Με ρωτά ο Παύλος Τσίμας το πρωί στον ΒΗΜΑ 99,5, "τι λες; Θα γίνει κάτι τούτη τη φορα;". Απαντώ "όχι" και τον ακούω να μην δίνει άδικο στην απαισιοδοξία μου. Κοιτάζω το αποτέλεσμα του γκάλοπ και βλέπω ότι δεν πέφτει κάτω από το 80 τοις εκατό το ποσοστό των "η υπόθεση θα μπει στο αρχείο" απαντήσεων. Με ρωτά ένας αναγνώστης, "μα καλά, αν εσύ είσαι απαισιόδοξος, πώς θα συμβεί;". Προτιμώ να έχω προετοιμάσει τον εαυτό μου για το χειρότερο. Θα με βοηθήσει να υποδεχθώ με ανακούφιση το λίγο χειρότερο. Και να ενθουσιαστω αν γίνει το θαύμα και έρθει το καλύτερο. Δεν θέλω όμως να παραμυθιάζομαι, ούτε να παραμυθιάζω τον αναγνώστη. Και επειδή δεν θα μου πει τίποτα, διότι δεν θα είναι λύση, να τραβήξουν ένα δύο "ενοχλητικά" πρόσωπα απο το προσκήνιο του ποδοσφαίρου, δεν τσιμπάω. Ούτε φυσικά με τα "ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή να καθαρίσουν" σενάρια. Ας τα δω πρώτα όλα αυτά και μετά όχι μόνο θα τα πιστέψω, αλλά θα στήσω και γλέντι για την κάθαρση στο ποδόσφαιρο. Για την ώρα η κάθαρση υπάρχει μόνο στις σελίδες του βιβλίου μου, δηλαδή στην φαντασία μου. Κι έχει πλάκα ότι αρκετοί αναγνώστες του μου είχαν πει ότι τη βρήκαν πολύ χαρούμενη, αμερικανιά, την κατάληξη της ιστορίας μου, διότι "αυτά δεν γίνονται ούτε στα Παραμύθια".
Έγραψα σήμερα στην Εξέδρα την άποψή μου για αυτό που συμβαίνει. Μακάρι να μη βγω αληθινός και τούτη τη φορά να φτάσει η έρευνα και η αλλαγή στο απαιτούμενο βάθος.
Ήταν μεγάλη μου τιμή να ακούσω απο τον Παύλο Τσίμα ότι το "Σκίσε το manual" είναι το καλύτερο βιβλίο που έχει διαβάσει για ποδόσφαιρο. Θα ευχόμουν όμως να μην το είχα γράψει ποτέ. Να μην είχε αναγκαστεί η ...φαντασία μου να το γεννήσει.
