Σε μια ανταλλαγή μηνυμάτων στο twitter, ένας Αγγλος δημοσιογράφος μου ζήτησε να του πω το όνομα του Ελληνα ποδοσφαιριστή με τους περισσότερους followers. Του απάντησα αμέσως ότι δεν υπάρχει κανείς που να αριθμεί εκατοντάδες χιλιάδες followers, του μίλησα για τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, για να μη νομίσει ότι οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη το twitter. Κι έπειτα έκανα μια πρόχειρη αναζήτηση, για να διαπιστώσω αυτό που φανταζόμουν: η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, από όσες έχουν βάλει στη ζωή τους το twitter, που δεν έχει αθλητή στο top100. Εκεί όπου χωρούν ακόμη και πανελίστριες και lifestαλούδες, δεν υπάρχει αθλητής. Αυτό όμως δεν συμβαίνει μόνο επειδή οι χρήστες του twitter δεν τους έχουν, τους αθλητές, ακόμη ανακαλύψει, αλλά κυρίως διότι οι αθλητές, και ειδικά οι ποδοσφαιριστές φοβούνται να tweetάρουν, μη τυχόν και τιμωρηθούν από τις ομάδες τους.
Πάνω που πήγα να ξεφύγω από τις ερωτήσεις, ο Αγγλος μου έριξε και δεύτερη «πιστολιά»: «Καλά, είναι δυνατόν ολόκληρος Πρωθυπουργός και μάλιστα με δύο λογαριασμούς, να μην είναι ούτε μέσα στο top30;».
