Με εκπλήσσει καιρό τώρα το παράδοξο που διαπιστώνω: ενώ επενδύει σε πιτσιρικάδες και συγκεντρώνει τα ταλέντα της περιοχής, έχει πάψει να τα αναδεικνύει. Διότι είτε δεν φτιάχνει, είτε δεν εφαρμόζει σχέδιο. Με συνέπεια να αναλώνεται σε προσπάθειες για τη σύσταση μιας έτοιμης ομάδας με ταβανάτους αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές.

Μακάρι να ξαναλάξει ρότα ο Πανόπουλος, να βρει την όρεξη και να ξαναβάλει μπροστά τη μηχανή παραγωγής Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Διότι μόνο τότε θα ξαναβρεί η Ξάνθη το νόημά της και θα ξαναγίνει ευχάριστη παρουσία για το πρωτάθλημα και το ποδόσφαιρο.

Αλλο Σέρρες, άλλο Τρίπολη...

Στο σημερινό φύλλο της «Εξέδρας» έγραψα τη σκέψη μου για τον Αστέρα Τρίπολης και τον Πανσερραϊκό. Λόγω καταγωγής βλέπω με μεγάλη συμπάθεια την προσπάθεια του Αστέρα, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στις μεγαλύτερες κατηγορίες. Και με στεναχωρεί που η Τρίπολη δεν γεμίζει το γήπεδο του Αστέρα. Η όλη προσπάθεια μου δίνει την εντύπωση ότι οι χρηματοδότες και οι διευθυντές του Αστέρα έχουν χάσει το κέφι τους. Και εύχομαι να το βρουν.

Εκπληξη ήταν το προχθές, όχι το χθες στην Τρίπολη…

Θεωρητικά αυτό που συνέβη χθες στην Τρίπολη είναι έκπληξη, διότι η φιλοξενούμενη ομάδα που βρισκόταν στην τελευταία θέση της βαθμολογίας νίκησε την 5η του πίνακα, η οποία μάλιστα έπαιζε για 40’ λεπτά με παίκτη παραπάνω. Στην πραγματικότητα όμως έκπληξη ήταν η πορεία που είχε κάνει μέχρι εδώ ο Αστέρας Τρίπολης. Διότι στα περισσότερα ματς είχε πάρει βαθμούς χάρη στην τύχη και όχι στην απόδοσή του. Ο Πανσερραϊκός που ζούσε μέχρι χθες στον πάτο της βαθμολογίας είχε δείξει πιο ενδιαφέροντα στοιχεία. Αυτά του έδωσαν την πίστη να πάρει το χθεσινό «διπλό» υπό συνθήκες που έγιναν αντίξοες ειδικά μετά το 51’ο λεπτό. Ο Πανσερραϊκός έχει στοιχεία ποιότητας για να επιβιώσει. Αν καταφέρει να παρουσιάζεται όσο συμπαγής ήταν χθες θα κάνει καλά βήματα προς την επίτευξη του στόχου του. Και μακάρι να τα καταφέρει, διότι στις Σέρρες αγαπούν πολύ και μαζικά την μπάλα. Η παρουσία των Σερραίων στα παιχνίδια δίνει νόημα ύπαρξης του Πανσερραϊκού στη Superleague.

Όταν ο Ριέρα συνάντησε τον Ριέρα

Πέρα από όλα τα άλλα, στη σημερινή «Εξέδρα» υπάρχει ένα έξοχο θέμα του Αλέξανδρου Λοθάνο, ο οποίος διηγείται την ιστορία μιας φωτογραφίας του Αλπερτ και του Σίτο Ριέρα. Μια ιστορία, την οποία θυμάται ο Σίτο Ριέρα και αναφέρεται σε αυτήν ενόψει της αποψινής αναμέτρησής του με τον αδερφό του. Πρόκειται για ένα θέμα από αυτά που καμαρώνουμε ότι μόνο στην «Εξέδρα» τα συναντά κανείς…

«Τι κάνεις ρε μάγειρα Μανόλο; Τους έκαψες!»

Εγραψα τις σκέψεις μου, με αφορμή όσα του συμβαίνουν του Ερνέστο Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό. Κάνω τις ίδιες σκέψεις με αφορμή τα όσα συμβαίνουν τούτη την εποχή στην ΑΕΚ. Ο σύλλογος βρίσκει έναν Ισπανό προπονητή, τον φέρνει στην Ελλάδα και του ζητεί να δουλέψει ισπανικά, του αναθέτει ένα project το οποίο δεν τον κρίνει για την εικόνα που θα παρουσιάζει η ΑΕΚ στους πρώτους μήνες της δουλειάς του, αλλά ο περίγυρος και ο μικρόκοσμος εκεί, πέφτουν με τα μούτρα επάνω του για να τον κάνουν Ελληνα.

