Η συναναστροφή με φίλους του Παναθηναϊκού οδηγεί στη διαπίστωση ότι τώρα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολη γίνεται η κατάσταση της εταιρείας που υποστηρίζει οικονομικά την αγαπημένη τους ομάδα. Αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η μόνη προοπτική ήταν να … τα χώνει ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ο οποίος εξαφανίστηκε σε μια μέρα δίχως καμιά εξήγηση για την γυριστή του.
Εγραψα τη σκέψη μου για όλα αυτά χθες, για το σημερινό φύλλο της «Εξέδρας», προτού δω μπροστά μου τον εκνευρισμό της ΠΑΕ για την παρουσίαση στοιχείων της οικονομικής κατάστασής της. Οσα συμβαίνουν στη διάρκεια των τελευταίων ημερών οδηγούν στην εκτίμηση ότι η προσγείωση του ΠΑΟ στη νέα πραγματικότητα είναι πολλή ανώμαλη. Ο Παναθηναϊκός, ως εταιρεία και ως σύλλογος, δεν θέλει να πιστέψει αυτό που του συμβαίνει. Και δεν εμφανίζεται κανείς με διάθεση να εργαστεί για να δημιουργήσει την προοπτική που θα βγάλει την ΠΑΕ από το, διοικητικό και μετοχικό – οικονομικό, τέλμα.
Αυτό είναι το κείμενο που έγραψα στην «Εξέδρα»:
Εγινε κι ο ΠΑΟ Ελληνας…
Όπως συμβαίνει συνήθως, η μάζα, η πλειοψηφία, συνειδητοποιεί τις αλλαγές με καθυστέρηση, επειδή δεν κάνει δικά του τα προβλήματα της ομάδας του. Αυτό συμβαίνει αυτή την εποχή, στην υπόθεση του Παναθηναϊκού. Στην πλειονότητά τους οι φίλοι του Τριφυλλιού είχαν αυτό τον καιρό σοβαρότερα προβλήματα για να ασχοληθούν: τα προσωπικά τους. Κι έτσι με κάποια καθυστέρηση διαπιστώνουν σήμερα το κενό εξουσίας και την απουσία χρηματοδότη στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Αρχίζουν να εκδηλώνουν μεγαλύτερη ανησυχία για την σημερινή και την επόμενη ημέρα στην αγαπημένη τους ομάδα. Βγάζουν ανησυχία στις ερωτήσεις προς τους δημοσιογράφους. Και συμπεριφέρονται σαν να μην θέλουν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει στον Παναθηναϊκό. Σαν να μην πιστεύουν ότι την έκανε, με ελαφρά πηδηματάκια μάλιστα, ο Ανδρέας Βγενόπουλος. Σαν να μην τελειώνουν τα λεφτά. Σαν να υπάρχει τρόπος να χτυπήσει, αυτή την εποχή, ο Παναθηναϊκός τον Ολυμπιακό στο power game του ποδοσφαίρου. Σαν να έχει ήδη βρεθεί το νέο αφεντικό της ΠΑΕ, που απλώς δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί. Η αλήθεια της στιγμής είναι πολύ σκληρή για τον μέσο φίλο του Παναθηναϊκού: η ομάδα του μένει για πρώτη φορά, στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, χωρίς διοίκηση και χρηματοδότη. Ο Παναθηναϊκός έγινε «γήινος», «Ελληνας». Κι ο μέσος οπαδός του δυσκολεύεται να το «καταπιεί».
