Στις
15 Σεπτεμβρίου, πάνω σε μια πολύ ευαίσθητη
στιγμή για το ελληνικό ποδόσφαιρο,
δημοσίευσα στο blog μου
στο gazzetta.gr αυτή
την ιστορία (πάτα εδώ). Μια ιστορία
γραμμένη από έναν αναγνώστη των κειμένων
μου, ο οποίος ήταν και πρωταγωνιστής
της. Αυτή η ιστορία ταξίδεψε μέχρι την
Κορέα και συγκίνησε τους συμπρωταγωνιστές
της, που είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν
πόσο νόημα είχαν για έναν Ελληνα η
συναναστροφή και οι δεσμοί φιλίας που
αναπτύχθηκαν μεταξύ τους.
Αυτή
ήταν μια από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές
μου στα δύο χρόνια αυτού του blog
στο gazzetta.
Μια πολύ ανθρώπινη στιγμή.
Μια από τις στιγμές που με βρίσκουν να
καμαρώνω πολύ για την ποιότητα, τις
ευαισθησίες, τις ανησυχίες, την ανθρωπιά
και τον πολιτισμό των αναγνωστών μου.
Μου δίνει μεγάλη χαρά κάθε φορά που
διαπιστώνω ότι ένας από εσάς μου
εμπιστεύεται μια αθλητική ιστορία με
όποιες προεκτάσεις. Και διαρκώς ενθαρρύνω
όλους εσάς να επικοινωνείτε με αυτό τον
τρόπο με μια πολύ μεγάλη κοινότητα
ανθρώπων που αγαπούν τον αθλητισμό όπως
εσείς. Που δεν είναι κάφροι, που δεν
γυρεύουν μόνο εκτόνωση, που αναζητούν
την ψυχαγωγία και όλα τα άλλα, την καλή
τροφή του αθλητισμού για την ψυχή.
