Ηταν σε όλα ο Γκουαρδιόλα νικητής. Οχι μόνο επειδή κλείδωσε τον τίτλο του πρωταθλητή, ούτε μόνο επειδή νίκησε όλα τα τρικ του Μουρίνιο. Ηταν νικητής και στην συμπεριφορά. Δεν μπήκε, στην ανάλυση του clasico, στη διαδικασία ούτε να σχολιάσει το ακούρευτο χόρτο, των +4 εκατοστών, ούτε την α λα Προοδευτική του Σούλη τακτική του Μου. Εδειξε σεβασμό και προς τον σύλλογο, σε αντίθεση με τον Πορτογάλο. Συμπεριφέρθηκε ακόμη μια φορά με ταπεινότητα. Και αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την επιβεβαίωση ότι έχει καλύτερη ομάδα στα χέρια του.
Την ίδια ώρα ο Μουρίνιο τα έβαζε με τον διαιτητή που δεν απέβαλλε τον Αλβες, και δεχόταν ερωτήσεις μόνο από όσα media δεν είχαν αποχωρήσει από τη συνέντευξη Τύπου της προηγούμενης ημέρας.
Γίνεται φανερό ότι ο ένας προπονητής ζει με τον εκνευρισμό της συνείδησης ότι έχει μια πιο μέτρια ομάδα στα χέρια του, και ο άλλος με την ηρεμία που πηγάζει από την εμπιστοσύνη της δουλειάς που έχει κάνει με όλους αυτούς τους εξωγήινους ποδοσφαιριστές. Κι αυτή η διαφορά είναι πιθανόν να καθορίσει τη μοίρα όλων των clasicos.
