Αυτό ήξερα καλά ότι θα έμπαινε στη λίστα των αγαπημένων μου βιβλίων προτού καν το ανοίξω. Είχα κάνει το λάθος να το αφήνω για καιρό στη βιβλιοθήκη μου, στην αναμονή. Ευτυχώς το έπιασα στα χέρια μου πριν από λίγες μέρες. Είχα την τύχη της ανάγνωσης ενός υπέροχου βιβλίου για το είναι του ποδοσφαίρου και τη μετάλλαξή του. "Το τελευταίο παιχνίδι" του Τζέισον Κόουλι, που κυκλοφορεί εδώ και περίπου έναν χρόνο από τις εκδόσεις "Τόπος", σε μια αριστουργηματική μετάφραση του σερ Χρίστου Χαραλαμπόπουλου είναι ένα απαραίτητο ανάγνωσμα για όλους τους εραστές του παιχνιδιού.
Ετυχε να το διαβάζω σε μια εποχή που έχω βάλει στο πετσί μου την κακοποίηση του αθλήματος στην Ελλάδα. Ετυχε να βρω ή να επιβεβαιώσω τις λύσεις στα περισσότερα εκ των προβλημάτων που κρατούν το ελληνικό παιχνίδι σε αυτή την κατάσταση διάλυσης που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια. Ετυχε να διαβάσω σε αυτό το βιβλίο όλους τους φόβους και τις ανησυχίες για αυτό που του συμβαίνει και θα του συμβεί του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Διότι όσα περιγράφει, σε αυτή τη διήγηση της εξέλιξης του ποδοσφαίρου από τη δεκαετία του '80 μέχρι σήμερα, είναι όσα συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν, αναλογικά, στο ελληνικό είδος του ποδοσφαίρου, αυτό που παρακολουθούμε στην σημερινή εποχή.
Αυτό το βιωματικό χρονικό - μυθιστόρημα που είχα την τύχη να διαβάσω το συνιστώ δίχως συζήτηση σε όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο και σε αυτούς που θέλουν να το καταλάβουν καλύτερα. Αν δεν το έχετε διαβάσει, βάλτε το στη λίστα των must αυτού του καλοκαιριού. Του αξίζει και σας αξίζει.