Η κρίση τα βρήκε απροετοίμαστα και τα ερασιτεχνικά σωματεία. Και ειδικά αυτά που ήταν μαθημένα στην ακριβή ζωή. Για να ορθοποδήσουν και να μακροημερεύσουν έχουν ανάγκη από μελετημένα πλάνα και όχι μόνο από sms και συναυλίες. Ειδικά σε αυτή την εποχή, που δεν εμπνέουν τα πρόσωπα που ηγούνται, αλλά και που ο υποστηρικτής ενός σωματείου δεν βγάζει εύκολα ευρώ από το - κυριολεκτικά - υστέρημά του αν δεν είναι βέβαιος ότι αυτό θα πιάσει τόπο.
Μια πρόχειρη, βιαστική ανάγνωση των κινήσεων και της δράσης των ερασιτεχνικών σωματείων στην Ευρώπη οδηγεί στην εκτίμηση ότι υπάρχουν πολύ προηγμένες μέθοδοι, οι οποίες πιθανόν να βασίζονται στην αρχική ιδέα του "ρεφενέ", αλλά έχουν εξελιχθεί, εκσυχρονιστεί και προσαρμοστεί στη φύση των σωματείων, του αθλητισμού και των συνθηκών που επικρατούν σε κάθε χώρα και κάθε τοπική κοινωνία.
Μακάρι όλα αυτά τα sms να αποδειχθούν αρκετά για να λύσουν το πρόβλημα των ερασιτεχνικών σωματείων, και να τους δώσουν αρκετό οξυγόνο για να αναπνεύσουν και να μην πεθάνουν, ή να μην χάσουν μέλη του σώματός τους. Μόνο που οι ευχές δεν λύνουν τα προβλήματα.