Γιατί τον έφερε η ΑΕΚ στην Ελλάδα τον Χιμένεθ; Για να τη μάθει να παίζει ισπανικά. Να της αλλάξει την ταχύτητα. Και τι κάνει ο Χιμένεθ; Προπονεί τους ποδοσφαιριστές ισπανικά. Σε υψηλή ένταση. «Τι κάνεις ρε μάγειρα; Κόψε λίγο, χαλάρωσε στις προπονήσεις, θα τους κάψεις», είναι η μέση αντίδραση του Ελληνα, που βλέπει τους παίκτες να σκάνε, να πέφτουν σαν τα κοτόπουλα. Μα αν ήταν να τον κάνεις Ελληνα τον Χιμένεθ, να του επιβάλλεις να δουλεύει με τον πατροπαράδοτο ελληνικό τρόπο, λούφα και παραλλαγή, γιατί τον έφερες; Γιατί να μην προσλάμβανε έναν δοκιμασμένο ντόπιο ή έναν από τους ξένους που έχουν γίνει Ελληνες; Θα της κόστιζε και λιγότερο…

Αντί να παρακαλάμε, οι Ελληνες, τον Βαλβέρδε να βγάζει αμυντικούς και να βάζει μπαλαδόρους, αντί να προσευχόμαστε να δουλεύει σε ισπανική ένταση ο Χιμένεθ και να μην γίνει ποτέ Ελληνας στις ιδέες για το ποδόσφαιρο, ορμάμε, οι Ελληναράδες, να τους αλλάξουμε. Και την επόμενη φορά που θα ξαναδούμε ισπανική ομάδα θα συμφωνήσουμε όλοι ότι «αυτοί ρε συ παίζουν σε άλλο επίπεδο, άλλης ταχύτητας ποδόσφαιρο».

Εύχομαι στον Βαλβέρδε και τον Χιμένεθ να αντέξουν. Οσο εύχομαι να συνεχίσει ο Κούπερ να απολαμβάνει τιμές αρχηγού στη Θεσσαλονίκη και να παραδίδει μαθήματα ποδοσφαίρου με τον Αρη. Μήπως γίνει το θαύμα και αρχίσουμε, οι Ελληνες, να καταλαβαίνουμε καλύτερα το ποδόσφαιρο.

Οι αναγνώστες του Manual

Χαίρομαι αφάνταστα που μου στέλνετε ακόμη μηνύματα σχετικά με το «Σκίσε το manual». Ειλικρινά με τιμά αφάνταστα το γεγονός ότι ανακαλύπτω πολύ συχνά νέους αναγνώστες του βιβλίου μου. Είναι μεγάλη τιμή να αποκτά κανείς το βιβλίο σου, ένα συναίσθημα που ανακάλυψα πριν από περίπου έναν χρόνο και νιώθω ευλογημένος γι’ αυτό.

Από όσο γνωρίζω μπορεί κανείς ακόμη να το βρει σε ψηφιακά βιβλιοπωλεία. Και στα ράφια κάποιων βιβλιοπωλείων. Δυστυχώς δεν γνωρίζω ακόμη ποια θα είναι η κατάληξη της υπόθεσης στα Ελληνικά Γράμματα, και αν θα χρειαστεί να πάρω από εκεί τον τίτλο του βιβλίου μου. Συζητώ κάτι πάντως και αν επανεκδοθεί από άλλο εκδοτικό οίκο θα σας ενημερώσω.

Επιτέλους ρε ΑΕΚ!

Αυτή, τη σημερινή, τη θεωρώ ως μια από τις πιο σημαντικές ημέρες στην ιστορία της ΑΕΚ. Από τον Νοέμβριο του 2010 η ΑΕΚ θα αρχίσει επιτέλους να αποκτά προδιαγραφές ευρωπαϊκής ομάδας. Θα δουλέψει επιτέλους επαγγελματικά. Και θα μπορέσει να αναπτυχθεί ως ποδοσφαιρικός οργανισμός.

Την ίδια μέρα μια άλλη ομάδα έκανε ένα ακόμη σημαντικότερο βήμα. Η ΑΕΛ βάφτισε το νέο γήπεδό της και άλλαξε την ιστορία της. Για αυτά τα δύο χαρμόσυνα νέα έγραψα τις σκέψεις μου σήμερα στην «Εξέδρα».

