Ημουν πολύ τυχερός που έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο "Οι Κόκκινοι Βαρκάρηδες" του Θανάση Σκρουμπέλου από τις εκδόσεις "Τόπος". Μια ιστορία του ποδοσφαίρου του 1930, μεταπλασμένη λογοτεχνικά από τον συγγραφέα της, γεμάτη με ντοκουμέντα της εποχής, τα οποία έχει διασώσει ο ερευνητής Χρήστος Πιπίνης. Οταν ξεπερνά κανείς την οργή που νιώθει μπροστά στη διαπίστωση ότι η Ελλάδα ζει σήμερα όσα ζούσε και περνούσε πριν από 81 χρόνια, όταν απαλλαγεί από τον εκνευρισμό που του προκαλεί αυτό το deja vu, παίρνει στα χέρια του, μέσα από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, την ευκαιρία να σκάψει στο βάθος και να αντιληφθεί το νόημα για την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου, του οποίου το σημερινό status είναι χειρότερο εκείνου της εποχής του '30.
Προκαλεί θλίψη η διαπίστωση ότι η Ελλάδα χειρίζεται σήμερα το ποδόσφαιρο με τον ίδιο τρόπο που το χειριζόταν πριν από 81 χρόνια. Το ίδιο συναίσθημα δημιουργεί η διαπίστωση ότι το επίπεδο του Ελληνα ήταν τότε υψηλότερο του σημερινού. Η ιστορία είναι πολύ, πολύ διδακτική. Κι αυτό το βιβλίο θα έπρεπε να πέσει στα χέρια όλων των ποδοσφαιρόφιλων, όχι μόνο των φίλων του Ολυμπιακού.
Νιώθω τυχερός που το διάβασα, σε μισή μέρα. Νιώθω τυχερός που μου διηγήθηκε ο συγγραφέας μια δραματική περίοδο της Ελλάδας και του ποδοσφαίρου, μέσα από τη διήγηση μιας πολιτικής ιστορίας. Σας το συστήνω δίχως δεύτερη σκέψη. Πιστέψτε με, θα πιάσετε πολλές φορές τον εαυτό σας να γελά με τις ομοιότητες εκείνης της εποχής με τη σημερινή.
