Περίπου τέσσερις μήνες μετά την πρώτη του μέρα στα βιβλιοπωλεία, το "Εξηγώντας το θαύμα" συνεχίζει το ταξίδι του και εξακολουθεί να τρέφει την ψυχή μου. Οχι τόσο επειδή παραμένει ανάμεσα στα best sellers της κατηγορίας του, όπως συμβαίνει στα Public, όσο για τα σχόλια που λαμβάνω από τους αναγνώστες του. Μου δίνει μεγάλη χαρά να βλέπω ανθρώπους που δεν με γνωρίζουν, οι οποίοι βρίσκουν νόημα να δημοσιεύσουν την κριτική τους, όπως συμβαίνει στο website του Public. Διαβάζω κριτικές που μου δίνουν μεγάλη ικανοποίηση, οι οποίες λειτουργούν προτρεπτικά για όσους σκέφτονται να αγοράσουν ένα βιβλίο σαν αυτό.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν ζύγιζα την απόφαση σχετικά με το αν έχει ή όχι νόημα να εκδοθεί στην ελληνική γλώσσα αυτό το βιβλίο γνώριζα καλά ότι οι Ελληνες διαβάζουν λιγότερο από ποτέ, για μια σειρά από λόγους, με συνέπεια να έχει μικρύνει και να έχει φτωχύνει πολύ αυτή η "αγορά". Ηξερα ότι αυτή η διαδικασία, της διάδοσης της ύπαρξης αυτού του βιβλίου, εξαρτάται κυρίως από τους αναγνώστες του. Μόνο έτσι, στόμα στόμα, μαθαίνουν οι Ελληνες ότι υπάρχει ένα βιβλίο που διηγείται μια από τις πιο αξιόλογες και διδακτικές ελληνικές ιστορίες. Μόνο έτσι μπορεί να φτάσει σε πολλά χέρια το "Εξηγώντας το θαύμα". Γι' αυτό και θέλω να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όσους βρίσκουν νόημα να μοιράζονται μέσα από τα social media τις εντυπώσεις τους μετά από την ανάγνωση του βιβλίου.
Η τελευταία κριτική που διάβασα με χαροποίησε πολύ επειδή είναι γραμμένη από τα χέρια μιας γυναίκας. Την είχα αυτή την ανησυχία, για το ενδεχόμενο να αντιμετωπιστεί αυτό το βιβλίο ως "ανδρικό", ενώ δεν είναι. Την είχα την ανησυχία και για το ενδεχόμενο να αντιμετωπιστεί αυτό το βιβλίο μόνο ως "ποδοσφαιρικό", ενώ δεν είναι. Και χαίρομαι πολύ κάθε φορά που διαπιστώνω ότι φτάνει και σε χέρια ανθρώπων που το απέκτησαν για να διδαχθούν από αυτή την φοβερή ιστορία παρόλο που δεν είναι "φανατικοί" ποδοσφαιρόφιλοι.
