Εγραψα σήμερα στην «Εξέδρα» για το κακό που κάνουν στο ποδόσφαιρο τα συνεταιράκια του πρωταθλήματος, δηλαδή η Superleague, με τον κώδικα συμπεριφοράς που έφτιαξαν ώστε να μην πληρώνουν το κόστος των ευθυνών τους. Αυτοί, οι συνέταιροι του ελληνικού πρωταθλήματος φτάνουν σήμερα να αναγκάζονται να αλλάξουν την τελευταία στιγμή τον τόπο διεξαγωγής της συνεδρίασής τους, υπό τον φόβο των οργισμένων οπαδών. Ετσι όπως το έχουν καταντήσει το ποδόσφαιρο, σε λίγο θα πρέπει να συνεδριάζουν σε άλλη χώρα.
Το σημερινό κείμενό μου για την τιμωρία του Ολυμπιακού:
Το ποδόσφαιρο μπορεί να σκοτώσει!
Η χθεσινή απόφαση της πειθαρχικής επιτροπής της Superleague προκαλεί οργή. Η οργή όμως πρέπει να στραφεί προς αυτούς που έφτιαξαν αυτόν τον κώδικα συμπεριφοράς στα γήπεδα: προς τους επιχειρηματίες. Τα συνεταιράκια της Superleague, που δημιούργησαν αυτό το καθεστώς ατιμωρησίας, προκειμένου να προστατεύσουν τα (Παναγία μου, πόσο ανόητοι είναι…) μικροσυμφέροντά τους. Εβαλαν κανόνες που να τους επιτρέπουν την παρανομία, ώστε να τη γλιτώνουν, να τη βγάζουν καθαρή με τα επεισόδια που δεν νοιάζονται να προλάβουν, που ανέχονται, ή και, καμιά φορά, επιδιώκουν. Τι περισσότερο πρέπει να δει η Πολιτεία για να ασχοληθεί επιτέλους και να βάλει μια τάξη στο ποδόσφαιρο; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της ακαταλληλότητας της εταιρείας που φέρει την επωνυμία «Superleague» να διοργανώσει ένα, τουλάχιστον, ασφαλές πρωτάθλημα; Χρειάζεται καλύτερη απόδειξη για να αντιληφθεί ο παρατηρητής ποιο είναι το όραμα των επιχειρηματιών για το ποδόσφαιρο; Σε στιγμές σαν κι αυτή μένεις άλαλος. Διότι φτάνεις μπροστά σε διαπιστώσεις που δεν χρειάζονται τεκμηρίωση: το ποδόσφαιρο, έτσι όπως το κατάντησαν, βλάπτει σοβαρά την ψυχική και σωματική υγεία του Ελληνα. Πρέπει να το γράφει, όπως τα τσιγάρα, πάνω στη συσκευασία, στο εισιτήριο: «Το ποδόσφαιρο μπορεί να σκοτώσει».