«Ρε συ, πού τραγουδάει ο Βλοντάκης;»

Προτού προλάβω να χαρώ, όταν είδα τα πιτσιρίκια των ακαδημιών ποδοσφαίρου που ήταν χθες στο studio του mega για την εκπομπή του champions league να πέφτουν πάνω στον Αντώνη Βλοντάκη για να πάρουν αυτόγραφο, στεναχωρήθηκα.

Πήγα να χαρώ με τη διαπίστωση ότι «κοίτα, τα πιτσιρίκια ξέρουν έναν winner του πόλο, ένα παιδί που έχει δώσει πολλά σε αυτό το άθλημα, τα κατάφεραν τα αθλητικά media να κάνουν γνωστό έναν μεγάλο αθλητή ενός, συγκριτικά, λιγότερο εμπορικού αθλήματος». Στεναχωρήθηκα που διαπίστωσα ότι τα περισσότερα πιτσιρίκια τον αναγνώρισαν επειδή τον είδαν στο “Just the 2 of us” και σε μεσημεριανά. Με πήρε από κάτω που ρωτούσε ο ένας πιτσιρικάς τον άλλο «ποιο τραγούδι λέει, ρε, αυτός;».

Είναι πολύ κρίμα που οι πιτσιρικάδες ανακαλύπτουν τον τραγουδιστή Βλοντάκη και όχι τον πολίστα. Είναι το ίδιο κρίμα που οι πιτσιρικάδες δεν θα νοιαστούν να μάθουν την ιστορία του στο πόλο. Ότι θα αρπάξουν το κινητό του μπαμπά, αν δεν έχουν δικό τους, για να τον ψηφίσουν να μείνει ή να φύγει από ένα τηλεοπτικό παιχνίδι τραγουδιού. Και ότι δεν θα πατήσουν ποτέ στην πισίνα να τον δουν, επειδή μάλλον δεν θα ανακαλύψουν ποτέ την χαρά που κρύβει η ψυχαγωγία ενός αγώνα πόλο.

Θα είναι μέγα λάθος η επιστροφή του Γκέκα με τέτοιο τρόπο

Αισθάνθηκα πολύ άβολα χθες, στη διάρκεια της εκπομπής του Mega για το Champions League, όταν εμφανίστηκε τηλεφωνικά για να πει την άποψή του για την εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο Καζάν, αλλά και να ξαναδηλώσει ότι εκείνος, αν αλλάξουν τα πράγματα, είναι διατεθειμένος να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα.

Ολο αυτό ο Γκέκας, και αυτοί που αποφασίζουν να ενεργήσουν για την επιστροφή του στην Εθνική, το κάνουν πολύ άκομψα. Ο Γκέκας έκανε επίδειξη ασέβειας προς την Εθνική, έβαλε το «εγώ» πάνω από το συμφέρον της ομάδας, αποχώρησε για ένα καπρίτσιο, και έβαλε πολύ δηλητήριο στη νέα προσπάθεια που γίνεται υπό την ευθύνη του Φερνάντο Σάντος. Υπάρχει κόστος για τέτοιες συμπεριφορές και ο Γκέκας δεν το πλήρωσε. Διότι η ΕΠΟ επέλεξε να τον χαϊδέψει και δεν τόλμησε καν να τον επιπλήξει δημοσίως για την στάση του.

Θα κάνουν μεγάλο λάθος, η ΕΠΟ και ο Σάντος, αν ξανακαλωσορίσουν με αυτό τον τρόπο τον Γκέκα στην Εθνική. Το μήνυμα που θα στείλουν προς όλους τους Ελληνες ποδοσφαιριστές είναι ότι της Εθνικής μπορεί κανείς να της συμπεριφέρεται όπως του καπνίσει. Οποτε θέλει φεύγει, όποτε γουστάρει επιστρέφει. Η Εθνική έχει ανάγκη από έναν σκόρερ τόσο ζεστό όσο ο Γκέκας. Πρώτα από όλα όμως έχει ανάγκη να είναι ομάδα, που λειτουργεί με κανόνες. Πρώτα από όλα η Εθνική έχει ανάγκη να τη σέβονται, πρώτοι οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές της!

Ο Γκέκας πρέπει πρώτα από όλα να ζητήσει από τον Σάντος, την ΕΠΟ και, κυρίως, τους Ελληνες φιλάθλους συγνώμη. Και μετά η Ομοσπονδία και ο προπονητής να επιλέξουν αν πρέπει να του δώσουν κι άλλη ευκαιρία.

