Μέρες τώρα προσπαθώ να βρω νόημα στην επικοινωνιακή καταιγίδα διαρροής πληροφοριών σχετικά με την έρευνα που επιχειρείται στο ποδόσφαιρο. Αντί να ζητήσει το κράτος συγγνώμη από τον Ελληνα που δεν έχει κάνει τίποτα για να του παραδώσει καθαρό το ποδόσφαιρο, τον βομβαρδίζει με πληροφορίες περί μιας έρευνας η οποία δεν έχει πετύχει μέχρι σήμερα απολύτως τίποτα.
Αντί να εμφανιστούν οι εκπρόσωποι των αρχών για να απολογηθούν και να εξηγήσουν το ανεξήγητο, δηλαδή το πώς είναι δυνατόν εδώ και έναν χρόνο να παραλαμβάνουν στοιχεία από την UEFA και να μην έχουν προχωρήσει ακόμη ούτε κατά ένα χιλιοστό την έρευνα, επιχειρούν να πείσουν μέσα από τις διαρροές ότι ο υπόκοσμος του ποδοσφαίρου πρέπει να φοβάται επειδή όπου να ‘ναι θα τον συλλάβουν.
Τα σκυλιά του κράτους γαβγίζουν εδώ και δύο χρόνια. Οι κλέφτες του ποδοσφαίρου έχουν καιρό τώρα αντιληφθεί ότι αυτά τα σκυλιά δεν δαγκώνουν. Είτε επειδή δεν έχουν εκπαιδευτεί για να δαγκώνουν, είτε επειδή τα κρατούν δεμένα τα αφεντικά τους. Το μόνο που πετυχαίνουν με το γάβγισμα είναι να βάζουν ακόμη περισσότερο δηλητήριο στο κορμί του ποδοσφαίρου. Διότι δημιουργούν στον κόσμο την αίσθηση ότι στο ποδόσφαιρο δεν έχει απομείνει τίποτα όρθιο.
