Κάποτε, όχι πολλά χρόνια πίσω, οι αθλητικοι δημοσιογράφοι περιμέναμε πως και πως να φτάσει η στιγμή που θα γίνουμε μέλη της ΕΣΗΕΑ. Το αντιλαμβανομασταν αυτό ως ένα σκαλοπάτι, καταξίωσης. Καμαρωναμε στην ιδέα ότι βαπτιζομασταν "δημοσιογράφοι".
Σήμερα παρακολουθούμε αμηχανοι, ανήμποροι, την ΕΣΗΕΑ να βάζει κι αυτή, με την αδιαφορία που δείχνει η στάση της, το χέρι της για να σπρώξει προς τον γκρεμό τις αθλητικές εφημεριδες. Δεν της κάηκε καρφί, η τουλάχιστον αυτό κατάλαβα, για την ζημιά που έπαθαν οι αθλητικές εφημεριδες με την 48ωρη απεργία της περασμένης εβδομάδας. Οι αθλητικές ήταν οι μόνες που δεν κυκλοφορησαν, που επλήγησαν σε μια περίοδο που δίνουν μάχη επιβίωσης. Κανείς δεν νοιαστηκε να μάθει το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής των φύλλων που ζουν και επιβιώνουν πολύ δύσκολα αυτή την εποχή. Τρία χρόνια που υπάρχει η Εξέδρα δεν έχω δει ΠΟΤΈ ούτε ΈΝΑ απο τα μέλη του δ.σ. Της ΕΣΗΕΑ να περνά το κατώφλι της εφημερίδας για να ρωτήσει τους συντάκτες της πως περνούν, αν έχουν προβλήματα. Τρία χρόνια τώρα η ΕΣΗΕΑ δεν με ενόχλησε ΠΟΤΈ, για να μάθει πως επιβιώνει μια αθλητική εφημερίδα.
Εδώ και τρεις μέρες οι αθλητικές εφημεριδες αναμένουμε μια απόφαση της ΕΣΗΕΑ για να μάθουμε πως θα εργαστούμε στις ημέρες των Χριστουγέννων. Δίχως να ρωτήσει κανέναν, η ΕΣΗΕΑ, επειδή έτσι νομίζει ότι πρέπει, θα βγάλει αύριο, παραμονές Χριστουγέννων, μια απόφαση που ανατρέπει τις προηγούμενες αποφάσεις της, και τις αποφάσεις και παραδόσεις ετών. Και πρέπει όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι στις αθλητικές εφημεριδες να μυρισουμε τα νύχια μας για να προγραμματισουμε τις εκδόσεις, την ύλη, την κυκλοφορία, τη διανομή, τα όσα έσοδα υπάρχουν ακόμη στην αγορά για να μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε. Αλλα ποιος νοιάζεται για μια ντουζίνα αθλητικές εφημεριδες με χιλιάδες εργαζόμενους; Μια λεπτομέρεια είμαστε αυτή την εποχή...
Κι όταν μετά απο τις γιορτές σκάσει κάποια εφημερίδα, η αρχίσει τις απολύσεις και τις περικοπές κάποια άλλη, τότε θα εμφανιστούν οι συνδικαλιστές για να νοιαστουν και να ζητήσουν εξηγήσεις. Οι ίδιοι που εδώ και καιρό μας βοηθούν, με την αδιαφορία τους, όσο μπορούν να οδηγηθούμε όλο και βαθύτερα στον πάτο του πηγαδιου της κρίσης.
ΥΓ. Ο διευθυντής μιας καθημερινής εφημερίδας με περισσότερους απο 50 εργαζόμενους αναζήτησε καμία 10αρια φορές σήμερα στο τηλέφωνο της ΕΣΗΕΑ κάποιον για να τον ενημερώσει πως θα δουλέψουν οι εργαζόμενοι τα Χριστούγεννα. Τόση σημασία έχει το ζήτημα για την ΕΣΗΕΑ, που δεν επέστρεψε το τηλεφώνημα ούτε η γραμματέας, την οποία ενοχλήσαμε 10 φορές... Καλά Χριστούγεννα, καληνύχτα και καλή τύχη σε όλους μας!