Βαλθήκαμε να κάνουμε Ελληνα τον Βαλβέρδε

Είμαι fan της δουλειάς του Ερνέστο Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό. Το ίδιο μου συνέβαινε και την προηγούμενη φορά του στο Λιμάνι. Όχι επειδή τον θεωρώ τον καλύτερο προπονητή που έχει πατήσει ελληνική γη, αλλά επειδή παρατηρώντας την δουλειά του αντιλαμβάνομαι ότι είναι ένας κανονικός, κανονικότατος προπονητής.

Εδώ όμως είναι η Ελλάδα. Η χώρα του αποτελέσματος. Είμαστε έτοιμοι να τον αποθεώσουμε, είτε τα έχει κάνει όλα σωστά είτε τα έχει κάνει όλα λάθος, αν το τελικό αποτέλεσμα δίνει νίκη στον Ολυμπιακό. Και έτοιμοι να τον στήσουμε στον τοίχο αν το ματς λήξει ισόπαλο ή γράψει ο Ολυμπιακός μια ήττα. Ακόμη και αν έχουμε δει μπροστά στα μάτια μας τα δείγματα της δουλειάς του.

Ο Βαλβέρδε δεν έχει συμπληρώσει τρίμηνο στον Ολυμπιακό. Και δουλεύει με εντελώς καινούργια ορχήστρα, διότι το μαγαζί έκανε ανακαίνιση το καλοκαίρι. Με ό,τι βρήκε και ό,τι πρόλαβε να προσθέσει στην μπάντα του, ο Βαλβέρδε έχει ήδη κάνει τον Ολυμπιακό να τραγουδάει. Και σε στιγμές, δηλαδή σε διαστήματα παιχνιδιού όπως το 30’λεπτο με τον Αρη, να κελαηδάει.

Κι είμαστε απέναντι εμείς, το κοινό, που ακούμε τα τραγούδια και τα τραγουδάμε με ενθουσιασμό, επειδή μας αρέσουν πολύ. Και μόλις έρχεται ένα ανάποδο αποτέλεσμα, ακόμη και με τον τρόπο που του ήρθε του Ολυμπιακού η ήττα στο ντέρμπι, πέφτουμε επάνω του να τον φάμε, του ζητάμε να αλλάξει όργανα, να παίξει αλλιώς τη μουσική, να βαρέσει άλλο σκοπό. Κι ας έχουμε μόλις σταματήσει να τραγουδάμε τα τραγούδια του που μας αρέσουν πολύ και μας ξεσηκώνουν.

Εχουμε όλοι βαλθεί, με πρώτο τον μικρόκοσμο του περίγυρου του Ολυμπιακού, να κάνουμε τον Βαλβέρδε Ελληνα. Για την ώρα αντιστέκεται. Και είναι ευχή να αντέξει, να αντισταθεί, να ακούσει μόνο το μυαλό και τις ιδέες του, τον εαυτό του και τους συνεργάτες του, ώστε να συνεχίσει να μας παρουσιάζει την ισπανική εκδοχή του ποδοσφαίρου και όχι αυτό το πράγμα που εμείς, οι Ελληνες, αποκαλούμε ποδόσφαιρο.

Σκοτώνουν το ποδόσφαιρο και ουδείς νοιάζεται

Εχει αλλάξει τόσο πολύ, έχει τόσο διαβρωθεί η κοινωνία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που φτάνει να μένει ασυγκίνητη την ώρα που πρόσωπα του ποδοσφαίρου πέφτουν θύματα επιθέσεων, δέχονται απειλές για τη σωματική ακεραιότητα ή και τη ζωή τους, φτάνουν να ζουν και να κυκλοφορούν με μπράβους.

Ουδείς συγκινείται. Ουδείς νοιάζεται. Και ουδείς αναλαμβάνει δράση για την επίλυση του προβλήματος. Είτε επειδή φοβούνται, είτε επειδή δεν νοιάζονται, είτε επειδή αφήνουν τον δίπλα να βγάλει το φίδι από την τρύπα, όλα τα πρόσωπα της ηγεσίας του αθλητισμού σφυρίζουν αδιάφορα την ώρα που οι επιθέσεις σε διαιτητές έχουν φτάσει τις 7 σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους.

Μπροστά μας έχουμε πολύ χειρότερα. Θα συμβούν τα χειρότερα. Το καταλαβαίνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο. Και κανείς δεν προσπαθεί να βρει μια λύση για να διώξει τον υπόκοσμο από τον αθλητισμό και να επαναφέρει τον πολιτισμό στο ποδόσφαιρο.

Ο Βασσάρας τη γλίτωσε φτηνά. Ο Δαλούκας, λένε, κυκλοφορεί φρουρούμενος. Ο επόμενος; Το κρίμα και στον λαιμό μας. Ολων μας.