Βρέθηκα χθες στη δύσκολη θέση να προσπαθώ να εξηγήσω σε έναν αλλοδαπό, που εργάζεται ως scout και κατάσκοπος στο ποδόσφαιρο, για ποιο λόγο γίνονται τα παιχνίδια, όπως το αποψινό ντέρμπι, μπροστά σε οπαδούς μόνο της γηπεδούχου ομάδας. Μολονότι επρόκειτο για άνθρωπο που εργάζεται και ζει εδώ τα τελευταία χρόνια, δεν ήταν εύκολο να του εξηγήσω πώς και γιατί φτάσαμε ως εδώ. Διότι ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει σε χώρες που είναι, θεωρητικά, λιγότερο πολιτισμένες από την Ελλάδα και έχει παρακολουθήσει ντέρμπι με την παρουσία οπαδών και των δύο ομάδων, δεν μπορει εύκολα να δεχθεί ότι οι Έλληνες έχουμε καταντήσει τόσο κάφροι που δεν μπορούμε να συνυπαρξουμε σε ένα γήπεδο στο οποίο λαμβάνονται μέτρα ασφαλείας.
"Τουλάχιστον ξέρω ότι θα κάνω δίχως προβλήματα τη δουλειά μου στο Καραϊσκάκη", μου είπε στο τέλος της κουβέντας. Κι έπειτα χαμογέλασε και συμπλήρωσε: " αν και αυτό δεν μπορείς να το πεις ποτε στην Ελλάδα. Πήγα σε ματς με άδειες εξέδρες και είδα 5 χιλιάδες αστυνομικούς και επεισόδια". Αυτή την εικόνα επικοινωνούν μεταξύ τους για το ελληνικό πρωτάθλημα οι scouts. Την εικόνα του πρωταθλήματος των άγριων που δεν έχουν βάλει πολιτισμό στον αθλητισμό.
