Αυτό το κείμενο, που δημοσίευσα στο blog μου στην ελληνική έκδοση του FourFourTwo (πάτα εδώ για να το διαβάσεις), είναι γραμμένο από έναν αναγνώστη των σημειωμάτων μου. Κι αυτή ήταν ακόμη μια στιγμή που έπιασα τον εαυτό μου να χαίρεται πολύ και να καμαρώνει για το επίπεδο, την ποιότητα, τις ανησυχίες και την αντιληπτική ικανότητα των αναγνωστών μου.
Σε κάθε ευκαιρία ενθαρρύνω αναγνώστες που επικοινωνούν μαζί μου να τολμούν να αποτυπώνουν τις σκέψεις και - κυρίως - τις εμπειρίες τους από τον αθλητισμό σε κείμενα, τα οποία συχνά αναδημοσιεύω στο blog μου. Κι είναι πλέον όλο και περισσότερες οι στιγμές που τα σημειώματα που λαμβάνω με βρίσκουν να γεύομαι την ικανοποίηση που αντλώ από την διαπίστωση ότι εκεί έξω υπάρχετε πολλοί κανονικοί άνθρωποι που αγαπάτε τον αθλητισμό όπως θα έπρεπε να είναι και όχι όπως τον έχουμε καταντήσει στην Ελλάδα.
